PonteNg

Journal of Educational Psychology & Counseling, Volume 6 June 2012, Pages 50-73 / ISSN: 2231-735X

Mengenal Pasti Punca-Punca Masalah Ponteng

Di Kalangan Pelajar Sekolah Rendah: Satu Kajian Kes

Muhammed Sharif Mustaffa 1 & Suria Abd Jamil

Faculty Pendidikan, Universiti Teknologi Malaysia

ABSTRAK: Kajian ini bertujuan untuk mengenal pasti faktor-faktor masalah ponteng di

kalangan pelajar Sekolah Kebangsaan Kangka Tebrau. Teknik persampelan rawak mudah

telah digunakan untuk mengenal pasti 32 orang responden iaitu pelajar-pelajar tahun 6 untuk

kajian ini. Instrumen kajian yang digunakan merupakan adaptasi daripada soal selidik hasil

kajian Alawiah (1987). Data yang diperolehi dianalisis berdasarkan min dan peratusan

dengan menggunakan Perisian Statistical Package for Social Science (SPSS) versi 13.0. Ujian

kebolehpercayaan telah dijalankan ke atas 10 orang responden yang tidak termasuk dalam

sampel kajian dan Alpha Cronbach yang diperoleh ialah 0.849. Keseluruhan hasil kajian

menunjukkan bahawa punca utama berlakunya ponteng di kalangan pelajar ialah faktor diri,

faktor hubungan keluarga, faktor rakan, faktor sikap guru dan faktor prasarana sekolah.

Implikasi dari kajian ini ialah pihak sekolah dan ibu bapa harus mengambil inisiatif

bagaimana proses membimbing pelajar-pelajar agar tidak terpengaruh dengan tindakan rakan

pelajar yang negatif. Beberapa cadangan telah diutarakan untuk kajian lanjutan dan pihak

sekolah dalam menangani masalah ponteng.

Katakunci: Punca Ponteng, Sekolah, Pelajar

ABSTRACT: The aim of this study is to identify the perception of truancy at Sekolah

Kebangsaan Kangka Tebrau. Purposive sampling technique was utilized to identify 32

primary 6 students as respondents for the study. The instruments used were adapted from the

study by Alawiah (1987). The questionnaires used were adapted for the purpose of the study

and following the understanding of the primary school students. The data collected were

analyzed based on mean and percentage by using the Statistical Package for Social Science

(SPSS) version 13.0. Reliability test was conducted upon 10 respondents whom were not

included in the research sample and an Alpha Cronbach of 0.849 was obtained. The overall

research finding shows that the main factor of truancy among students were self factor, peers

factor, family relationship factor and school facility factor. The implication from this research

poses that school and parents should take initiative on how to guide students for not being

influence with the wrongdoing among their friends. A few suggestions were given for

research continuation and to the school in addressing the problem of truancy.

Keywords: Truancy Causes, School, Students

1.0 PENGENALAN

Masalah berkaitan salah laku di sekolah yang berlaku di kalangan pelajar kini menjadi satu

perkara yang membimbangkan memandangkan masalah ini semakin menjadi-jadi walaupun

pelbagai langkah telah diambil oleh pelbagai pihak termasuk pihak Kementerian Pelajaran,

pihak sekolah mahupun pihak swasta dalam usaha membenteras kegiatan tidak sihat ini di

kalangan pelajar sekolah. Kadar berlakunya keruntuhan nilai sosial dan kejadian salah laku di

kalangan pelajar sentiasa meningkat tahun demi tahun. Perkara ini membawa kebimbangan

Muhammed Sharif Mustaffa & Suria Abd Jamil / Journal of Educational Psychology & Counseling 51

terhadap masa depan negara kerana masa depan sesebuah negara sangat bergantung kepada

generasi muda yang ada sekarang ini terutamanya pelajar-pelajar.

Berbagai gejala sosial telah melanda masyarakat kita dan aktiviti yang terlibat begitu

pelbagai sekali. Namun, oleh kerana golongan pelajar merupakan bakal pewaris negara, maka

kegiatan merekalah yang hangat diperkatakan dan mendapat perhatian daripada segenap

lapisan masyarakat. Media massa seringkali menyiarkan pelbagai berita dan cerita tentang

kenakalan pelajar dan pelbagai masalah sosial yang melanda mereka. Salah satu masalah

sosial yang dihadapi adalah masalah pelajar-pelajar yang sering ponteng sekolah. Masalah

ponteng sekolah merupakan masalah yang terdapat di dalam institusi persekolahan. Ponteng

sekolah kian meningkat baik di peringkat sekolah rendah mahupun di sekolah menengah. Ia

kini dianggap sebagai salah satu masalah disiplin yang semakin serius.

Menurut Laporan Disiplin Pelajar Sekolah Malaysia (1991), ponteng sekolah

merupakan salah satu di antara sembilan jenis tingkah laku pelanggaran disiplin oleh pelajar

disamping jenis-jenis tingkah laku yang lain. Hasil dari kajian Unit Disiplin Bahagian

Sekolah Kementerian Pendidikan Malaysia (1991), didapati bahawa kes ponteng sekolah

mencatat peratus kekerapan yang tertinggi dibandingkan dengan kes-kes yang lain iatu

sebanyak 15%.

