Jenis-jenis penglibatan ibu bapa dalam pendidikan kanak-kanak

Joyce Epstein's Six Types of Parent Involvement

Joyce Epstein Johns Hopkins University telah membangunkan rangka kerja

untuk menentukan enam jenis penglibatan ibu bapa. Rangka kerja ini membantu

pendidik dalam membangunkan program-program sekolah dan perkongsian keluarga.

Sebab utama beliau mewujudkan perkongsian ini adalah untuk membantu semua anak-

anak muda berjaya di sekolah. Maklumat di bawah mentakrifkan enam jenis rangka

penglibatan dan menyenaraikan amalan aktiviti untuk menggambarkan penglibatan

sepenuhnya.

Keibubapaan

Sifat keibubapaan dapat membantu ibu bapa untuk membesarkan kanak-kanak

memahami kanak-kanak dan perkembangan mereka, dan menetapkan suasana rumah

yang menyokong kanak-kanak pada setiap peringkat umur dan peringkat perkembangan

mereka. Sifat keibubapaan juga dapat membantu sekolah-sekolah dalam memahami

keluarga.

Lawatan ke rumah merupakan program yang dapat membantu keluarga murid

memahami sekolah dan juga membantu pihak sekolah untuk mengenali keluarga murid.

Lawatan ke rumah membolehkan guru untuk memerhatikan kanak-kanak dan keluarga

mereka dalam persekitaran yang biasa. Walaupun tujuan utama untuk lawatan ke rumah

adalah untuk memberi peluang kepada guru untuk berinteraksi dengan seorang kanak-

kanak sebelum perlu berinteraksi dengan semua kanak-kanak dalam kelas itu, lawatan

ini juga membolehkan guru dan ahli keluarga untuk mempunyai perbualan peribadi dan

mula untuk mengenali satu sama lain.

Semata-mata satu lawatan tidak mampu mencapaikan kesemua matlamat yang

dikehendaki. Bagaimanapun, guru yang sanggup mengambil masa untuk melawat

rumah pelajar, tidak kira tempohnya panjang atau sebaliknya, dapat menunjukkan kasih

sayang mereka terhadap pelajar berkenaan. Lawatan ke rumah pasti boleh membantu

untuk menjalin permulaan hubungan antara guru dan keluarga, perkongsian, kerjasama

yang. kerjasama memerlukan kedua-dua pihak memberikan komitmen untuk

perhubungan ini. Guru perlu berkongsi dengan keluarga pengetahuan mereka tentang

awal kanak-kanak dan apa yang berlaku di dalam bilik darjah. Dalam perkongsian

maklumat seperti ini, Kerjasama dan perhubungan yang rapat dapat diwujudkan demi

kebaikan anak-anak mereka.

Ibu Bapa Menjadi Sukarelawan Di Prasekolah

Sebagai ahli keluarga menghabiskan lebih banyak masa di dalam kelas, mereka

mungkin merasa cukup selesa untuk mula bekerja untuk memudahkan pembelajaran

kanak-kanak. Tidak semua ibu bapa akan dapat untuk menjadi sukarelawan di dalam

kelas, tetapi guru tidak harus menganggap bahawa ibu bapa yang bekerja tidak boleh

membantu. Ramai ibu bapa yang bekerja boleh menguruskan jadual mereka untuk pergi

ke kerja lewat satu hari sebulan atau mengambil waktu makan tengah hari yang lebih

panjang jika mereka merasakan waktu yang dihabiskan di kelas anak mereka adalah

penting kepada kanak-kanak dan guru.

Pada awal tahun ini, guru boleh menawarkan peluang sukarelawan tertentu dan

meminta ahli keluarga untuk bertindak balas kepada senarai ini. Walau bagaimanapun,

lebih ramai ibu bapa mungkin secara sukarela jika guru meminta mereka untuk datang

ke kelas untuk aktiviti tertentu. Sebagai contoh, guru prasekolah memanggil bapa Ali

bermain sangkakala selepas murid-murid mendengar cerita ‘Ben’s Trumpet’ yang

disampaikan oleh guru. Kemudian, dia boleh bermain sangkakalanya dengan kanak-

kanak dan mengajar kanak-kanak untuk bermain sangkakala.

