Assigment DEB

7/28/2019 Assigment DEB

1/28

1

SENARAI KANDUNGAN

TAJUK MUKA SURAT

1.0 Pengenalan 2

2.0 Matlamat 4

3.0 Strategi mengikut era kepimpinan.

3.1 Tun Abdul Razak (RMK-2) 5

3.2 Tun Hussein Onn (RMK-3) 6

3.3 Tun Dr. Mahathir Mohamad (RMK-4) 7

3.4 Tun Dr. Mahathir Mohamad (RMK-5) 8

4.0 Perlaksanaan

4.1 Membasmi kemiskinan 9

4.2 Penyusunan semula masyarakat 11

5.0 Pencapaian mengikut Rancangan Malaysia.

5.1 Rancangan Malaysia Ke-2 13




6.0 Kesimpulan 27

7.0 Rujukan 28


2/28

2

1.0 PENGENALAN

Dasar Ekonomi Baru (DEB) merupakan satu program sosioekonomi di

Malaysia yang diperkenalkan pada tahun 1971 oleh Perdana Menteri Malaysia TunAbdul Razak Dato Hussien.Matlamat DEB adalah untuk mencapai perpaduan negara

dan intergrasi nasional.Pelaksanaan dasar pecah dan perintah Inggeris mengeruh

perpaduan masyarakat di Tanah Melayu. Pengelasan kaum merujuk kepada

pekerjaan dan sistem pelajaran yang berbeza mengelakkan interaksi antara

penduduk di Tanah Melayu yang terdiri daripada 3 teks kod rumpun utama iaitu

bangsa Melayu, Cina dan India.

Melalui dasar pecah dan perintah yang dibuat oleh pihak Inggeris, jurang

sosioekonomi masyarakat di Tanah Melayu kian jelas.Inggeris telah menempatkan

penduduk bumiputera di kawasan pedalaman seperti kawasan kampung dan luar

bandar.Kaum Melayu menjalankan aktiviti tradisional seperti bertani.Dari segi

pemilikan harta kekayaan, pekerjaan, pendapatan dan pendidikan, penduduk

Bumiputera jauh ketinggalan jauh di belakang jika dibandingkan dengan penduduk

bukan Bimiputera kecuali dalam bidang politik.Walaupun tampuk kepimpinan politik

dipegang oleh kaum Melayu tetapi kaum itu tetap berada dalam keadaan yang

sangat lemah.Masyarakat melayu berada ditahap kemiskinan samada di bandar dandi desa meskipun mereka merupakan golongan majoriti. Pada tahun 1970, 65% dari

keluarga melayu adalah miskin, berbanding dengan 26% bagi orang cina dan 39%

bagi orang India.

Bagi masyarakat cina yang diambil bekerja oleh pihak Inggeris di Tanah

Melayu, mereka kebanyakkannya bekerja di kawasan lombong dan menjalankan

kegiatan perniagaan di sekitar kawasan pekan dan bandar.Masyarakat cina di bawa

oleh pihak Inggeris untuk memajukan kegiatan perlombongan bijih timah.Masyarakat

cina di Tanah Melayu mempunyai kedudukan yang stabil dalam bidang

ekonomi.Kepakaran dalam bidang perniagaan menjadikan mereka diletakkan di

kawasan Bandar yang menjadi tumpuan ekonomi masyarakat.Masyarakat cina tidak

terlibat secara langsung dalam politik.Namun kepentingan masyarakat ini penting

dalam memacu ekonomi di Tanah Melayu.

Masyarakat india merupakan masyarakat yang di bawa masuk bagi

memastikan pihak Inggeris dapat menjalankan aktiviti penghasilan sumber bahan

mentah utama di Tanah Melayu iaitu getah dapt dijalankan dengan lebihberkesan

dan efektif. Kepentingan kaum India ini tidak kurang pentingnya di mana mereka


3/28

3

memberi sumbangan yang sangat besar.Mereka telah bekerja di kawasan-kawasan

peladangan getah. Kaum India tinggal di kawasan ladang atau estet milik pihak

Inggeris yang jauh dari kawasan bandar dan kawasan pedalaman seperti kampung.

Dasar pecah dan perintah yang dibuat oleh Inggeris ini telah berjaya untukmenambahkan jurang di antara masyarakat di Tanah Melayu. Dengan cara ini,

masyarakat di Tanah Melayu tidak dapat untuk berinteraksi antara satu sama lain

dan tidak dapat untuk memupuk perpaduan. Perbezaan dari segi tempat

penempatan dan ekonomi yang berlainan menjadi faktor kepada berlakunya

perpecahan dalam kalangan masyarakat majmuk.Selepas berakhir pemerintahan

Inggeris di Tanah Melayu dan Tanah Melayu mencapai kemerdekaan.Tanah Melayu

telah digantikan dengan Malaysia.

Dasar Ekonomi Baru (DEB) telah dimasukkan dalam Rancangan Malaysia

Kedua (RMK-2) yang dilancarkan pada 1971 adalah berpandukan kepada sebab dan

kesan peristiwa berdarah 13 Mei 1969 yang menyebabkan pergaduhan

kaum.Perkara yang sangat dipentingkan dalam penerapan rancangan ini ialah isu

perpaduan dalam kalangan rakyat Malaysia yang berbilang kaum. Hal ini dikaitkan

kerana perpaduan dalam masyarakat majmuk tidak akan dicapai sekiranya ia sering

dikaitkan dengan fungsi ekonomi dan jurang ekonomi masyarakat majmuk ini dapat

dikurangkan. Dengan penubuhan Dasar Ekonomi Baru ini, masyarakat berbilangkaum di Malaysia diselaraskan secara sekata dari aspek ekonomi dan pendapatan.


4/28

4

2.0 MATLAMAT

Peristiwa rusuhan kaum pada 13 Mei 1969 tercetus kerana ketidakpuasan

hati dalam kalangan semua kaum.Bukan kerana prejudis perkauman yangmenyebabkan kejadian tersebut berlaku tetapi kerana ketegangan perkauman.Hal ini

kerana wujud ketidakseimbangan ekonomi yang begitu ketara di antara

kaum.Ketegangan antara golongan yang kaya dengan tidak kaya tanpa mengira

kaum telah menimbulkan kemiskinan dalam masyarakat.Menyedari kedudukan

ketidakseimbangan sosioekonomi itu,kerajaan telah mengusahakan supaya satu

pendekatan baru dalam rancangan pembangunan Negara yang melibatkan program

20 tahun yang dikenali sebagai Dasar Ekonomi Baru.Matlamat utama dasar ini

diperkenalkan adalah untuk mewujudkan perpaduan Negara dengan mengurangkan

perbezaan ekonomi,sosial,kebudayaan,penempatan dan sebagainya.Oleh yang

demikian,kerajaan telah menggunakan pendekatan baru dalam rancangan lima

tahun menerusi DEB menerusi serampang dua mata iaitu mengurangkan dan

membasmi kemiskinan dengan menambahkan pendapatan dan memperbanyak

peluang pekerjaan kepada semua rakyat Malaysia tanpa mengira kaum serta

menyusun semula masyarakat bagi memperbaiki ekonomi yang tidak seimbang

supaya dapat mengurangkan dan menghapuskan pengenalan kaum mengikut fungsi

ekonomi.


5/28

5

3.0 STRATEGI DASAR EKONOMI BARU (DEB) YANG DIRANCANG MENGIKUT ERA

KEPIMPINAN DALAM TEMPOH 20 TAHUN.

Dasar Ekonomi Baru merupakan sebuah dasar jangka panjang yang pernah

wujud di Malaysia.Dasar ini mengutamakan dua aspek yang penting iaitu membasmi

kemiskinan dan menyusun semula masyarakat.Dasar Ekonomi Baru ini mengambil

masa selama 20 tahun untuk dijalankan.Dasar ini telah dijalankan dengan melalui

pelbagai stategi dari pada setiap kepimpinan yang terdapat dalam tempoh 20 tahun

tersebut.

3.1 TUN ABDUL RAZAK HUSSEIN (RMK-2) 1971-1975

Tun Abdul Razak Hussein merupakan pelopor kepada Dasar Ekonomi Baru

(DEB) ini.Tun Abdul Razak Hussein merupakan Perdana Menteri yang ke-2.Beliau

telah mewujudkan dasar ini untuk memastikan masalah kemiskinan yang berlaku

dalam rakyat dapat dikurangkan terutamanya bagi masyarakat melayu di luar

bandar.Beliau telah menjalankan strategi Dasar Ekonomi Baru (DEB) dalam

Rancangan Malaysia Ke-2 (RMK-2).Dasar ini telah mengambil kira aspek

perancangan pembangunan negara yang meliputi ekonomi dan social.Dua aspek ini

amat penting bagi memastikan kestabilan negara terkawal.Pelbagai strategi telah

dirancang untuk memastikan matlamat sebenar Dasar Ekonomi Baru (DEB) dapat

dilaksanakan. Tun Abdul Razak Hussein telah meluluskan perbelanjaaan yang besar

dalam memastikan dasar ini dapat dijalankan tanpa sebarang masalah.Peruntukan

sebanyak RM 7250 juta telah dikeluarkan oleh pihak kerajaan untuk menjayakan

dasar ini sekaligus membasmi kadar kemiskinan rakyat dan menyusun semula

masyarakat di Malaysia.