Meskipun ada cadangan mengenai cara mana mengatasi masalah ponteng, namun ia

hanya berakhir di meja perbincangan, forum atau seminar. Memang ada program yang

dirangka untuk pelajar tetapi ianya hanya memberi manfaat kepada segelintir mereka sahaja

dan lebih bersifat komersial. Ibu bapa, guru-guru, dan masyarakat perlulah berganding bahu

dan bekerjasama dalam memikul tanggungjawab mendidik anak-anak dan para pelajar.

Sebagai masyarakat mikro, sekolah sepatutnya mempunyai cirri-ciri yang ada dalam

masyarakat makro. Oleh itu adalah wajar supaya pelajar didedahkan akan kesan buruk gejala

ponteng dalam masyarakat melalui interaksi mereka di sekolah. Kerajaan juga perlu

melancarkan satu kempen yang menyeluruh untuk menyedarkan remaja dan pelajar supaya

menghindarkan diri dalam apa jua bentuk gejala buruk yang boleh merosakkan diri dan nama

baik keluarga mereka. Golongan ini juga perlu didedahkan dengan pengetahuan undang-

undang agar mereka gementar dengan hukuman.

Oleh itu, pengkaji ingin mengetahui punca-punca masalah ponteng di kalangan pelajar

sekolah rendah dari pelbagai aspek iatu faktor-faktor diri, keluarga, rakan sebaya, pengajaran

dan pembelajaran guru dan prasarana yang disediakan di sekolah. Faktor-faktor ini mungkin

menjadi pengaruh kepada pelajar dari aspek punca-punca pelajar melakukan ponteng sekolah.

1.1 Pernyataan Masalah

Pada tahun 2007 seramai 21,060 pelajar terlibat dalam masalah ponteng. Implikasi besar yang

mungkin wujud akibat masalah ponteng itu menyebabkan ia dianggap Kementerian Pelajaran

sebagai salah laku disiplin paling serius.Rekod Kementerian Pelajaran tahun lalu

menunjukkan 21,060 pelajar (0.39 peratus) dikesan ponteng sekolah, manakala 24,840 pelajar

(0.46 peratus) pada tahun sebelumnya.

Sekiranya masalah ini dibiarkan berterusan, negara tidak akan mencapai seperti mana

yang dikehendaki dalam wawasan 2020 iatu mewujudkan sebuah masyarakat yang kukuh ciri-

ciri moral dan etika dengan warganya mempunyai nilai-nilai keagamaan dan kerohanian yang

utuh dan ditunjangi oleh budi pekerti yang luhur (Becker, 2003). Oleh itu, semua pihak harus

menggembleng tenaga untuk sekurang-kurangnya mengurangkan gejala ponteng di kalangan

pelajar sekolah. Ini kerana mereka adalah tulang belakang kepada pembangunan negara pada

suatu hari nanti.


Memandangkan kes ponteng sekolah ini semakin serius dan dikaitkan dengan aktiviti

yang tidak sihat, ia patut diambil perhatian berat oleh semua. Untuk menangani masalah ini,

adalah perlu bagi semua pihak untuk mengetahui punca-punca yang menyebabkan pelajar

pelajar ini ponteng sekolah. Dengan itu, maka pengkaji merasakan bahawa betapa perlunya

dibuat kajian tentang permasalahan ini. Pengkaji ingin meninjau sama ada punca diri sendiri,

kekeluargaan, persekitaran, guru dan persekitaran mempengaruhi pelajar ponteng sekolah di

kalangan mereka.

1.2 Objektif Kajian

Kajian ini bertujuan mengkaji persepsi pelajar mengenai punca-punca masalah ponteng. Satu

kajian kes di Sekolah Kebangsaan Kangka Tebrau.

i) Mengenal pasti samada faktor diri menyebabkan pelajar ponteng sekolah.

ii) Mengenal pasti samada faktor hubungan keluarga menyebabkan pelajar ponteng sekolah.

iii) Mengenal pasti samada faktor pergaulan rakan menyebabkan pelajar ponteng sekolah.

iv) Mengenal pasti samada faktor sikap guru menyebabkan pelajar ponteng sekolah.

v) Mengenal pasti samada faktor prasarana sekolah menyebabkan pelajar ponteng sekolah.

2.0 SOROTAN KAJIAN

2.1 Senario Ponteng Sekolah Di Malaysia Dan Luar Negara

Senario ponteng sekolah bukanlah merupakan masalah sosial yang baru di kalangan pelajar

sekolah di Malaysia. Perangkaan yang dikeluarkan oleh Kementerian Pendidikan

menunjukkan pelajar terbabit dengan gejala itu agak membimbangkan iatu 32092 orang pada

tahun 1993, 154305 orang pada tahun 1995 dan 80937 orang pada tahun 1997. Pelajar sekolah

menengah, terutama di peringkat usia antara 14 hingga 15 tahun dikenal pasti sebagai

kumpulan majoriti yang terbabit dengan gejala ponteng. Daripada keseluruhan pelajar yang

dikenal pasti terbabit dengan masalah ponteng, kirakira 97 peratus adalah dari kalangan

pelajar lelaki dan baki 3 peratus adalah pelajar perempuan.