Komunikasi

Selepas persekolahan, guru boleh menggunakan masa ‘drop-off’ sebagai satu

peluang untuk berbual dengan ibu bapa. Masa-masa ini boleh digunakan untuk

berkongsi cerita mengenai anak mereka atau untuk menjelaskan maklumat kepada ahli-

ahli keluarga, terutamanya mereka yang tidak mendengar arahan dan membuat hal di

kelas. Perbualan yang panjang perlu berlaku pada masa yang lain, tetapi perbualan

ringkas boleh berlaku sebelum, semasa, atau selepas hari sekolah. Ini adalah satu cara

yang berkesan untuk guru dan biasa untuk berkongsi maklumat.

Kebanyakan keluarga mempunyai telefon. Guru prasekolah boleh menggunakan

telefon untuk berkomunikasi dengan keluarga. Semua panggilan telefon terlalu kerap

daripada guru berkaitan dengan masalah. Contohnya, sebab murid tidak datang ke

prasekolah atau melaporkan tentang tingkah laku negatif murid di prasekolah. Panggilan

telefon juga boleh digunakan untuk melaporkan berita baik seperti murid A berjaya

membilang secara menurun 10 – 0. Pada hari persekolahan, guru boleh menggunakan

sebahagian daripada waktu makan tengah hari atau rehat lain untuk memanggil ibu

bapa dan secara ringkas terangkan satu peristiwa di mana kanak-kanak itu cuba

sesuatu yang baru, berkata sesuatu yang lucu, atau amat baik kepada kanak-kanak lain.

Kadang-kadang guru juga boleh meninggalkan mesej. Ibu bapa yang mempunyai mesin

penjawab rumah pasti akan mengalu-alukan mesej positif daripada guru apabila mereka

kembali dari kerja. Panggilan telefon tidak perlu menjadi panjang, tetapi ia boleh

digunakan dalam pelbagai cara untuk berkongsi maklumat dengan keluarga.

Guru prasekolah meluangkan masa untuk menjalankan persidangan dengan ibu

bapa dan persidangan dijadualkan khas untuk membincangkan isu-isu tertentu. Dalam

persidangan ini, perbincangan perlu komunikasi secara dua hala. Guru perlu merancang

masa yang cukup supaya mereka boleh berkongsi dan membincangkan tentang

pemerhatian mereka terhadap kanak-kanak. Mereka juga merancang masa lebih kurang

sama dengan membincangkan soalan, kebimbangan, dan idea-idea daripada ahli-ahli

keluarga. Guru perlu sentiasa memulakan persidangan dengan menerangkan aspek-

aspek positif tentang kanak-kanak. Guru boleh berkongsi sedikit dengan hasil kerja

kanak-kanak, seperti lukisan, tulisan, atau imlak, dan gambar-gambar kanak-kanak di

tempat kerja di dalam kelas. Guru tidak harus mengelak daripada membincangkan

bidang masalah, tetapi harus menawarkan beberapa peluang untuk ibu bapa untuk

bertanya soalan mengenai anak mereka atau untuk menyatakan kebimbangan mereka.

Guru perlu bersedia untuk mencadangkan aktiviti-aktiviti atau strategi yang boleh

dilaksanakan oleh keluarga untuk menyokong perkembangan kanak-kanak mereka.

Pembelajaran di Rumah

Pembelajaran di rumah merupakan pembelajaran yang melibatkan ahli keluarga

dengan anak mereka dalam pembelajaran akademik di rumah. Di rumah, ibu bapa boleh

memantau anak mereka untuk membuat kerja rumah yang diberikan oleh guru. Ibu bapa

boleh memberi banduan dan ajaran kepada anak mereka apabila mereka menghadapi

masalah dalam membuat kerja rumah. "Bantuan" di rumah bermakna bagaimana

keluarga menggalakkan, mendengar, bertindak balas, pujian, membimbing, memantau

dan membincangkan kerja sekolah anak-anak mereka. Selain itu, Ibu bapa juga boleh

melaksanakan aktiviti pengukuhan seperti menemai anak mereka menyanyi lagu ‘ABC’,

membaca cerita sebelum anak tidur. Aktiviti sebegini dapat mengukuhkan dan

meningkatkan ilmu pengetahuan anak mereka.