Dalam kepimpinan Tun Abdul Razak Hussein, terdapat pelbagai strategi telah

dirangka bagi memastikan dua matlamat utama dalam Dasar Ekonomi Baru (DEB)dapat disempurnakan.Penubuhan sebuah badan atau lembaga telah dirancang

untuk peladang yang tinggal di kawasan luar bandar.Badan ini berperanan untuk

memberi nasihat dan tunjuk ajar kepada peladang dalam memajukan diri mereka

dalam bidang peladangan.Hal ini dapat memastikan ekonomi dapat dipacu selain

daripada dapat meningkatkan pendapatan peladang itu sendiri. Selain itu, pihak

kerajaan telah membuka lebih banyak peluang pekerjaan kepada penduduk bagi

memastikan masalah kemiskinan dapat dibendung dalam kalangan masyarakat

selain dapat menjana pendapat rakyat yang seiring dengan ekonomi negara yang

meningkat.Ia juga telah memberi kemudahan kepada rakyat dengan pembinaan


6/28

6

infrastruktur yang lebih lengkap. Hal ini dapat mengurangkan jurang kehidupan di

bandar dan luar bandar untuk masyarakat. Rancangan pembukaan kawasan tanah

baharu telah dibentuk oleh kerajaan untuk membantu rakyat Malaysia yang berada

dalam kemiskinan.Tanah-tanah baharu ini telah dibuka bagi tujuan untuk penanaman

getah dan sawit yang merupakan komiditi utama yang menyumbang kepada

ekonomi negara. Selain itu, ia turut membuka peluang yang besar kepada

masyarakat untuk menjana pendapatan. Tanah baharu banyak dibuka oleh

kerajaan terutamanya di kawasan luar Bandar yang kebanyakan masyarakatnya

hanya bergantung penuh terhadap pekerjaan tradisional seperti menjadi nelayan dan

petani. Selain itu, kerajaan juga telah mewujudkan satu badan yang khusus untuk

para pekebun kecil dalam bidang penghasilan getah.Badan ini berperanan memberi

bantuan kepada pekebun kecil.Bantuan yang jelas diberikan oleh badan ini ialah

memastikan pekebun kecil mendapat kemudahan dalam penanaman semula getah

seperti penyediaan anak getah dan baja kepada pekebun kecil. Badan ini juga

berperanan membuat kajian yang berkaitan dengan getah untuk meningkatkan

penghasilan susu getah.

3.2 TUN HUSSEIN ONN (RMK-3) 1976-1980

Rancangan Malaysia Ke-3 (RMK-3) merupakan kesinambungan daripada

Rancangan Malaysia Ke-2 (RMK-2) yang diaturkan oleh Perdana Menteri Ke-3 iaitu

Tun Hussein Onn.Rancangan ini adalah untuk meneruskan Dasar Ekonomi Baru

yang terdapat dalam Rancangan Malaysia Ke-2 (RMK-2). Pada fasa ini, ia lebih

menjurus kepada matlamat untuk mengatasi sebarang kelemahan yang wujud dalam

rancangan sebelum ini. Tun Hussein Onn telah mengeluarkan perbelanjaan

sebanyak RM 32,000 juta untuk dibelanjakan dalam Rancangan Malaysia Ke-3

(RMK-3).

Antara strategi yang dijalankan oleh pihak kerajaan ialah meneruskan projek

pembukaan tanah baharu yang telah diusulkan oleh Perdana Menteri Kedua

Malaysia iaitu Tun Abdul Razak.Program ini dapat memastikan pembangunan

negara dapat ditingkatkan dan menjana kepada peluang pekerjaan yang meluas.Hal

ini juga telah memberi impak yang amat besar kepada peningkatan ekonomi

negara.Rancangan pembangunan wilayah turut dikukuhkan oleh pihak kerajaan bagi

memastikan masyarakat mendapat faedah daripada pembangunan ini.


7/28

7

3.3 TUN DR. MAHATHIR MOHAMAD (RMK-4) 1981-1985.

Tun Dr. Mahathir Mohamad merupakan Perdana Menteri Malaysia yang ke-4

Malaysia.Beliau merupakan tokoh yang hebat dalam meneruskan Dasar EkonomiBaru.Hal ini kerana, pada zaman kepimpinan beliau telah berlaku kemelesetan

ekonomi yang teruk di Malaysia.Namun begitu, Rancangan Malaysia Ke-4 (RMK-4)

tetap dijalankan.Kemelesetan ekonomi berlaku kerana negara telah mengalami

kemerosotan harga komoditi utama seperti bijih timah, getah, dan kelapa

sawit.Ketiga-tiga komoditi ini merupakan penyumbang utama kepada ekonomi

negara.Hal ini mencetuskan kebimbangan dalam meneruskan Dasar Ekonomi Baru

(DEB). Walaubagaimanapun, Tun Dr.Mahathir tetap berani untuk meneruskan dasar

ini dengan harapan dapat membangunkan kehidupan rakyat daripada dibelenggu

kemiskinan dan menyusun semula masyarakat di Malaysia. Tun Dr. Mahathir

Mohamad telah meluluskan peruntukan sebanyak RM 59,600 juta bagi menjayakan

Rancangan Malaysia Ke-4 (RMK-4).

Antara strategi yang dirancang oleh pihak kerajaan ialah dengan

mengalakkan pertumbuhan industri berat di Malaysia.Hal ini kerana industri ini dilihat

dapat memberi impak yang besar kepada negara selain daripada kebergantungan

terhadap hasil getah, bijih timah dan kelapa sawit. Selain daripada itu,ia juga dapatmenjana pendapatan kepada golongan vendor yang dikenali sebagai industri kecil

dan sederhana (IKS). Selain itu,ia sebara tidak langsung dapat mewujudkan peluang

pekerjaan. Bagi memastikan dasar-dasar baru yang diwujudkan dalam Rancangan

Malaysia Ke-4 (RMK-4) dapat berjalan dengan lancar dan dapat menyokong Dasar

Ekonomi Baru (DEB), kajian-kajian dan pelan-pelan induk telah dirangka bagi

memastikan struktur pemasaran negara dapat dijana.Bagi memastikan pihak

kerajaan dapat mengharungi masalah kemelesetan ekonomi ini, pihak kerajaan telah

mengalakkan pihak swasta untuk mengurangkan beban terhadap pihak kerajaan.Halini dapat membentuk satu sistem yang mudah dan sistematik.Ia juga dapat menjana

peluang pekerjaan yang tinggi kepada rakyat dan dapat memberi mereka pekerjaan

yang dapat membantu mereka untuk keberlangsungan hidup. Pihak kerajaan telah

merancang pelbagai dasar baru yang sesuai dengan matlamat Dasar Ekonomi Baru

(DEB) bagi memastikan ekonomi , sosial dan politik dapat distabilkan.


8/28

8

3.4 TUN DR. MAHATHIR MOHAMAD (RMK-5) 1986-1990.

Dalam Rancangan Malaysia ke-5 (RMK-5), Tun Dr. Mahathir masih lagi

menerajui kepimpinan di Malaysia.Rancangan Malaysia ke-5 ini lebih menjurus

kepada mempercepatkan kemajuan dalam bidang industri di Malaysia.Selain itu,rancangan ini merupakan rancangan untuk menutup segala kelemahan yang perlu

dalam rancangan yang sebelum ini.Kemelesetan ekonomi menyebabkan kerajaan

memberi tumpuan penuh kepada penggunaan sumber tenaga kerja dan tanah untuk

memulihkan ekonomi Malaysia yang terjejas dengan kemelesetan

ekonomi.Perancangan strategi yang teratur dan sistematik diperlukan untuk memasti

ekonomi negara dapat dipacu.

Dalam rancangan ini, ia lebih menjurus kepada sektor pelancongan yang

menjadi sumber pendapatan negara yang kian meningkat. Oleh itu,kerajaan telah

merancang lebih banyak pembinaan hotel dan mengisytiharkan tahun melawat

Malaysia pada tahun 1990 dan 1994. Hal ini dapat membuka peluang yang cerah

kepada penduduk Malaysia untuk menjana pendapatan sampingan dan membantu

kepada pembasmian kemiskinan dan penyusunan semula masyarakat.Pihak

kerajaan terus berusaha dengan lebih giat dalam meningkatkan sector pelancongan

ini. Jadi, lebih banyak industri akan dibina untuk meningkatkan produktiviti dann

menambahkan peluang kerajaan. Pihak kerajaan turut mengambil tanah-tanahterbiar untuk dimajukan dan dibangunkan bagi menjana sector pertanian dan turut

membangunkan peluang pekerjaan kepada masyarakat terutamanya masyarakat

luar bandar.


9/28

9

4.0 LANGKAH-LANGKAH KERAJAAN MELAKSANAKAN STRATEGI

4.1 Pembasmian kemiskinan

Kemiskinan merupakan faktor utama yang menimbulkan perasaan tidak puas

hati di kalangan rakyat di negara ini.Dalam usaha membasmi kemiskinan kalangan

rakyat tanpa mengira kaum ini, kerajaan telah pun membuat penilaian dari segikadar

dan bilangan isi rumah yang miskin. Hal ini mendapati bahawa kalangan bumiputera

yang menghadapi masalah kemiskinan terlalu tinggi berbanding dengan kaum bukan

Bumiputera.Ianya bukan sahaja terdapat di luar bandar, malah di bandar juga

mengalami masalah yang sama. Seperti yang kita ketahui, kemiskinan yang paling

tinggi adalah dalam kalangan orang melayu tertumpu pada aktiviti pertanian

tradisional.Oleh yang demikian, pelbagai usaha telah dijalankan kerajaan untuk

menyelesaikan masalah sosioekonomi tersebut.