Sikap pelajar yang sukakan hiburan dan mudah terikut-ikut dengan gaya penampilan

artis yang mereka minati, seperti memakai pakaian yang berjenama dan stail penampilan artis

yang mereka minati, jika tiada wang yang mencukupi, mereka rela ponteng sekolah untuk

bekerja demi mendapat wang. Begitu juga, apabila pelajar tidak berminat dalam sesuatu mata

pelajaran dan guru pula tidak berusaha menarik mereka, pelajar-pelajar itu akan hilang

semangat belajar dan ponteng sekolah.

Ismail Yusuf (1983) dalam kajiannya mendapati bahawa lebih ramai ibu bapa daripada

kumpulan pelajar yang ponteng sekolah, tidak mengambil berat tentang pelajaran dan

kemajuan anak-anak. Keadaan berbeza jika dibandingkan dengan ibu bapa yang mempunyai

anak-anak yang tidak ponteng sekolah. Mereka sering memberi perhatian terhadap kerja-kerja

sekolah anak-anak serta meletakkan harapan yang tinggi dalam markahmarakah ujian anak-

anak.

Hasil kajian Muhammad Anuar (dlm. Manja, 1990:186) dalam kajiannya mendapati

perlakuan ponteng ada kaitannya dengan sikap guru, aktiviti-aktiviti sekolah yang kurang

berkesan dan disiplin sekolah yang dianggap ketat oleh sebilangan pelajar. Beliau juga

mendapati faktor guru yang bersikap terlalu keras atau terlalu lembut dan memberikan

perhatian yang tidak setara atau pilih kasih terhadap pelajar. (Yahya, 1983).


Begitu juga dengan hasil kajian oleh Mohd Nor Abdullah @ Dollah (1986), dalam

kajiannya terhadap 100 pelajar di SMK Bachok, Kelantan mendapati punca ponteng adalah

status ekonomi yang rendah dimana tenaga anak-anak diperlukan untuk membantu meringankan beban ekonomi rumah tangga. Selain itu, sikap negatif pelajar-pelajar terhadap

pelajaran turut menyebabkan berlakunya ponteng sekolah. Beliau juga mendapati bahawa

masalah peribadi, emosi dan keluarga juga boleh menyebabkan berlakunya ponteng sekolah.

(Wiersma, 1995).

Azizah Lebai Nordin (2002) pula menunjukkan terdapat banyak faktor penyumbang

kepada masalah disiplin pelajar. Antaranya ialah ibu bapa, sekolah dan rakan sebaya. Beliau

menyokong pendapatnya dengan laporan kabinet pada tahun 1979 yang menyebut bahawa

disiplin seorang murid bukan ditentukan oleh sekolah sahaja. Alam sekitar dan masyarakat

sekeliling juga mempunyai pengaruh terhadap disiplin seseorang murid. Masyarakat

sekeliling dan persekitaran murid-murid di luar sekolah amat kuat pengaruhnya dalam

pembentukan disiplin murid-murid.

Kajian daripada Ibrahim Saad (1977) pula menunjukkan kejadian ponteng sekolah

kerap dipersoalkan dan telah menjadi satu masalah pendidikan yang paling besar. Punca

utama yang menyebabkan wujudnya perlakuan ponteng adalah sistem pendidikan itu sendiri

yang telah mementingkan peperiksaan. Selain itu, pergantungan kepada buku teks dianggap

sebagai kesan tersembunyi daripada penggunaan yang tidak imaginatif oleh guru-guru

menyebabkan pelajar-pelajar ponteng sekolah. Pelajar-pelajar yang bijak ponteng kerana

bosan dengan sekolah manakala yang lemah akan ponteng sebab dia tidak dapat menerima

apa yang diajar.

Wolf (1988), menulis dalam kajiannya yang bertajuk Increasing Student Attendance: Strategies from Research and Practice, faktor-faktor masalah ponteng memberi kesan risiko yang besar dan saling berkait antara satu-sama lain. Menurut beliau lagi ponteng berpunca

daripada latar belakang dan hubungan keluarga, pencapaian sekolah lalu, ciri-ciri personaliti,

dan juga termasuk ciri-ciri sekolah dan kejiranan.

Tattum (1986), yang meninjau faktor perlakuan ponteng berkaitan dengan suasana di

sekolah, mendapati sepertiga daripada pelajarpelajar yang menjadi sampelnya menyatakan

bahawa mereka benci pergi ke sekolah dan sebaliknya lebih suka bekerja. Apa yang perlu

dilihat dalam kajian Raven ialah dapatannya yang menunjukkan bahawa sebahagian besar

daripada sampel kajiannya merasakan sebahagian besar daripada mata pelajaran yang diajar di

sekolah tidak berguna. Raven juga mendapati bahawa pelajar-pelajar itu tidak berpuas hati

dengan peranan sekolah dalam memberikan ilmu pengetahuan dan pendidikan terhadap

mereka. Mereka tidak memahami bahawa matlamat pengajaran dan pembelajaran di sekolah

mempunyai hubungan yang signifikan dengan dunia pekerjaan.

