1. Nama Ahli Kumpulan :- MarliniBt. Mohd Asdin D 20061027066 Nur Hanani Bt. Hamzah D 20061027068 Siti Soleha Bt. Ramli D 20061027069 Mustafa Omar B. Ahmad D 20072031050

2. PENDAHULUAN

Clarke (1999) menyatakan kegunaan kajian biasanya adalah untuk meneroka pengetahuan baru yang digunakan untuk memberi panduan kepada pembaca.

Penilaian pula merupakan satu proses yang melibatkan pengumpulan data secara terancang atau teratur.

Kebanyakkan kajian penilaian berunsurkan tentang latihan atau program perkembangan professional.

Penilaian boleh berlaku dalam sesuatu program, produk, polisi atau perkhidmatan.

Campbell (1997), yang menyatakan proses penilaian dihasilkan daripada kekurangan ketelitian dan maklumat yang tepat, maklumat yang tidak betul.

3. FOKUS DALAM PENILAIAN

Penilaian program latihan harus difokuskan kepada 4 peringkat:

• Peringkat Pertama Resaksi :Penilaian resaksi pelatih sesuatu program (selalunya dengan menggunakan set soalan)

• Peringkat Kedua Ilmu Pengatahuan :Mengukur ilmupengetahuan, kebolehan dan disiplin keputusan daripada program dan yang mana telah dikhaskan sebagai objektif latihan.

• Peringkat Ketiga Tingkahlaku :Mengukur aspek peningkatan prestasi kerja yang mana berkaitan dengan objektif latihan.

• Peringkat Keempat Keputusan :Berdasarkan keputusan latihan kepada objektif organisasi dan lain lain aspek keberkesanan.

4.

Rowe (1995) pula terkenal dengan tiga peringkat hasil kerja:

• 1) Pengetahuan ( memahami subjek atau kebolehan)

• 2) Kemahiran ( praktis sendiri kebolehan)

• 3)Berkebolehan ( berupaya melaksanakan kebolehan)

Kebolehan selalunya bermaksud keperluan standard minimum, dimana dalam situasi kerja yang banyak, apa yang diperlukan adalah kecemerlangan dalam perlaksanaan.

Smith (1994), menegaskan bahawa adalah mustahil untuk memahami sesuatu kajian tanpa menilai konteks di mana ia di ambil.

Penilaian akan menjadi sukar sekiranya terdapat kehilangan maklumat yang diperlukan untuk merekabentuk penilaian dalam sesuatu kajian.

5.

Maklumat yang diberi selalunya akan memberi gambaran yang jelas kepada proses proses kajian.

Proses penilaian tidak hanya menghuraikan peristiwa-peristiwa, tetapi mencari untuk menafsirkan apakah menarik dalam kajian yang telah dipilih.

Penilaian dibahagikan kepada dua iaitu:

• • Penilaian formatif

• • • -Penilaian formatif digunakan sebagai maklumbalas untuk memperbaiki sesuatu.

• • Penilaian penjumlahan (sumatif)

• • • -Penilaian penjumlahan pulabertujuan untuk menentukan keberkesanan keseluruhan.

Screven (1967) menggunakan syarat-syarat ini untuk menghuraikan kurikulum pendidikan, telah digunakan dengan meluas dalam pendidikan.

6. KUMPULAN PENILAIAN

Pendekatan untuk penilaian :

Eksperimental

Sistem

Illuminatif

Kebebasan objektif

Membuat keputusan

Asas cita-cita

Ulasan profesional

7. PENILAIAN EKSPERIMENTAL

Membuktikan tentang sebarang perubahan dalam tingkah laku atau hasil.

Menekankan kepada rekabentuk penyelidikan dan pengiraan kuantitatif dan kadang kala digunakan untuk mengawal kumpulan dan rawatan kumpulan seperti yang diharapkan untuk melihat sebarang pendekatan khas dan ekperimental.

Penilaian ekperimental boleh mempunyai aplikasi yang terhad. Contohnya jika statistik teknikal bermanfaat untuk diterapkan, saiz sampel perlu cukup besar.

Penyelidikan mungkin sebenarnya untuk mencipta ketidaksamaan antara dua kumpulan. Satu daripada kumpulan menerima rawatan dan kumpulan satu lagi tidak menerima rawatan.

8. PENILAIAN SISTEM

Penilaian sistem - terdapat tekanan utkmengspesifikasikan objektif dgn mengidentifikasikan hasil & menyediakan maklum balas terhadap hasil kepada latihan yg telah disediakan.

Contoh khas bagi penilaian sistem - membawa penilai dalam penyiasatan berkaitan dgn sistem akaun kewangan.

Struktur jadual penilaian dibina dgn mengandungi soalan-soalan yang sepadan dengan reka bentuk spesifikasi.

Satu daripada kritikan bagi pendekatan sistem ini ialah menggambarkan sedikit pandangan mekanik tentang kegagalanutk mengenali objektif.