Program pembangunan yang dijalankan untuk membasmi kemiskinan negara

ini termasuklah pembukaan, penerokaan dan pemajuan tanah-tanah baru.Usaha

pembangunan tersebut dijalankan menerusi badan-badan berkanun seperti FELDA,

RISDA, MADA dan KADA.Dengan adanya rancangan ini, penduduk luar bandar

dapat mengusahakan tanaman yang diamanahkan kepada mereka sekali gus dapat

meningkatkan peluang pekerjaan kepada penduduk luar bandar dan Bumiputera.

Kerajaan telah mewujudkan peluang pekerjaan untuk semua golongan rakyat

yang menganggur.Hal ini termasuklah rakyat yang tinggal di bandar.Faktor

berlakunya lambakan pengangguran di bandar adalah disebabkan kebanyakan

mereka yang tinggal di luar bandar berhijrah ke bandar untuk mendapatkan taraf

kehidupan yang lebih baik.Oleh hal yang demikian, kerajaan telah menyediakan

pelbagai peluang pekerjaan untuk mengatasi masalah ini.Kerajaan telah

menggalakkan penyertaan penduduk bandar terutama kaum bumiputeradalam

kegiatan perdagangan dan perusahaan. Penyediaan kemudahan asas terutamaprogram perumahan awam kosrendah turut disediakan bagi mengurangkan kadar

kemiskinan penduduk bandar terutamanya kaum Bumiputera.Bantuan kemudahan

ini adalah untuk membasmi pendudukan di rumah-rumah setinggan oleh penduduk

bandar.Selain itu, Dasar Ekonomi Baru juga menjalankan dasar pekerjaan

penuh.Dasar ini bertujuan untuk menyerap tenaga kerja yang masih menganggur

pada akhir Rancangan Malaysia Pertama.Dasar ini juga diharapkan dapat membantu

penduduk luar bandar dari belenggu kemiskinan. (Chamil Wariya, 2010).


10/28

10

Di samping itu juga, kerajaan juga memperbaiki taraf dan kualiti hidup rakyat

melalui pelbagai jenis subsidi dan bantuan kepada petani-petani getah, padi dan

nelayan juga telah disediakan.Antara bantuan yang telah dihulurkan ialah bantuan

alat-alat pengeluaran yang canggih, subsidi baja dan benih, khidmat nasihat,

kemudahan-kemudahan pinjaman serta pemasaran dan pembukaan pusat-pusat

kemajuan baru. (Yusof Ismail, 2010). Hal ini memberi nilai tambah kepada daya

pengeluaran dan pendapatan penduduk luar bandar.Dengan adanya subsidi dan

bantuan ini membolehkan pengeluaran hasil yang lumayan dalam tempoh yang

singkat. Penduduk di luar bandar tidak lagi terikat dengan pertanian tradisional yang

hanya tertumpu kepada aktiviti sara diri sahaja.

Kerajaan juga telah pun mewujudkan skim perairan raksaksa bagi kawasan-

kawasan tanaman padi seperti MUDA, KEMUBU dan lain-lain. Lembaga Padi Beras

Negara dibentuk untuk menyelaraskan pelbagai kegiatan pengeluaran, pemprosesan

dan pemasaran padi dan beras yang dihasilkan oleh penduduk luar bandar.Hal ini

secara langsung dapat meningkatkan pendapatan mereka serta membangunkan

sektor luar bandar dan pertanian seterusnya dapat meningkatkan pendapatan kaum

Bumiputera.Jurang perbezaan pendapatan antara kaum di kawasan bandar dan di

kawasan luar bandar juga dapat dikurangkan hasil daripada penyediaan skim ini.

Pelbagai kemudahan sosial dan infrastruktur seperti kemudahan elektrik,jalan raya, klinik, bekalan air paip dan sebagainya juga telah pun diberikan kepada

penduduk luar bandar.Kemudahan-kemudahan ini diberikan oleh kerajaan bertujuan

untuk memodenkan taraf hidup penduduk luar bandar.Dengan adanya kemudahan

ini juga, mereka boleh berhubung dengan penduduk bandar bagi memajukan

kawasan mereka.


11/28

11

4.2 Penyusunan Semula Struktur Masyarakat

Bagi membetulkan ketidakseimbangan ekonomi dan menghapuskan

pengenalan kaum berdasarkan fungsi ekonomi, kerajaan telah meningkatkan daya

pengeluaran dan taraf kehidupan golongan miskin di luar bandar melalui proses

pemodenan kawasan-kawasan luar bandar. Dengan cara mengadakan pelbagai

program bagi sektor ekonomi seperti perindustrian, pertanian, pelombongan,

pembinaan, pedagangan, pelajaran, pengangkutan, perumahan dan sebagainya,

telah membawa golongan miskin ke tahap yang lebih baik.

Institusi yang sedia ada seperti MARA, Fama, MIDF dan Mardi turut

digerakkan untuk mencapai matlamat DEB dalam membangunkan sektor luar bandar

dan pertanian.Bagi membuktikan bahawa kerajaan serius untuk membantu orang

Melayu mendapatkan haknya yang sah dalam kekayaan negara, sebilangan institusi

ditubuhkan untuk mengambil bahagian secara langsung dalam pelbagai kegiatan

ekonomi negara. Institusi seperti Perbadanan Nasional atau Pernas, Bank

Pembangunan Pertanian, Lembaga Pembangunan Bandar (UDA), Lembaga Padi

Beras Negara (LPN), Lembaga Pertubuhan Peladang, Perbadanan Kemajuan

Ekonomi Negeri dan sebagainya ditubuhkan untuk menyalurkan pinjaman kepada

peladang dan petani untuk memodenkan sektor petanian. (Chamil Wariya,2010).

Strategi perindustrian untuk menyusun semula masyarakat dalam konteksekonomi yang berkembang memberi keutamaan kepada usaha-usaha mengalakan

tenaga buruh yang banyak, penyertaan kaum Bumiputera dalam semua peringkat

pengurusan dan pengeluaran, perkongsian modal dan lain-lain kegiatan ekonomi

berasakan sumber alam tempatan. Perusahaan beroreintasikan eksport dan galakan

penempatan perusahaan-perusahaan juga dijalankan di negeri-negeri yang kurang

maju seperti Kedah, Kelantan, Perlis, Terengganu, Sabah dan Sarawak.

Untuk mencerminkan corak penduduk yang berbilang kaum, kerajaan telah

membuat penyusunan semula corak gunatenaga di semua peringkat dan

kategori.Kerajaan juga menjalankan usaha membentuk masyarakat perdagangan

dan perindustrian di kalangan Bumiputera dalam semua peringkat kegiatan ekonomi.

Hal ini bertujuan supaya kaum Bumiputera dapat menjadi rakan sepejuangan kepada

kaum bukan Bumiputera dalam kegiatan-kegiatan ekonomi moden. Hal ini dapat

mengurangkan ketidakseimbangan pendapatan dikalangan kumpulan-kumpulanetnik

utama dan antara kawasan bandar dan luar bandar.

Kerajaan juga menumpukan pemilikan ekuiti pelbagai perusahaan kepadaBumiputerasebagai salah satu usaha meningkatkan tahap ekonomi mereka.Oleh


12/28

12

yang demikian, kerajaan menegaskan pola yang lebih seimbang dalam pemilikan

ekuiti-ekuiti dalam semua sektor ekonomi adalah perlu.Namun begitu, kerajan tidak

merampas hak bukan Bumiputera dan pelabur asing.Sebaliknya, kek ekonomi

diperkembangkan. Kerajaan telah mensasarkan bahawa dalam tempoh dua puluh

tahun, orangMelayu dan peribumi lain akan memiliki dan menguruskan sekurang-

kurangnya 30% daripadaseluruh kegiatan ekonomi dalam semua kategori. Secara

keseluruhannya, Kerajaan telah memperluaskanpemilikan dengan menetapkan

sekurang-kurangnya 30% adalah untuk pemilikan bumiputera, 40%untuk kaum lain

dan juga 30% untuk pelabur asing. (Chamil Wariya, 2010).

Dalam prosespenstrukturan semula pemilikan aset pula, kerajaan

memfokuskan pemilikan aset fizikal sepertitanah, rumah, bangunan perdagangan

dan aset-aset kewangan kepada Bumiputera.Untuk memastikan sektor swasta

mencerminkan objektif dan keperluan negara, kerajaan telah menggunakan autoriti

pelesenan, struktur cukai dan belanjawan, insentif kewangan, peraturan-peraturan

khusus dan sistem-sistem lain insentif serta kawalan.

Dasar Ekonomi Baru ini jelas membuka ruang baru kepada orang Melayu

untuk menyertai arus perdana ekonomi negara.Hal ini kerana kerajaan telah banyak

membantu dalam bidang pendidikan.Bidang pendidikan digunakan dengan

sepenuhnya untuk melatih orang Melayu mendapat akses pengajian peringkattinggi.Menerusi agenda ini, orang Melayu memperolehi kemahiran baru yang

membantu mereka mendapatkan pekerjaan untuk meningkatkan mobiliti sosial

kepada tahap yang lebih tinggi.Dengan itu maka wujudlah kelas pertengahan dalam

kalangan orang Melayu.Bagi membetulkan ketidakseimbangan siswa Melayu dan

bukan Melayu, kerajaan telah memperkenalkan sistem kuota.Sebanyak 55 peratus

tempat di pusat-pusat pengajian tinggi tempatan diperuntukan kepada siswa Melayu,

manakala selebihnya diperuntukan kepada siswa bukan Melayu. (Chamil Wariya,

2010). Hal ini dapat mengurangkan pesaingan yang hebat di antara siswa Melayudan bukan Melayu.