2.2 Punca-Punca Masalah Ponteng Sekolah

2.2.1 Punca Diri Pelajar

Sikap pelajar yang sukakan hiburan dan mudah terikut-ikut dengan gaya penampilan artis

yang mereka minati, seperti memakai pakaian yang berjenama dan stail rambut yang baru,

jika tiada wang yang mencukupi, mereka rela ponteng sekolah untuk bekerja demi mendapat

wang. Begitu juga, apabila pelajar tidak berminat dalam sesuatu mata pelajaran dan guru pula

tidak berusaha menarik minat meraka, pelajar-pelajar itu akan hilang semanagat belajar dan

ponteng sekolah. (Azizi Yahya, Shahrin Hashim, Yusof Boon, How Lee Chan, 2007)

Duke (1980), menyatakan bahawa tiap-tiap individu bertanggungjawab di atas

perlakuannya sendiri. Pelajar berkemungkinan menjadi tidak berdisplin atau disebut juga


sebagai kurang ajarkerana mengikut kehendak-kehendak diri mereka sendiri tanpa sebarang pengaruh dari luar; iatu apa yang dikatakan sebagai the potential influence of the child free will. Pelajar-pelajar ini mungkin juga melanggar peraturan yang biasa sama ada mereka berada di sekolah atau di mana-mana sahaja sewaktu berehat atau juga ketika sedang belajar,

kerana mereka tidak menyedari atau anggapan mereka apa yang mereka lakukan tidaklah

menyalahi peraturan.

Kajian mendapati remaja yang terlibat dengan tingkah laku devian dan delinkuen

mempunyai konsep kendiri yang rendah. Remaja ini melihat diri mereka dari perspektif yang

negatif, penghargaan kendiri yang rendah, tidak mempunyai matlamat tertentu dalam

kehidupan dan kurang memikirkan tentang sumbangan mereka kepada masyarakat (Byrne, et

al., 1981). Manakala kajian oleh Wells (1989) pula mendapati remaja devian merasakan

mereka dapat memperkembangkan konsep kendiri dan penghargaan kendiri dengan

melibatkan diri dalam tingkah laku anti sosial dan delinkuen.

Sebahagian remaja juga sangat suka menafikan bahawa mereka ada masalah, suka

mengelak diri dari mengambil tangungjawab di atas tindakan mereka dan seterusnya suka

menyalahkan orang lain apabila mereka mendapat kesusahan (Mitchell,1989). Emosi yang

tidak stabil seperti marah, geram, tertekan dan dendam akan mendorong pelajar untuk

melepaskan geram dan melakukan pelbagai tingkah laku devian, dengan tujuan untuk

melepaskan rasa tertekan mereka.

Tan Kui Ngor (2006), menegaskan individu yang mempunyai kemahuan tinggi untuk

kejayaan adalah lebih berkesanggupan (bermotivasi) dalam menghadapi kerja-kerja bercorak

cabaran yang boleh menguji keupayaannya. Tetapi bagi pelajar-pelajar yang gemar ponteng

sekolah adalah sebaliknya. Mereka tidak mempunyai kemahuan yang tinggi untuk berjaya

kerana mereka tidak yakin pada diri mereka yang mereka boleh berjaya seperti orang lain

sekiranya mereka berusaha bersungguh-sungguh.

2.3 Punca Hubungan Keluarga

2.3.1 Punca Hubungan Keluarga Dari kajian Lepas Di Malaysia Dan Luar Negara

Kajian oleh Sham Sani Salleh (1994) menyatakan bahawa tingkah laku devian dan anti sosial

seperti ponteng sekolah turut dikaitkan dengan tingkah laku dan struktur keluarga itu sendiri.

Hal ini disahkan oleh Ismail Daros (1981), melalui dapatan kajiannya menunjukkan bahawa

terdapat enam elemen berlakunya ponteng sekolah. Di antaranya ialah faktor keluarga.

Menurutnya, kelemahan sosialisasi dalam keluarga dan tiada galakan daripada ibu bapa

menyebabkan pelajar-pelajar tidak mempunyai semangat untuk belajar dan berasa bosan

terhadap sekolah.

Dapatan kajian oleh Bahagian Sekolah, Kementerian Pendidikan Malaysia (1993),

merujuk punca salah laku di kalangan pelajar seperti ponteng disebabkan oleh pelbagai faktor.

Faktor keluarga merupakan penyumbang tertinggi di mana kajian yang telah dijalankan pada

tahun 1993, menunjukkan bahawa 81.03 peratus pelajar melakukan kesalahan kerana faktor

kekeluargaan, 4.10 peratus disebabkan oleh rakan sebaya dan 1.24 peratus disebabkan oleh

faktor persekolahan. Kajian-kajian yang telah dilakukan menunjukkan bahawa persekitaran

keluarga memainkan peranan yang penting dalam proses pengsosialisasian remaja iaitu sikap,

nilai dan sistem kepercayaan akan diterapkan ke dalam minda remaja. Selain itu, persekitaran

keluarga juga menjadi medan kepada proses perkembangan emosi, kognitif dan sosial setiap

ahli di dalamnya.

Mengikut Renfrew (1997), keluarga telah membentuk personaliti seseorang sejak kecil

dan terus memberikan pengaruh yang amat besar kepada tingkah laku, sikap dan pemikiran


seseorang dalam alam dewasa. Manakala di Jerman , pelajar yang kerap kali tidak hadir ke

sekolah tanpa sebarang alasan yang sah atau benar akan diambil perhatian oleh pihak sekolah.