Objektif cenderung untuk dipilih oleh satu kumpulan sosial khas (sebagai pengurus kanan) dan menunjukkan kepentingan hak dalam kumpulan.

9.

PENILAIAN - BERTERASKAN OBJEKTIF

Penilaian berteraskan objektif memfokuskan kepada hasil yang pragmatik.

Tekanannya tidak terlalu banyak untuk merekabentuk sistem bagi mengira hasil tetapi perlu mengenalpasti sebarang kelainan antara perancangan dan cita-cita sebenar.

Soalan pengenalan tentang pemerhatian mengenai tingkah laku manusia tentang apa sebenarnya mereka fikirkan.

Ia juga mengandaikan, cita-cita bagihasil program yang mana akan dinilai dan yang mana boleh diterima.

10. PENILAIAN PEMBUATAN KEPUTUSAN

Pendekatan pembuatan keputusan mencadangkan penilaian mesti distruktur oleh keputusan yang perlu dibuat.

Keputusan ini adalah satu daripada dilema penilai yang selalu tidak mengetahui kepada siapa penilaian patut ditujukan (House, 1980).

Kelemahan ini sering tidak diendahkan kepentingan potensi parti yang lain dan pemegang saham.

Ia boleh di atasi dgn beberapa tingkat kumpulan data penilaian daripada luar kumpulan asal yang menaja.

11. PANDANGAN PROFESIONAL :PENGESAHAN DAN AKRIDITASI

Ramai golongan profesional, bersatu telah menetapkan standard profesional & menilai serta akriditasi setiap ahli dalam profesyen berkenaan menggunakan standard tersebut.

Memerlukan kelayakan utk memasuki bidang ini.

Latihan profesional dan pengkajian diluaskan kepada persatuan, kemudian persatuan ini harus menetapkan proses gerakan penilaian untuk memastikan kualiti latihan dan program pembangunan profesional.

Dalam banyak negara, pengesahan dilihat sebagai proses jaminan kualiti yang penting untuk memastikan sesuatu standard.

12. PENILAIAN ILLUMINATIF

Penilaian illuminatif - lebih fleksibal & pendekatan yang lebih terbuka.

Dalam metadologi ia sering berkait dengan pendekatan pelajaran yang dipelajari dalam bab 6 dan akan cenderung menggunakan kaedah kualitatifseperti temubual, pemerhatian langsung dalam aktiviti program.

Sebahagian daripada masa dan kos yang terlibat ditaja oleh pelanggan tetapi keputusannya menjadi pedoman kepada tindakan.

Pendekatan seperti kajian kes, keputusanya mungkin dipengaruhi oleh pandangan subjektif daripada penilai.

Penilaian illuminatif berhadapan dengan kesulitan untuk membuktikan keaslian dan keyakinan pelanggan.

13. PENILAIAN- BEBAS OBJEKTIF

Penilaian ini tidak perlu untuk menghiraukan objektif formal di dalam program.

Ia sepatutnya menuju untuk hasil dan proses-proses. Ia bermaksud pemerhatian perancangan pra kursus mesyuarat, bercampur dengan penyertaan sosial dan membincangkan acara latihan dengan mereka.

Boleh mengambil contoh pendekatan konstruktivisme, mengkaji menglibatkan pengalaman perasaan mereka.

Perlu mengambil sedikit sahaja pengiraan kewangan, dan pandangan subjektif yang mana ia adalah penilaian individu dan menjadi eksplisit.

14. CAMPUR TANGAN PENILAIAN DAN PENYELIDIKAN TINDAKAN

Memfokuskan kepada dua pendekatan yang luas digunakan.

Membandingkan kpd penilaian ekperimental yg digunakan untuk menentukan objektif dan mengukur peralatan, tumpuan tanggapan penilaian kepada aktiviti program berbanding dengan tujuan yang telah dirancang dan menerokai perbezaan perspektif yang terlibat.

Ia mungkin sesuai seperti keperluan dan keadaan sekeliling dalam perubahan program.

Penting bagi mengenal pasti motif sebagai kunci pembuatan keputusan sebelum memutuskan maklumat yang bagaimana yang perlu dikumpul.

15. SUMBER PENGUMPULAN DATA

Pelbagai saluran sedia ada untuk mengumpul data dan jenis medium yang digunakan akan sering bergantung kepada objektif penilaian tersebut.

Easterby-smith (1994) membahagikan penyampai maklumat kepada empat kategori :

i) Penyampai maklumat langsung

ii)Pemerhati

iii)Kawal

iv)Pemegang saham

16.

Penyampai maklumat langsung-program wakil dan tutor atau fasilitator. Bergantung kepada keluasan penglibatan mereka.

Pemerhatian termasuklah peserta - jika meraka boleh menjadi terpisah daripada emosi supaya boleh memberi ulasan tentang hasil dan proses matlamat.

Kawal - identiti ke