Pelajar-pelajar Melayu juga dibantu untuk menguasai subjek kritikal seperti

sains dan matematik di sekolah menengah.Hal ini membolehkan pelajar-pelajar

Melayu melanjutkan pelajaran dalam bidang perubatan, pergigian, kejuruteraan serta

pelbagai bidang sains dan matematik di peringkat universiti. Mereka yang lulus

cemerlang dalam Sijil Pelajaran Malaysia (SPM) dihantar ke luar negara untuk

menyambung pengajian.


13/28

13

5.0 PENCAPAIAN YANG BERJAYA DILAKSANAKAN DALAM TEMPOH 20 TAHUN.

5.1 RANCANGAN MALAYSIA KEDUA ( RMK-2 )

Sumber manusia dan peluang pekerjaan.

Malaysia mengalami kadar pertambahan penduduk yang tinggi iaitu 2.7

peratus. Pada tahun 1975, jumlah penduduk dianggarkan 12 249 000 orang.

Daripada jumlah tersebut, 10 385 000 orang tinggal di Semenanjung Malaysia,751

000 di Sabah dan 1 113 000 di Sarawak. Mereka terdiri daripada 54.7 peratus orang

Melayu dan bumiputera yang lain, 34.2 peratus adalah orang Cina, 9.0 peratus orang

India dan 2.1 % lain-lain. Daripada jumlah orang dewasa,seramai 4225 000 orang

mempunyai pekarjaan dan 297200 orang (7 %) menganggur. Walaupun, ini

merupakan pengurangan sebanyak 0.4 % daripada tahun 1970, tetapi peratus ini

masih membimbangkan.Seperti sebelumnya, sektor pertanian mendahului sektor-

sektor lain dalam membekalkan pekerjaan iaitu sebanyak 46.2%. Sektor

perkhidmatan 18 %, sektor perniagaan pula sebanyak 13.9 %, sektor pembuatan

sebanyak 10.9 %, sektor pengangkutan dan simpanan dan komunikasi pula

mencatatkan 4.9 %. Sektor pelombongan, kuari dan binaan masing-masing

menyumbangkan 2.5 % dan 2.9%.hasil ini menunjukan bahawa perlombongan tidak

lagi menjadi ekonomi yang terpenting di Malaysia. Ia tidak menyerupai pada tahun-

tahun sebelum ini di mana perlombongan menjadi sektor yang menjadi penyumbangterbesar dalam ekonomi atau pendapatan utama untuk negara.

Rancangan ini berjaya menambahkan peratusan penglibatan orang Melayu

dalam sektor pembuatan iaitu meningkat daripada 28.9 % kepada 33.1 % dan

perniagaan meningkat daripada 23.5 % kepada 31.6 %. Hal ini menunjukan corak

penglibatan orang Melayu yang bertambah dalam sektor perniagaan di Malaysia.

Dalam industri perintis pula orang Melayu telah memegang 50.6% pekerjaan, orang

Cina pula telah memegang sebanyak 37 % dan orang India sebanyak 11.8 %.

Peningkatan yang ketara telah dilihat dalam majoriti pemegangan peratus perkerjaan

di Malaysia selepas percetusnya Dasar Ekonomi Baru (DEB) ini. Walau

bagaimanapun terdapat juga sektor yang kurang mendapat impak daripada Dasar

Ekonomi Baru (DEB) ini seperti sektor pertanian dan penggunaan. Dalam sektor

petanian dan penggunaan, peranan orang Cina masih kecil dan peranan orang India

pula menurun.Pada keseluruhannya orang Melayu dan India masih menguasai

sektor ini.Walaupun terdapat perubahan dalam imbangan jenis perkerjaan dalam

kalangan kaum, kewujudan kemiskinan masih lagi ketara.Penyelidikan yang

dijalankan mendapati bahawa mereka yang pendapatannya di bawah garis


14/28

14

kemiskinan adalah dianggap golongan miskin.Walaupun kebanyakan majoriti

golongan miskin ini terdapat di kawasan luar bandar yang menjalankan aktiviti

pertanian, namun hal ini tidak menafikan bahawa kemiskinan wujud di kawasan

bandar.Pada tahun 1970, golongan petani miskin di Semenanjung Malaysia ialah

sebanyak 68.3 %. Pada tahun 1975, kadar ini menurun kepada 63.0 %. Dalam

sektor bukan pertanian, keadaan kemiskinan ialah 49.3 % pada tahun 1970 dan

berkurangan kepada 33.8 % pada tahun 1975. Kebanyakan pengguna yang miskin

terdiri daripada pekebun kecil getah dan pekerja ladang, pesawah padi, nelayan,

pekebun kecil kelapa, penghuni kampung-kampung baru, serta penduduk bandar

yang menganggur atau berpandapatan kecil. Di Sabah dan Sarawak, pada tempoh

yang sama keadaan kemiskinan adalah sama, iaitu dalam kalangan petani dan

buruh pertanian yang merangkumi 80 % di Sabah, dan 90 % di Sarawak.

Kekurangan tanah adalah antara sebab kemiskinan dalam sektor

pertanian.Dengan itu, seluas satu juta ekar tanah baru telah dibuka dalam tempoh

RMK-2. Felda telah memainkan peranan yang penting dengan membuka 412 000

ekar dan menempatkan 13 800 keluarga antara tahun 1971 sehingga tahun 1985.

FELCRA juga telah membantu membangunkan 19 000 ekar tanah untuk belia, 39

300 ekar untuk rancangan tanah pinggir dan 9100 ekar untuk tanah pemulihan.Pihak

swasta pula telah membuka dan membangunkan 14 peratus daripada jumlah tanah

kesemuanya. Untuk melicinkan pemprosesan hasil pekebum-pekebun kecil getah,

Malaysian Rubber Development Corporation (MARDEC), Rubber Development

Centres (RDC), Rubber Industry Small Holders Development Authority (RISDA) dan

bagi pengusaha nanas, Malaysia Pineapple Industry Board (MPIB) ditubuhkan.

Dalam tempoh RMK-2 ini, JabatanaParit dan TAli Air telah berupaya mengairi 324

000 ekar tanah padi di Semenanjung Malysia.Daripada keluasan itu, 272 000 ekar

telah ditanam dengan pada dua kali setahun.Rancangan Muda telah selesai dibina

pada tahn1974 dan membuka 152 000 ekar sawah padi untuk keluaran dua kali

setahun.Rancangan ini adalah seperti Kerian dan Trans-Perak. Di Sabah, 8000 ekar

dan Sarawak, 2800 ekar juga telah dibuka, sebahagian daripada tanah tersebut

ditanam dengan padi dua kali setahun.

Dalam bidang penternakan, Lembaga Kemajuan Teranakan Negara

(MAJUTERNAK) telah ditubuhkan pada tahun 1972, bertujuan untuk membangunkan

dan memperdagangkan daging lembu dan keluaran-keluaran lain daripada sektor

ini.Cara penyembelihan dan pemprosesan juga telah dimodenkan. Satu kawasan

ladang teranakan dan padang rumput juga telah dibuka. Dalam bidang perikanan


15/28

15

Lembaga Keamjuan ikan Malaysia (MAJUIKAN) telah ditubuhkan untuk tujuan yang

sama bagi industry perikanan.

Pertubuhan-pertubuhan koperasi telah memainkan peranan yang penting

dalam pembangunan kawasan luar Bandar.Pada akhir RMK-2, seramai satu jutaorang telah menjadi ahli yang mempunyui modal keseluruhan berjumlah $300 juta.

Selain daripada penglibatan dalam pertanian dan perikanan, pertubuhan tersebut

telah mula berkembang ke dalam sektor berkembang ke dalam sektor lain seperti

insurans, perumahan, pembangunan tanah, kredit dan perbankan, pengangkutan

dan pembekalan. Orang asli yang berjumlah kira-kira 53 000 kesemuanya juga hidup

dalam kemiskinan.0leh itu, kerajaan berazam untuk menyelaraskan mereka ke

dalam ekonomi asas tani seperti dalam penanaman getah, kelapa dan juga pertanian

jangka pendek seperti ubi kayu, pisang, sayur-sayuran buah-buahan.Mereka juga

diserapkan ke dalam pembangunan pendidikan dan juga menjalani latihan-latihan

vokasional.Sebahagian daripada mereka telah mula diserapkan dalam kerja-kerja

pentadbiran, khususnya di Jabatan Orang Asli.

Pembangunan perbandaran

Pembangunan perbandaran turut dilaksanakan seiring dengan program

pembasmian kemiskinan dan pembangunan bagi orang Melayu atau

bumiputera.Pusat-pusat Bandar dirancang dan diwujudkan di negeri-negeri yang

kurang maju. Bandarbandar ini dihubaungkan dengan infrastruktur dan kemudahan

yang lain supaya Bandar tidak lagi berkelompok di kawasan-kawasan tradisi sahaja.