Jikalau ibu bapa menolak untuk menghantar ke sekolah atau tidak mampu mengawal anak-

anak mereka daripada terjebak dengan masalah ponteng sekolah, perkhidmatan tempatan

kanak-kanak atau perkhidmatan sosial akan berperanan untuk meminta pihak polis

menghantar pelajar-pelajar yang tanpa penjagaan baik dari ibu bapa mereka ke sekolah.

Kegagalan ibu bapa dalam mendisiplinkan anak-anak juga dilihat sebagai salah satu

faktor berlakunya tingkah laku devian seperti ponteng dan salah laku. Latar belakang tingkah

laku anti sosial adalah kesan daripada kekurangan, ketidaksesuaian atau kawalan disiplin yang

tidak konsisten semasa kanak-kanak (Jacobvitz et al., 1996). Kebanyakan tingkah laku

antisosial remaja juga berpunca daripada kegagalan cara gaya keibubapaan dan pengurusan

keluarga (Jacobvitz et al., 1996).

Penyelidik berpendapat bahawa usaha ke arah pemantapan institusi kekeluargaan

dipercayai merupakan salah satu jalan penyelesaian kepada pelbagai masalah di kalangan

remaja masa kini. Kebanyakan masalah yang dialami oleh remaja kini sebahagian besarnya

bertitik - tolak dari institusi keluarga remaja itu sendiri di mana kepincangan yang wujud dari

institusi keluarga akan membawa kepada pelbagai kesan negatif terhadap remaja tersebut.

Kajian kajian yang telah dibuat menunjukkan bahawa remaja bermasalah kebanyakannya adalah berlatar belakangkan keluarga yang bermasalah (Dishion et al., 1991).

2.4 Punca Rakan Sebaya

Kajian Wan Norasiah (2003) mendapati bahawa pengaruh rakan sebaya adalah juga antara

faktor gejala sosial pelajar. Beliau menghubungkan kaitan antara faktor ibu bapa dan rakan

sebaya dalam mencetus dan menyemarakkan gejala sosial pelajar. Beliau menjelaskan ajakan

dan pujukan rakan untuk melakukan gejala sosial menyebabkan pelajar terjebak dalam salah

laku seperti ponteng sekolah dan gangsterisme. Ini kerana rakan sebaya adalah individu yang

paling hampir dengan remaja selepas keluarga.

Menurut kajian yang dilakukan oleh Mustaza Abu Amin (1994), mendapati bahawa

13.3% pelajar yang ponteng sekolah atau kelas akan bersama-sama rakan dan berada di

tempat yang sunyi seperti belukar, rumah kosong dan sebagainya untuk mengelak daripada

dilihat oleh orang ramai yang akan melaporkan kepada sekolah atau polis.

Faktor persekitaran seperti pergaulan dengan ibu bapa, rakan sebaya dan kumpulan

masyarakat amat mempengaruhi pertumbuhan dan perkembangan rernaja. Zuriani (1988),

pula mendapati masalah yang dihadapi oleh remaja akan menyebabkan remaja berada dalam

ketegangan dan kebimbangan, keadaan ini boleh membawa kepada berlakunya perlakuan

mengasingkan diri, melanggar peraturan, kenakalan dan masalah tingkah laku yang lain.

Remaja mempunyai sikap yang terlalu egoistik, menganggap diri mereka sebagai tumpuan

seluruh dunia dan sebagai satu-satunya tumpuan minat. Mereka mementingkan diri sendiri

dan bersifat kebendaan di samping emosi yang sering kali berubah-ubah antara riang dan

sedih.

Menurut kajian Merton (1938), zaman remaja merupakan peringkat umur yang penuh

dengan cabaran. Pendapat ini dikukuhkan lagi dengan kajian Erikson (1965), peringkat umur

remaja ialah peringkat membentuk indentiti sendiri seperti tingkah laku, memilih rakan

sebaya, cara berpakaian dan lain-lain. Jika peringkat ini gagal diperoleh, pelajar tersebut akan

tertekan dan cenderung untuk melanggar displin sekolah seperti ponteng sekolah.


2.5 Punca Sikap Guru

2.5.1 Punca Sikap Guru Dari Kajian Lepas Di Malaysia dan Luar Negara

Laporan keciciran Kementerian Pelajaran Malaysia (1973) menyatakan bahawa prestasi

akademik yang rendah mempunyai kaitan dengan masalah ponteng. Laporan itu juga

menyatakan bahawa guru juga boleh mempengaruhi tingkah laku ponteng melalui proses

pengajaran dan pembelajaran. Oleh itu, cara dan gaya pengajaran guru perlu diambil perhatian

kerana ia dapat menarik minat pelajar untuk belajar dan tidak ponteng kelas dan ia juga dapat

mendatangkan rasa bosan dan benci pelajar sekaligus menyebabkan mereka ponteng kelas.

Di dalam kajian yang dilakukan oleh Abd. Karim Desa (1994), beliau menyatakan

bahawa guru mempunyai peranan yang penting dalam menarik minat pelajar dengan cara

mempelbagaikan kaedah pengajaran. Di dalam kajiannya, beliau mendapati bahawa pelajar

tidak akan ponteng kelas kerana guru mempelbagaikan kaedah semasa mengajar iatu dengan

peratusan sekitar 90%. Ini membuktikan bahawa guru berperanan besar dalam menangani

masalah ponteng di kalangan anak didiknya.