Selain itu, kalender aktiviti harian atau mingguan juga boleh dirancangkan oleh

ibu bapa untuk anak mereka. Ibu bapa boleh merancangkan aktiviti yang dapat memberi

manfaat kepada anak mereka seperti mengukuhkan kemahiran 4M iaitu membaca,

menulis, mengira dan menaakul di dalam rumah. Guru juga boleh menjalinkan

komunikasi dua hala di mana ibu bapa dan guru berbincang dan saling memberikan

cadangan bagi menyelesaikan masalah pembelajaran di rumah.

Di samping itu, Sekolah boleh membekalkan idea kepada ibu bapa untuk

membantu anak-anak mereka. Guru boleh membantu ibu bapa untuk melaksanakan

pembelajaran di rumah. Sebagai contoh, guru boleh memberi kerja rumah interaktif yang

memerlukan pelajar untuk menunjukkan dan membincangkan apa yang dipelajari di

dalam kelas. Contoh kerja rumah yang boleh diberikan ialah aktiviti melukis wajah ibu

bapa. Dengan ini, murid-murid akan berbincang dan belajar dengan ibu bapa tentang

cara untuk melukis wajah mereka. Dengan cara ini, pembelajaran di rumah secara tidak

langsung dapat diwujudkan.

Membuat Keputusan

Selain daripada itu, Sekolah juga melatih ibu bapa untuk menjadi pemimpin. Ibu

bapa boleh melibatkan diri dalam pendidikan murid dengan cara membuat keputusan

dengan pihak sekolah. Ahli keluarga murid boleh menjadi peserta dalam membuat

keputusan sekolah, tadbir urus, dan penyokong melalui PIBG, majlis sekolah,

jawatankuasa dan organisasi ibu bapa. Sekolah boleh melibatkan ibu bapa dalam

perbincangan dengan guru dan pengetua supaya mendapat keputusan yang tepat dan

sesuai dengan perkembangan anak-anak. Sekolah juga boleh melibatkan ibu bapa

dalam memberikan cadangan berkenaan untuk kurikulum. Dengan ini, kurikulum yang

dilaksanakan akan lebih berkesan untuk murid untuk belajar dengan lebih cepat dan

sistematik dan menimba ilmu yang banyak.

Kolaborasi Dengan Komuniti.

Hubungan baik antara sekolah, ibu bapa dan masyarakat setempat dapat

diwujudkan dengan melibatkan pihak jabatan kerajaan, pihak swasta atau badan-badan

lain dalam pelbagai program di sekolah. Terdapat dua bentuk kolaborasi dengan

komuniti, iaitu komuniti membantu sekolah dan pihak sekolah, keluarga, ibu bapa atau

penjaga dan murid membantu komuniti. Sumbangan yang dapat diberikan oleh komuniti

kepada pihak sekolah, murid atau ibu bapa adalah seperti menyediakan maklumat

tentang kesihatan, peristiwa, aktiviti rekreasi, sokongan sosial dan perkhidmatan lain.

Contohnya, doktor gigi boleh menjalankan latihan untuk cara mengosok gigi dengan

betul supaya dapat menjaga gigi murid-murid prasekolah dengan baik sejak kecil.

Pihak sekolah dan ibu bapa juga dapat memberi sumbangan kepada komuniti.

Sekolah boleh menyediakan peluang kepada masyarakat luar untuk menggunakan

perkhidmatan atau kemudahan sekolah. Misalnya, pihak sekolah boleh menyewa dewan

kepada komuniti luar untuk pertandingan nyanyian. Murid-murid prasekolah, guru dan

ibu bapa juga dapat menyumbang kepada komuniti dengan melibatkan diri dalam

aktiviti-aktiviti kitar semula, gotong royong yang dilaksanakan oleh komuniti. Aktiviti-

aktiviti sebegini juga dapat mengeratkan hubungan sesama ahli masyarakat. Pelbagai

kemahiran dapat dipelajari oleh melalui pengalaman berinteraksi dengan komuniti luar.