Bandar-bandar inijuga dibina secara bersepadu dengan pembangunan ekonomi

yang baru,seperti Pahang, Kelantan, dan Terengganu. Di Pahang, kuantan dijadikan

sebuah pusat Bandar dengan kemudahan lapangan terbang, lebuh raya yang

menghubungkannya dengan Kuala Lumpur. Pahang Tenggara dan Terengganu

Tengah yang merupakan kawasan pembukaan tanah baharu.Ia juga menjadi llaluan

ke kawasan-kawasan lain ke Kelantan. Di kawasan tengah pula, Kuala Lumpur

sudah pun menjadi Bandar raya pusat dengan Lembah Kelang sebagai kawasan

industri dan pelabuhan yang pesat pembangunannya.Di utara, Georgetown, Pulau

Pinang menjafdi pusat terbesar.Ia dihubungkan dengan kemudahan-kemudahan

perbandaran dengan Ipoh, Sungai Petani, Alor Star dan Kangar di Perlis. Di selatan,

Johor Bahru telah pesat pembangunannya da ia disokong dengan pembukaan

lapangan terbang di Senai dan perlabuhan di Pasir Gudang.


16/28

16

Pelajaran

Perlaksanaan bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar di semua sekolah

rendah yang menggunakan bahasa Inggeris secara berperingkat-peringkat telah

dapat dicapai.Penstrukturan sistem pelajaran yang memberikan tumpuan kepadasains dan matematik juga Berjaya melahirkan sumber manusia yang berkelayakan

dalam bidang-bidang ini. Program untuk memberikan latihan teknikal kepada orang

Melayu dan bumiputera lain juga berjalan dengan lancar. Peratus kemasukan pelajar

di sekolah-sekolah rendah dan menengah telah bertambah.Sekolah berasrama

penuh berjumlah 10 buah telah Berjaya disiapkan dan dapat menempatkan 9240

murid yang kebanyakannya dari luar bandar.Latihan yang lebih khusus telah

diwujudkan bagi menangani masalah kekurangan masalah kekurangan guru. Maktab

Rendah Sains MARA telahmeningkatkan pengambilan murid-murid daripada 150

orang pada tahun 1972 kepada 1259 orang pada tahun 1975. MARA juga telah

memberikan biasiswa dan pinjaman kepada pelajar Melayu dan bumiputera yang lain

untuk melanjutkan pelajaran dalam bidang sains,teknologi dan khusus-khusus

ikhtisis yang lain.

Sukatan pelajaran dan program-program di peringkat sekolah dan pengajian

tinggi telah diselaraskan dengan rancangan pembangunan ekonomi

sosial.Kementerian Pelajaran telah menerima bantuan teknikal dan latihan daripadanegara-negara luar dan menyalurkannya ke pusat-pusat pembelajaran dan

pengajaran yang sewajarnya.Sekumpulan sukarelawan telah membantu dalam

pengajaran sains dan matematik di sekolah-sekolah.Bilangan pelajar Melayu yang

telah menjaya meanjutkan pelajaran di peringkat tinggi bertambah dalam tempoh

rancangan ini. Pada keseluruhannya,bilangan pelajar semua kaum di kolej-kolej dan

university tempatan telah meningkat daripada 13324 orang kepada 31529 orang

dalam tempaoh 1971-1975.untuk menyelaraskan piawaian mutu pendidikan dan

latihan khususnya dalam bidang vokasional, Lembaga Pensijilan Latihan Industri danPerdagangan Kebangsaan telah ditubuhkan. Beberapa kementerian juga telah

melaksanakan program latihan masing-masing seperti Kementerian Belia dan Sukan

telah mengadakan latihan melalui Pasukan Pembangunan Belia Kebangsaan dan

Pasukan Perintis Belia Kebangsaan.


17/28

17

Kerjasama ekonomi serantau dan antarabangsa.

Selaras dengan rancangan pembangunan dalam negara. Malaysia sedar

akan kedudukan dan perhubungannya di arena antarabangsa. Ia berusaha untuk

mengukuhkan perhubungannya di peringkat antarabangsa, serantau dan rantau-rantau kecil. Malaysia juga telah memainkan peranan yang sangat penting dalam

Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu (PBB), Pertubuhan Persidangan Islam (OIC),

Rancangan Colombia dan lain-lain.Malaysia juga telah mengukuhkan hubungannya

dengan Kesatuan Ekonomi Eropah (EEC). Selain itu, Malaysia menjadi tuan rumah

kepada pusat Pentadbiran Pembangunan Asia atau ACDA untuk melatih pegawai-

pegawai kanan di rantau ini. Malaysia juga telah menjadi Pusat Pelajaran Sains dan

Matematik Serantau (RECSAM) yang dibina di Pulau Pinang. Manakala kerjasama

dengan negara-negara islam telah dimulakan pada tahun 1969 dan beberapa projek

bersama telah dilaksanakan seperti IDB dan The Islamic Cultural Centre. Malaysia

telah membelanjakan kira-kira $40 juta antara tahun 1971 untuk menyediakan latihan

kursus, perundingan dan khidmat nasihat dalam pelbagai bidang kepada negara-

negara luar.Khusus dan latihan tersebut dijalankan melalui agensi-agensi seperti

RECSAM, INTAN Pusat Latihan Telekom, ACDA, Institut Latihan Industri.

Pentadbiran dan penyelarasan

Semua rancangan di atas tidak mungkin berjaya jika tiada penyelarasan

dalam pentadbirannya.beberapa agensi telah dikenal pasti sebagai tulang belakang

kepada rancangan-rancangan yang telah dirangka dan disusun. Ia terdiri daripada

Unit Perancang Ekonomi dan Unit Perancang Umum dan Penyelidikan

Sosioekonomi Jabatan Perdana Menteri, agensi-agensi terpenting kerajaan seperti

Bank Negara, bahagian-bahagian tertentu dalam kementerian-kementerian, Unit

Perancang Ekonomi Negari-negeri dan beberapa Jawatankuasa Penasihat

Persekutuan dan negeri. Pengerak kepada perlaksanaan pembangunan dikawal

oleh bilik-bilik gerakan dari peringkat Persekutuan, negeri-negeri dan daerah-

daerah.Untuk memastikan semua pertubuhan awam ini bekarja bersama-sama dan

selaras dengan objektif-objektif pembangunan seperti yang telah dirangka,

Kementerian Perusahaan Awam telah ditubuhkan.Pegawai-pegawai kanan dan

pakar-pakar dari Persekutuan ditempatkan di peringkat negeri-negeri untuk

memastikan pembangunan berjalan seiring bagi seluruh negara.


18/28

18

5.2 RANCANGAN MALAYSIA KETIGA (RMK 3)

Sturktur Pengeluaran.

Dalam tempoh RMK-3, banyak perubahan sturktur dalam pengeluaran telah

berlaku dan jenis-jenis aktiviti telah dipelbagaikan.Justeru itu, jenis-jenis pekerjaan

mengikut bidang-bidang ekonomi juga telah berubah dengan ketara. Ini adalah

kesan kepada tumbuhnya rangkaian kerja-kerja yang saling berhubung kait antara

satu sama lain dari segi pengguna teknologi,pelaburan,pemasaran, komunikasi,

infrasturktur dan pengguna jentera kerajaan dalam pengurusan ekonomi. Dalam

tempohrancangan ini, ekonomi asas negara masih lagi bertumpu kepada pertanian,

tetapi denagan peratus yang berkurangan.Ini diikuti oleh sektor pembuatan,

perkhidmatan awam, perdagangan borong dan runcit, perhotelan dan

restoran.Petroleum dan gas pula memainkan peranan utama dalam sektor

perlombongan untuk tempoh ini.

Pertanian.

Dalam sektor pertanian, getah masih memainkan peranan yang

penting.Tanaman baru dan tanaman semula dengan menggunakan benih yang lebih

baik terus dilaksanakan.Dalam tempoh RMK-3 ini, keluasan tanah yang baru dalam

sektor kebun kecil sahaja berjumlah 115 870 hektar, iaitu melebihi keluasan tanamanbaru getah dalam tempoh RMK-2.Tanah yang ditanam semula juga bertambah

menjadikan sektor kebun kecil menyumbangkan 60 peratus keluaran getah negara.

Sebaliknya sumbangan sektor perladangan dalam pengeluaran getah

merosot kerana penanaman getah telah digantikan dengan kelapa sawit yang mula

mendapat harga pasaran yang lebih baik.Tanaman kelapa sawit bertambah daripada

308 800 hektar pada tahun 1970 kepada 890 000 hektar pada tahun 1980.Pekebun-

pekebun kecil juga telah mula menanam kelapa ssawit dan keluasannya

bertambah.Agensi-agensi kerajaan seperti FELDA dan RISDA telah memainkan

peranan yang penting dalam kejayaan sektor kebunkebun kecil ini. Sumbangan

kelapa sawit dalam pengeluaran pertanian pada keseluruhannya meningkat daripada

9.6 peratus pada tahun 1970 kepada 25 peratus padda tahun 1980. Ini menjadikan

Malaysia pengeluar dan pengeksport kelapa sawit yang paling terbesar dunia.