Jaafar (1977), dalam kajiannya telah menyatakan dapatan kajian yang dibuat oleh

Pejabat Pelajaran Daerah kepada lima buah sekolah di Kuala Lumpur, 18 buah sekolah di

Klang, 10 buah sekolah di Petaling Jaya dan 12 buah sekolah di Wilayah Persekutuan. Kajian

mendapati bahawa sikap guru yang terlalu garang akan menganggu konsep kendiri yang

mengakibatkan pelajar berasa takut kepada guru dan menyebabkan mereka ponteng sekolah.

Menurut pendapat Smink dan Reimer (2005), isi mata pelajaran yang tidak berkaitan

atau kurang rangsangan, kerja sekolah yang kurang mencabar dan hubungan yang rapuh

antara guru dan pelajar merupakan faktor yang berkait rapat dengan jumlah kehadiran. Situasi

ini perlu di ubah oleh guru dalam menarik minat pelajar untuk menghadirkan diri ke sekolah

atau belajar.

Menurut Olweus (1978), guru yang memalukan pelajar, menyindir, dan mengejek,

adalah faktor utama pelajar ponteng. Kesan perbuatan ini menyebabkan pelajar kurang

keyakinan diri dan hilang rasa hormat kepada guru mereka. Polit et. al. (2001), dalam

kajiannya mendapati bahawa kesan kekecewaan pelajar terhadap pelajaran telah

mengakibatkan mereka benci terhadap guruguru dan program sekolah. Pelajar ini akan

mencari jalan keluar dengan melakukan ponteng sekolah.

2.6 Punca Prasarana Sekolah

2.6.1 Punca Prasarana Sekolah Dari Kajian Lepas Di Malaysia Dan Luar Negara

Melalui kajian yang dilakukan oleh Kerlinger (1986) di dalam Jaafar (1977), telah

menyatakan bahawa prasarana fizikal yang ada di sekolah membantu mewujudkan masalah

disiplin di kalangan pelajar termasuk masalah ponteng.

Menurut Azizah (2002), pembinaan fizikal dan alam sekitar sekolah yang menarik dan

kondusif, boleh membantu kehadiran pelajar ke sekolah. Untuk tujuan itu, pembangunan

terhadap kemudahan-kemudahan sekolah yang berhubung kait dengan kepentingan

pendidikan dan perkembangannya perlu dilaksanakan dengan sedaya upaya bagi mengatasi

masalah ponteng.

Selain itu, faktor sekolah juga menjadi salah satu penyebab kepadapermasalahan

ponteng dan mengganggu suasana pembelajaran. Mengikut Merton (1938), pembelajaran

yang berkesan datangnya dari suasana sekolah yang tenteram, kerana ketenteraman itu amat

kritikal bagi melahirkan pencapaian yang baik di kalangan pelajar. Kewujudan suasana


sekolah yang positif dari segi kemudahan sekolah, pengajaran guru, kedudukan sekolah dari

aspek pengangkutan pelajar dan perlaksanaan disiplin yang efektif menjamin pembelajaran

yang berkesan dan mengurangkan kes-kes salah laku pelajar.

Menurut kajian Manivannan (2002), 49% mengatakan suasana sekolah itu sendiri

(peraturan yang ketat, ketidakmesraan guru-guru dengan pelajar, beban kerja yang banyak,

dan rasa bosan terhadap pengajaran guru dan menjemukan) menggalakkan tindakan ponteng.

Menurut Kerlinger (1986), di dalam kajian Muhamad Razi Yakub (1994), telah terbukti

bahawa keberkesanan pengajaran dan pembelajaran melalui kegiatan latihan amali di makmal

dan bengkel tidak akan diperolehi sekiranya kemudahan dan kelengkapannya tidak

mencukupi atau terlalu usang, kekurangan guru dan penyelia juga penyumbang kepada

ketidak keberkesanan pengajaran dan pembelajaran di dalam sesebuah kelas. Mankala

menurut Bandura & Mischel (1986), saiz sekolah, bangsa dan perubahan etnik dan peraturan

persekitaran sekolah memberi kesan ke atas tingkah laku pelajar.

2.7 Teori Pembelajaran

Dalam kajian ini penyelidik memilih teori pembelajaran sosial oleh Albert Bandura (1977),

sebagai model kajian kerana teori ini melihat masalah ponteng sebagai tingkah laku yang

dipelajari dan bukannya satu tingkah laku yang wujud secara semula jadi dalam diri individu.

Oleh itu pendekatan teori pembelajaran sosial adalah sesuai pada pandangan penyelidik untuk

melihat dan menganalisis masalah ponteng di kalangan pelajar sekolah rendah. Menurut

Bandura (1977), terdapat beberapa faktor yang mempengaruhi tingkah laku pelajar remaja,

iaitu kelakuan pelajar itu sendiri, pengaruh persekitaran dan interaksi kognitif. Pendekatan

teori pembelajaran sosial juga menekankan kepentingan penilaian kognitif dan emosi. Teori

ini memperlihatkan pengaruh-pengaruh sedar dan penentu-penentu sosial ke atas personaliti.

Di samping itu, penyelidik juga menggunakan teori pembelajaran sosial sebagai model kajian

kerana teori ini menekankan peranan model dalam mempengaruhi tingkah laku seseorang.

Menurut Bandura (1977), latihan pemerhatian atau modeling adalah amat penting dalam

pembentukan tingkah laku agresif.

Jika dikaitkan dengan teori pembelajaran sosial, apa yang dilakukan oleh anak-anak

merupakan hasil dari pemerhatian dan peniruan daripada ibu bapanya. Penyelidik juga

memilih teori ini kerana dalam teori pembelajaran sosial menekankan aspek interaksi antara

manusia dan sekitaran (Bandura,1977). Beliau menyarankan konsep determinisme timbal balik yang mengatakan bahawa manusia mempengaruhi untung nasib dirinya melalui pengawalan kuasa-kuasa di sekitarnya tetapi mereka juga dipengaruhi oleh kuasa-kuasa

sekitaran ini. Keadaan ini merupakan satu proses interaktif, saling berkaitan dan timbal balik

antara tingkah laku manusia, sekitaran dannproses dalaman seperti kognisi dan persepsi. Ini

bermakna manusia dapat mengawal kehendak dan tingkah laku, sementara sekitaran pula

dapat mengawal serta mempengaruhi apa yang dilakukan oleh individu.

Teori pembelajaran sosial yang diaplikasikan oleh Bandura (1973) juga merumuskan

bahawa perkara utama yang sering dipelajari oleh kanakkanak dan remaja ialah melalui

pemerhatian terhadap tingkah laku orang lain, khususnya orang yang signifikan dengan

mereka. Oleh itu, individu akan mempelajari dan melakukan tingkah laku devian sama ada

secara langsang atau tidak langsung melalui peniruan tingkah laku ibu bapa mereka. Ingatan

ini kemudiannya disimpan di dalam kognitif secara kekal dan remaja akan sukar untuk

mengelakkan diri dari bertingkah laku devian dalam kehidupan mereka.

Penggunaan Teori Pembelajaran Sosial diyakini sesuai oleh penyelidik kerana teori ini

mengambil kira peranan kognitif dalam pembentukan tingkah laku seseorang pelajar. Teori

Pembelajaran Sosial merupakan gabungan teori pengukuhan (rangsangan dan tindak balas)


dan teori kognitif. Teori Pembelajaran Sosial menjelaskan bahawa tingkah laku manusia

akibat daripada pengaruh interaksi antara kognitif, persekitaran dan perlakuan manusia lain.

3.0 METOD

3.1 Reka Bentuk Kajian

Reka bentuk kajian ini adalah kajian kes secara tinjauan dan berbentuk deskriptif. Menurut

Mohd Majid (1998), penyelidikan deskriptif merupakan penyelidikan yang bermatlamat untuk

menerangkan sesuatu masalah yang sedang berlaku. Kajian ini adalah bertujuan untuk melihat

punca-punca yang mendorong pelajar sekolah cenderung dalam masalah ponteng sekolah.

Data yang diperoleh dengan menggunakan soal selidik yang telah diedarkan kepada

responden yang terpilih mewakili populasi iaitu pelajar-pelajar tahap 6 di Sekolah

Kebangsaaan Kangka Tebrau yang terletak di kawasan pinggir bandar Johor Bahru. Setiap

maklumat telah ditafsirkan secara kuantitatif.

Sebelum kajian dijalankan, kajian rintis perlu dijalankan dahulu sebagai kajian kecil

atau percubaan sebelum kajian utama dijalankan. Kajian rintis yang telah dijalankan, akan

dianalisis dapatan daripada instrumen yang telah diedarkan. Jika dapatan anilisis

menunjukkan alpha yang diperolehi kurang dari 0.8, item-item dari instrumen tersebut perlu

diperbaiki bagi faktor berkenaan. Jika alpha menunjukkan 0.8 ke atas, instrumen tersebut

bolehlah diedarkan kepada sampel yang sebenar.

Analisis dijalankan setelah data dapat dikumpulkan. Dapatan kajian dianalisis dan

dijalankan berbentuk deskriptif. Frekuensi, peratus dan min dikira untuk mendapatkan

keputusan bagi faktor berkenaan. Perbincangan rumusan hasil dapatan kajian dihuraikan bagi

mengukuhkan lagi dapatan yang dianalisis.

3.2 Tempat Kajian

Kajian dilakukan hanya di Sekolah Kebangsaan Kangka Tebrau di Daerah Pasir Gudang,

Johor ke atas pelajar-pelajar tahun 6, pelajar sekolah ini adalah terdiri daripada latar belakang

yang berbeza-beza dan kedudukan sekolah yang terletak di pinggir bandar yang mana

merupakan kawasan yang sering mengalami kejadian banjir. Pengkaji ingin melihat, adakah 5

faktor tersebut merupakan faktor penyebab utama ponteng di sekolah tersebut.