Pengeluaran balak bergergaji dari Malaysia Barat juga meningkat secara

mendadak.Ia melibatkan 34 peratus daripada jumlah pengeluaran balak setiap tahun

antara tahun 1976-1980. Kesannya terdapat kekurangan kayu balak yang


19/28

19

menyebabkan kerajaan memperkenalkan Dasar Perhutanan Negara pada tahun

1978.Dasar ini menentukan pengurusan dan penggunaan smber-sumber hutan

secara teratur dan berkesan.Di Sabah dan Sarawak, usaha-usaha untuk memulihkan

huttan juga dilakukan.

Tanaman padi juga bertambah dengan penggunaan benih yang dapat

mengeluarkan hasil dua kali setahun.Ini disokong dengan bantuan daripada

rancangan-rancangan saliran, seperti Kuala Muda dan Kmubu. Keluasan tanah padi

meningkat sedikit daripada 462 900 hektar pada tahun 1970 kepada 477 500 hektar

pada tahun 1980 atau 3.1 peratus. Daripada keluasan tersebut, 56 peratus

mengeluarkan hasil dua kali setahun dan ini menambahkan hasil pengeluaran

padi.Walau bagaimanapun pada umumnya, pengeluaran padi dalam tempoh RMK-3

ini kurang memuaskan kerana keadaan cuaca yang buruk.

Perlombongan.

Pengeluran dari sektor ini bertambah kepada 8.9 peratus dalam tampoh

1976-1980.Pengeluaran petroleum mentah bertambah daripada 29 peratus kepada

63 peratus sehari pada tahun 1980. Pada mulanya kebanyakan petroleum didapati di

Sarawak, tetapi ia berkembang ke kawasan Semenanjung dan Sabah apabila

beberapa penemuan baru ditemui. Dengan adanya Akta Kemajuan Petroleum dan

pembentukan PETRONAS pada tahun 1974, syarikat-syarikat minyak yang

beroperasi di Malaysia mula menandatangani Perjanjian Perkongsian Pengeluaran

yang menetukan bahagian masing-masing. Sebaliknya, pengeluaran bijih timah

menurun daripada 53 peratus pada tahun 1970 kepada 33 peratus pada tahun 1980,

kerana simpanannya berkurangan.

Pengurangan Kemiskinan.

Peratus kemiskinan pada tahun 1970 adalah 49.3 peratus berbanding

dengan 29.2 peratus pada tahun 1980.Pencapaian ini adalah hasil daripada

keberkesanan strategi di bawah DEB yang menekankan kepentingan bantuan

kemudahan-kemudahan dan sokongan dalam sektor pertanian, dan sektor-sektor

lain yang menjana pelbagai peluang pekerjaan, serta penyediaan perkhidmatan

perkhidmatan kemasyarakatan, termasuk pelajaran, kesihatan, perumahan, air, dan

elektrik.

Langkah-langkah juga di pergiatkan untuk mengurangkan keadaan

kemiskinan di Sabah dan Sarawak termasuk pemulihan pengguana tanah, terutama


20/28

20

sekali dalam kawasan-kawasan tanah adat.pada tahun 1976-1980, Lembaga

Penggabungan dan Pemulihan Tanah Sarawak telah membantu kira-kira 500 isi

rumah untuk memulihkan tanah mereka, serta menanam semula kebun kecil getah

dan memberikan kemudahan saliran ke atas sawah padi. Di Sabah, Koperasi

Pembangunan Desa telah berjaya menggiatkan usaha petani-petani untuk

memasarkan hasil pertanian mereka, seperti jagung, kopi, halia, kacang soya, lada

hitam dan sayur-sayuran. Umumnya, kemiskinan bukan sahaja wujud mengikut

bidang ekonomi, tetapi juga mengikut kawasan luar Bandar dan Bandar. Dalam

tempoh ini, kadar purata kemiskinan di luar Bandar ialah 86.7 peratus berbanding

dengan 13.6 peratus di Bandar.

Pelajaran dan Latihan.

Sepanjang tempoh perlaksanaan Rancangan Malaysia, pembangunan

pelajaran dan latihan adalah dirancangan supaya ia dapat mengeluarkan tenaga

manusia yang berkebolehan dan mahir dalam pelbagai bidang pekerjaan selaras

dengan tujuan DEB, khususnya dalam bidang sains, teknologi dan pengurusan.

Antara tahun 1971-1980 perkembangan pelajaran di institusi pengajian tinggi amat

pesat. Pada tahun 1970, hanya wujud dua buah university, iaitu Universiti Malaya

(UM) dan Universiti Sains Malaysia (USM). Pada tahun 1975., bilangan university

bertambah dengan tertubuhnya Universiti Kebangsaan Malaysia (UKM), UniversitiPertanian Malaysia (UPM) yang dinaik taraf dari Kolej Pertanian Serdang, dan

Universiti Tenologi Malaysia (UTM) yang dinaik taraf dari Institusi Teknologi

Kebangsaan. Institusi Teknologi MARA (ITM), Kolej Tunku Abudul Rahman (KTAR)

dan Politeknik Ungku Omar, masing-masing ditambahbesarrkan dengan kursus-

kursus baru dan kemudahan yagn sewajarnya. Pada tahun 1976, Politeknik Kuantan

pula dibuka. Jumlah pelajar di institusi pengajian tinggi keseluruhannya meningkat

tiga kali ganda daripada 11 000 orang pada tahun 1970 kepada 34 300 orang pada

tahun 1980.

Bagi menampung kekurangan dan melengkapkan tenaga pekerja yang mahir

dan separa mahir, sektor swasta digalakkan memberikan latihan sambil bekerja.

Sektor awam, melaui Kementerian Pelajaran, Kementerian Buruh dan Tenaga

Manusia, Kementerian Pertanian, Kementerain nKebudayaan, Belia dan Sukan,

serata MARA, juga memberikan latihan-latihan vokasional, teknikal dan pertanian.

Sekolah-sekolah vokasional, Institut Kemahiran MARA, institute Latihan Industri,

Politeknik Ungku Omar, KTAR dan Politeknik Kuantan juga melatih tenaga manusia


21/28

21

yang mahir dan separa mahir. Seamai 87300 pelajar telah menerima latihan dari

institusi-institusi ini antara tahun 1971-1980.

5.3 RANCANGAN MALAYSIA KEEMPAT ( RMK-4 )

Pertanian

Sektor pertanian telah dipelbagaikan dalam usaha untuk meningkatkan

pendapatan negara. Keluasan tanaman kelapa sawit yang menjadi tunjang kepada

sektor pertanian sejak tahun 1981, ditambah sebanyak 1.5 juta hektar atau

peningkatan keluasan pada kadar 7.4 % setahun.pengeluaran minyak kelapasawit

juga terut mngalami peningkatan pada tahun 1980 yang menyumbang kepada

peningkatan sektor pertanian negara. Sumbangan getah berkurangan kerana

permintaan dan tawaran harga yang lembab.kemerosotan ini juga dipengaruhi oleh

pengecilan kawasan ladang yang ditanam dengan getah disebabkan sektor ladang

telah banyak mengubah jenis pertaniannya kepada yang lain. Walaupun keluasan

kebun kecil bertambah, peningkatan ini tidak dapat mempengaruhi pengeluaran

getah.Pengeluaran balak juga berkurangan kerana permintaan yang lemah dan

kekurangan kawasan yang dapat diterokai. Demikian juag dengan pengeluaran padi

yang telah merosot pada tempoh yang sama.

Pembasmian kemiskinan.

Objektif utama DEB ialah untuk mengurangkan kadar kemiskinan. Dalam

tempoh RMK-4, objektif ini telah dicapai dimana kadar kemiskinan secara

keseluruhannya telah dikurangkan daripada 49.3 % pad tahun 1970 kepada 18.4 %

pada tahun 1984. Kejayaan ini adalah hasil daripada pelbagai aktiviti ekonomi yang

diperkenalkan di bandar dan juga di luar bandar serta latihan-latihan kemahiran yang

telah diberikan kepada tenaga kerja di pelbagai sektor di negara ini. Antara kelompok

miskin utama adalah pekebun-pekebun kecil getah iaitu sebanyak 58.2 % pada

tahun 1984, penanam padi sebanyak 80.3 % pada tahun 1976 dan menurun kepada

57.7 % pada tahun 1984. Kerjaan telah membuat beberapa langkah untuk menaik

taraf hidup masyarakat melalui penyediaan kemudahan awam, pelajaran, kesihatan

dan kebersihan, bekalan air, bekalan elektrik dan jalan raya.

Kerajaan juga telah memberikan bantuan kredit sara hidup dan lain-lain

bantuan sementara mereka menunggu tanaman mereka matang melalui agensi-agensi RISDA. Justeru iu seramai 77000 pekebungetah kecil telah menerima faedah


22/28

22

ini pada tahun 1981-1985, manakala seramai kitra-kira 314000 penanam padi

menerima bantuan daripada projek tali air dalam tempoh yang sama. Bagi nelayan

mereka talah mendapat bantuan daripad MAJUIKAN berupa kelengkapan untyk

menangkap ikan seperti bot,pukat dan pengenalan projek ternakan ikan. Bagi

penduduk Bandar yang berpendapatan rendah pula telah diberikan peluang bekerja

dalam sektor pembuatan, pembinaan, perdagangan dan perkhidmatan. Dalam

tempoh tahun 1981-1985,sebanyak kira-kira 500000 jenis pekerjaan telh diwujudkan

dengan kadar pertumbuhan sebanyak 3.6 %. RMK-4 juga turut menitikberatkan

keperluan asa dan mutu kehidupan setiap rakyat. Ini merangkumi dua perkara

penting iaitu keperluan penggunaan yang minimum seperti makanan, tempat

tinggal,pakaian dan peralatan rumah tertentu dan kedua,perkhidmatan asa seperti air

minuman yang selamat, kebersihan, pengangkutan awam, kemudahan kesihatan

serta pelajaran. Semua keperluan tersebut diberikan secara bersepadu.Dalam

kawasan yang terpencil pula ditempatkan klinik-klinik bergerak disediakan.Hasilnya

taraf kesihatan penduduk telah bertambah baik.Hal ini telah dibuktikan dengan

jangka hayat yang lebih panjang.

Penyusunan semula masyarakat

Dalam Rangka Rancangan Jangka Panjang DEB, program penyusunan

semula masyarakat diusahakan supaya jurang pendapatan di kalangan etnik utamaantara bandar dan luar bandar, antara petani dan bukan petani antara kategori

dengan yang lain dapat dikurangkan. Corak guna tenaga pemilikan dan penguasaan

dalam sektor syarikat, juga akan disusun semula. Dalam penyusunan semula

masyarakat,guna tenaga merupakan factor penting. Antara tahun 1981-1985 jumlah

guna tenaga bumiputera telah meningkat pada kadar 2.6 % berbanding dengan guna

tenaga Cini dan India yang mesing-masing meningkat pada kadar 2.5 % setahun.

Dalam proses untuk menyusun semula mesyarakat, pelajaran dan program

latihan telah dipergiatkan. Pada tahun 1980 bilangan pelajar yang berdaftar di

institusi pengajian tinggi di falam dan luar negara adalah 76600 orang. Bilangan

bumiputera merupakan 45 %, Cina 45 % dan India 9 % dan lain-lain 1 %.pada tahun

1985, jumlah semua pelajar meningkat kepada 136300 orang yang terdiri daripada

52 % bumiputera, 39 % Cina dan 9 % India.

Pembelian saham beberapa buah bank, syarikat perladangan dan syarikat

perlombongan telah meningkatkan hak milik modal saham bumiputera.Misalnya,

bumiputera telah memiliki Harrisons Malaysian Plantation Berhad, Kumpulan Guthrie


23/28

23

Sdn. Bhd, dan United Plantation Berhad. Selain daripada itu, Perbadanan-

Perbadanan Kemajuan Ekonomi Negeri (PKEN) dan Lembaga Urusan dan Tabung

Haji (LUTH) juga mempunyai saham-saham yang sama bagi pihak bumiputera.selain

daripada itu, syarikat amanah juga melibatkan diridi peringkat eksekutif dalam

pengurusan dan pembuat dasar bagi pihak bumiputera seperti PNB, PERNAS, Bank

Pembangunan Malysia Berhad (BPMB) dan Kompleks Kewangan Malaysia Berhad

(KKMB).

Dasar pembangunan wilayah dan Bandar-bandar

Pembangunan negara diselaraskan dan diseragamkan mengikut wilayah

yang lebih besar iaitu Wilayah Utara, Tengah, Selatan dan Timur, Sabah dan

Sarawak. Wilayah Utara yang mengandungi negeri Perlis, Pulau Pinang, Kedah dan

Perak menumpukan pembangunan kepada industry pembuatan yang berpusatkan

pada bandar-bandar Georgetown, Ipoh, Alor Setar, Sungai Petani dan Kulim.

Wilayah Tengah termasuk Selangor, Wilayah Kuala Lumpur, Negeri Sembilan dan

Melaka mengalami pembangunan yang terbaik dalam negara dengan Kuala Lumpru

mempunyai kepesatan pembangunan dan jumlah penduduk tertinggi. Wilayah

Selatan pula mengandungi negeri Johor dan pembangunan dipusatkan di Johor

Bharu yang kemudiannya diluaskan ke Pasir Gudang, Batu Pahat, Kluang dan juga

Segamat. Wilayah Timur yang merangkumi negeri Pahang, Kelantan danTerengganu mempunyai beberapa projek penerokaan tanah yang besar untuk

pertanian seperti Kemajuan Pahang Tenggara (DARA), Lembaga Kemajuan Wilayah

Jengka (JENGKA), Lembaga Kemajuan Tenggara (KEJORA), Lembaga Kenajuan

Kelantan Selatan (KESEDAR) dan Lembaga Kemajuan Terengganu Tengah

(KETENGAH).

5.4 RANCANGAN MALAYSIA KELIMA ( RMK-5 )

Perindustrian

Sektor perindustrian merupakan penyumbang utama kepada ekonomi negara

dalam RMK-5.Eksport pembuatan merupakan sumbar terbesar pendapatan tukaran

asing.Perkembangan sektor ini berpandukan kepada Pelan Induk Perindustrian (PIP)

tahun 1986-1995.Ia menyediakan rancangan petunjuk jangka panjang untuk

pembangunan sektor kecil yang khusus, dasar-dasar sokongan dan bidang-bidang

yang perlu penekanan. Sektor-sektor kecil iaitu industry berasaskan sumber dikenal


24/28

24

pasti. PIP juga telah memberi garis panduan yang perlu dijalankan seperti penyatuan

galakan fisikal, penggalakan pelaburan, pewujudan rantaian, kepentingan ekspt dan

latihan. Penyelidikan dan pembangunan yang berterusan amat ditekankan di

samping program-program peningkatan kecekapan dan daya saing. Dengan adanya

PIP sektor swasta dapat memberikan kerjasama yang ketara dengan sektor awam.

Kerajaan telah mewujudkan suasana yang lebih menarik untuk pembangunan

perindustrian dengan mengurangkan halangan-halangan prosedur pentadbiran yang

lembapkan tindakan .justeru, Akta Galakan Pelaburan (PIA) telah diperkenalkan

pada tahun 1986. Akta Cukai Pendapatan tahun 1967, telah dipinda dengan

menyediakan galakan pelaburan yang liberal kepada bakal-bakal pelabur. Arahan

pengecualian di bawah Akta Penyelarasan Perindustri tahun 1975, telah

dilonggarkan bagi mengecualikan keperluan lesen pengilangan kepada syarikat-

syarikat pembuatan yang mempunyai dana pemegang saham yang kurang daripada

$2.5 juta atau 75 orang pekerja.

Pertanian.

Sehingga tahun 1990 sektor pertanian telah menyumbangkan lebih daripada

satu per empat daripada jumlah pendapatan eksport, satu per lima daripada KDNK,

dan hamper satu per tiga daripada jumlah guna tenaga. Dalam tempoh RMK-5

sektor ini telah berkembang pada kadar 4.6 peratus. Pertumbuhan ini dihasilkan olehkoko, kelapa sawit, kayu balak, perikanan dan penteranakan. Pengeluaran minyak

kelapa sawit mentah yang kadar peningkatannya sebanyak 7.9 peratus setahun dan

bernilai $5,300 juta, merupakan penyumbang yang terbesar kepada sektor pertanian

dan menjadikan Malaysia pengeluar dan pengeksport minyak kelapa sawit terbesar

di dunia pada tahun 1990. Sumbnagn getah pula merosot pada kadar 2.6 peratus

setahun disebabkan oleh kejatuhan harga dan pengurangan dalam keluasan

tanaman. Pada tahun 1990, keluarannya hanyalah 1.3 juta tan metric. Koko

mengalami kadar pertumbuhan yang paling tinggi walaupun hargo koko keringmerosot daripada $4.19 sekilogram pada tahun 1986 kepada $2.51 sekilogram pada

tahun 1990. Pada tahun 1990, hasil koko ialah 262 000 tan metric, menjadikan

Malaysia pengeluar koko keempat terbesar di dunia dan menyumbang sebanyak

sebanyak $448 juta pada akhir RMK-5.Sabah merupakan negeri pengeluar koko

terbesar.Pada tahun 1989, Lembaga Koko Malaysia telah ditubuhkan untuk

memastikan sumbangn koko kepada ekonomi negara berterusan.

Hasil pengeluaran pertanian lain seperti padi, kelapa dan tembakau, telah

menurun disebabkan oleh kemerosotan harga. Walaubagaimanapun, pengeluaran


25/28

25

lada hitam yang kebanyakannya ditanam di Sarawak dan Johor amat

memberangsangkan.Demikina juga pengeluaran buah-buahan tempatan seperti

durian, nanas, belimbing, pisang dan betik, yang kebanyakannya di eksport ke

Singapura, Asia Timur dan Eropah.

Pada keseluruhannya, Malaysia telah mengeluarkan 41 juta metr padu kayu

balak pada tahun 1990 di mana Sabah dan Sarawak merupakan menyumbang

utama iaitu sebanyak 73.2 peratus. Jepun, Taiwan dan Korea pula merupakan

pengimport utama balak dari Malaysia.Bagi mengelakkan kekurangan kayu balak

pada masa hadapan, usaha-usaha memulihkan hutan di bawah Dasar Perhutanan

Negara dipergiatkan.Sehingga akhir rancangan ini, seluas 959 800 hektar hutan si

Semenanjung Malaysia telah diberi rawatan silvikultur.Kawasan catuan tebangan

juga telah di kurangkan daripada 216 000 hektar hutan pada tahun 1985 kepada 189

000 hektar pada tahun 1990. Di Sabah, program yang sama telah dijalankan di mana

seluas 27 700 hektar tanah telah ditanam dengan kayu balak yang cepat membesar.

Sarawak juga telah memulakan usaha-usaha yang sama di kawasan seluas 4000

hektar walaupun kawasan hutannya masih luas.

Hasil perikanan juga telah meningkat dan pada tahun 1990 sebanyak 100

000 tan metric ikan laut telah didaratkan.Bilangan kolam air tawar juga telah

bertambah daripada 18 600 pada tahun 1985 kepada 20 900 pada tahun1990.Selain itu, sebanyak 125 buah tukun tiruan telah dibina bagi menggalakkan

pengumpulan ikan di situ.Sebuah Pusat Pengeluaran dan Penyelidikan Udang

Kebangsaan telah dibina di Sungai Sayak.Dalam sektor ternakan, pengeluaran

daging kambing dan lembu meningkat sebanyak 1.9 peratus, daging ayam itik

meningkat sebanyak 7.9 peratus dan daging khinzir pula meningkat sebanyak 5.1

peratus setahun.

Pertanian telah dibangunkan bersama-sama dengan pembangunan tanah,

kampung-kampung dan kebun-kebun supaya produktiviti dapat ditingkatkan.Program

Pembangunan Pertanian Bersepadu (PPPB) telah dirangka supaya kemudahan-

kemudahan infrastruktur dan sokongan dapat dijalankan secara bersepadu.Ini

termasuk penyediaan system pengairan dan saliran, kawalan banjir, jalan-jalan

ladang serta khidmat sokongan.Dalam tempoh RMK-5, lapan buah projek PPPB

telah berjaya dilaksanakan yang meliputi kawasan seluas 3.5 juta hektar dan

memberi faedah kepada 273 000 keluarga tani. Program pembangunan ini turut

melibatkan agensi-agensi seperti RISDA, Lembaga Tabung Getah Sabah, Lembaga

Perusahaan Nanas Malaysia (LPNM), FELCRA, Lembaga Penyatuan dan Pemulihan


26/28

26

Tanah Sarawak (SALCRA), FELDA, FAMA, Lembaga Pertubuhan Peladang,

MAJUIKAN dan lain-lain. Kredit dan insentif juga diberikan kepada sektor ini melalui

Skim Pinjaman Khas Pertanian di bawah Bank Pertanian Malaysia, Skim

Pembangunan Pekebun-pekebun Kecil Pertanian Sarawak (DESSA) dan Amanah

Ikhtiar Malaysia (AIM).

Pelaburan dalam.sektor pembuatan

Kerajaan telah berjaya menarik pelaburan baru saham asing dan ini

diperkukuhkan lagi dengan penglibatan negara-negara asing yang menempatkan

semula industri-industri mereka di negara ini.projek-projek asing yang diluluskan

telah diluluskan adalah tertumpu kepada enam sektor utama iaitu barangan elektrik

dan elektronik,barangan logam asas,tekstil dan pakaian, barangan getah, barangan

kayu dan perusahaan makanan.sebagai galakan dan insentif kepada pelabur-

pelabur dalam Industri Kecil dan Sederhana (IKS), kerajaan telah menubuhkan

beberapa tabung untuk memberikan kredit seperti Tabung Pembangunan ASEAN-

jepun dan Tabung Usahawan Baru. Pada tahun 1990 pinjaman sebanyak $985.3 juta

telah dikeluarkan untuk tujuan tersebut dan urusan pinjaman ini

dipertanggungjawabkan kepada Benk Negara.

Konsep Persyarikatan Malaysia

Pensyarikatan merupakan satu konsep yang menekankan kepentingan

peranan sektor swasta dan awm yang saling melengkapi dalam pembangunan

perindustrian. Dalam tempoh RMK-5 ini,peranan sektor swasta yang lebih khusus

diselaraskan dengan peranan sektor awam. Usaha-usaha untuk mengalakkan

latihan,eksport, P&P dan peningkatan teknologi dirundingkan secara bersama.

Sebuah panel perundingan antara dua sektor tersebut telah ditubuhkan di bawah

Kementerian Perdagangan Antarabangsa dan Industri (MITI).


27/28

27

6.0 KESIMPULAN

Sejak pelancaran DEB pada tahun 1971 hingga kini, usia pelaksanaannya sudah

mencecah melebihi 38 tahun. Namun tidak ke semua sasaran matlamat DEB berjaya

dicapai sepenuhnya, terutama sekali berkait rapat dengan matlamat penyusunan semula

masyarakat. Ini kerana matlamat ini sering dianggap sebagai agenda melayu atau agenda

Bumiputera. Dengan label ini, sokongan dan kerjasama kaum lain pasti sukar diperoleh.

Tambahan pula dalam tempoh yang begitu panjang, Malaysia sering terperangkap dengan

beberapa peristiwa kemelut ekonomi dunia yang turut menjejaskan prestasi ekonomi

negara. Kemelesetan ekonomi dunia sekarang yang lebih meluas akan mengambil masa

yang panjang untuk kembali pulih. Strategi yang melibatkan agihan secara langsung jika

sekali lagi menjadi mangsa, maka persoalan tentang berapa lama lagikah matlamat DEB

akan tercapai sukar diambil. Bagi kaum Bumiputera pembentukan masyarakat Bumiputera

yang mempunyai minda kelas pertama seperti yang terkandung dalam RMK-9 amat

bermakna. Selain ilmu pengetahuan dan kemahiran, harus juga dimiliki kecekalan,

kegigihan, kepintaran, keberanian serta nilai moral yang tinggi. Sekiranya kaum Bumiputera

berusaha bersungguh-sungguh melengkapkan diri dengan ciri-ciri yang sedemikian, maka

pasti masyarakat Bumiputera bukan sahaja akan dapat menguasai ekonomi negara

malahan dapat menguasai ekonomi dunia.


28/28

RUJUKAN

Yusof Ismail, (2010), Dasar-dasar Utama Kerajaan MALAYSIA, Kuala

Lumpur : A.S. NOORDEEN

Chamil Wariya, Asas Pembinaan Negara Bangsa , In Yusanani Yushak

(ed), (2010), Malaysia : Asas Pembinaan Negara Bangsa Institusi Pemerintahan

Lambang Kemerdekaan, Selangor : Media Global Matrix Sendirian Berhad

Institut Tadbiran Awam Negara (INTAN) Malaysia, (1988), Dasar-dasar

Utama Kerajaan Malaysia, Selangor : Institut Tadbiran Awam Negara (INTAN)

Malaysia

Dr Bahriyah Haji Salleh, (2007), Jejak-jejak Pembangunan 1957-2007, Kuala

Lumpur : Arkib Negara Malaysia Utusan Publication & Distributors Sdn Bhd

http://www.slideshare.net/shahrulasyikin/dasar-ekonomi-baru( 09 Oktober

2012 : 10.35pm )

http://www.ukm.my/fep/pub/KERTAS%20DISKUSI%205.pdf( 09 Oktober2012 : 10.50pm )

http://pmr.penerangan.gov.my/index.php/component/content/article/88-dasar-

dasar-negara/237-dasar-ekonomi-baru-.html( 09 Oktober 2012 : 11.05pm )

http://mahathir-mohamad.blogspot.com/2009/09/dasar-ekonomi-baru.html( 09

Oktober 2012 : 11.20pm )
http://www.slideshare.net/shahrulasyikin/dasar-ekonomi-baruhttp://www.slideshare.net/shahrulasyikin/dasar-ekonomi-baruhttp://www.ukm.my/fep/pub/KERTAS%20DISKUSI%205.pdfhttp://www.ukm.my/fep/pub/KERTAS%20DISKUSI%205.pdfhttp://pmr.penerangan.gov.my/index.php/component/content/article/88-dasar-dasar-negara/237-dasar-ekonomi-baru-.htmlhttp://pmr.penerangan.gov.my/index.php/component/content/article/88-dasar-dasar-negara/237-dasar-ekonomi-baru-.htmlhttp://pmr.penerangan.gov.my/index.php/component/content/article/88-dasar-dasar-negara/237-dasar-ekonomi-baru-.htmlhttp://mahathir-mohamad.blogspot.com/2009/09/dasar-ekonomi-baru.htmlhttp://mahathir-mohamad.blogspot.com/2009/09/dasar-ekonomi-baru.htmlhttp://mahathir-mohamad.blogspot.com/2009/09/dasar-ekonomi-baru.htmlhttp://pmr.penerangan.gov.my/index.php/component/content/article/88-dasar-dasar-negara/237-dasar-ekonomi-baru-.htmlhttp://pmr.penerangan.gov.my/index.php/component/content/article/88-dasar-dasar-negara/237-dasar-ekonomi-baru-.htmlhttp://www.ukm.my/fep/pub/KERTAS%20DISKUSI%205.pdfhttp://www.slideshare.net/shahrulasyikin/dasar-ekonomi-baru

Assigment DEB

Documents

Transcript of Assigment DEB

assigment lontar peluru

Assigment Science

Assigment Hafazan

Assigment Brick

SCE3143 Assigment

ASSIGMENT PANTUN

assigment pkesihatan

Assigment Osiloskope

Dasar Ekonomi Baru (Deb)

(DEB)Dasar Ekonomi Baru1

assigment tanggam

Kejayaan Deb

assigment kurikulum.docx

Assigment Hrm Proton

Assigment Bmm3114

ASSIGMENT 1

Assigment KPR

assigment psikologi

Rglmto Deb Mil

assigment hubungan etnik