3.3 Populasi

Menurut Mohd. Majid (1998), populasi ialah satu set ciri yang menunjukkan ucapan atau

ukuran yang tertentu kepada kumpulan individu atau objek. Populasi ini ditentukan dan dikaji

dengan teliti supaya keputusan penyelesaian masalah yang dipilih berkesan. Populasi adalah

sasaran dalam menyelesaikan masalah dan penyelidikan hendaklah melibatkan keseluruhan

individu dalam populasi kajian. Menurut Webster (1985), sampel adalah bahagian set

responden yang dipilih daripada populasi yang lebih besar untuk tujuan kajian. Manakala

menurut Portney dan Walkin (1993), sampel adalah subset populasi yang dipilih untuk dikaji.

Populasi kajian ini adalah seramai 30 orang iatu 30 peratus dari 100 orang pelajar tahun 6

yang dipilih mengikut rekod kehadiran harian mereka, juga dilihat rekod kehadiran kelas

tambahan yang wajib dihadiri sebagai persediaan peperiksaan UPSR pada bulan September.


3.4 Instrumen

Instrumen yang digunakan dalam kajian ini adalah berbentuk soal selidik. Instrumen

berbentuk soal selidik merupakan cara yang paling berkesan bagi mendapatkan maklumat

daripada responden (Tuckman, 1978). Mohamad Najib (2003), pula berpendapat,

penggunaan instrumen berbentuk soal selidik adalah amat berkesan jika ia disediakan dengan

baik dan mempunyai itemitem yang konsisten dan boleh dipercayai. Dalam keadaan masa dan

kos yang terhad, ia merupakan cara yang paling sesuai digunakan. Dengan menggunakan soal

selidik juga responden tidak perlu menulis nama dan ini memungkinkan mereka menjawab

dengan jujur (Cockburn, 1996).

Instrumen yang digunakan di dalam kajian ini adalah kaedah soal selidik

menggunakan borang yang mengandungi soalan berkaitan tajuk kajian. Instrumen ini dipilih

kerana instrumen ini sesuai dengan kajian. Borang tersebut mengandungi 2 bahagian iatu

Bahagian A dan Bahagian B. Bahagian A akan menyoal berkaitan latar belakang reponden

kajian. Bahagian B terdiri daripada 50 soalan objektif. Soalan ini dibahagikan kepada 5

kelompok varian. Setiap kelompok varians mengandungi 10 item.

4.0 HASIL DAPATAN

4.1 Analisis Bilangan Dan Peratus Responden Mengikut Jantina

Hubungan mangsa dan pendera adalah dalam pelbagai hubungan. Namun majoriti mangsa

dan pendera mempunyai hubungan kekeluargaan. Dua orang mangsa didera secara seksual

oleh ayah kandung, seorang oleh ayah tiri, seorang oleh abang kandung dan seorang bapa

saudara. Turutan kedudukan mangsa dalam keluarga pula menunjukkan majoriti mangsa

adalah anak sulung, seorang anak kedua dan seorang anak bongsu.

Jadual 1: Taburan Bilangan Dan Peratusan Responden Mengikut Jantina.

Jantina Kekerapan (f) Peratus (%)

Lelaki 17 53.1

Perempuan 15 46.9

Jumlah 32 100

Jadual 1 menunjukkan taburan bilangan dan peratusan responden mengikut jantina. Seramai

17 orang (53.1 peratus) terdiri daripada pelajar lelaki manakala selebihnya iaitu 15 orang

(46.9 peratus) adalah pelajar perempuan.

4.2 Dapatan Persoalan: Adakah punca diri menyebabkan pelajar ponteng sekolah?

Persoalan ini adalah untuk mengenal pasti sama ada terdapat faktor-faktor berkaitan yang

merupakan punca yang mempengaruhi pelajar untuk ponteng sekolah. Sebanyak 10 item telah

dikemukakan di dalam soal selidik di mana hasilnya dinyatakan dalam Jadual 2. Jumlah min

bagi setiap item dan min keseluruhan digunakan untuk menjawab persoalan kajian yang

pertama ini.


Jadual 2: Bilangan dan Peratusan Responden Bagi Punca Diri

Item Pernyataan Peratusan

&

Kekerapan

AS

%

A

%

TP

%

TS

%

STS

%

Min

1 Saya suka pergi

ke sekolah Kekerapan 17 13 2 0 0 1.53

Peratusan 53.1 40.6 6.3 0 0

2 Saya suka

bersukan Kekerapan 17 9 6 0 0

Peratusan 53.1 28.1 18.8 0 0 1.66

3 Saya suka berpersatuan

Kekerapan 5 8 14 4 1 2.63

Peratusan 15.6 25.0 43.8 12.5 3.1 4 Saya bosan

belajar Kekerapan 0 1 9 14 8 3.91

Peratusan 0 3.1 28.1 43.8 25.0

5 Saya boleh

menjadi

pemimpin

Kekerapan 13 5 11 1 2 2.19

Peratusan 40.6 15.6 34.4 3.1 6.3

6 Saya ingin

berjaya dalam

akademik

Kekerapan 22 10 0 0 0 1.31

Peratusan 68.8 31.3 0 0 0

7 Saya suka

bermain Kekerapan 9 14 6 0 3 2.19

Peratusan 28.1 43.8 18.8 0 9.4

8 Saya

mempunyai

motivasi tinggi

untuk belajar.

Kekerapan 13 8 10 0 1 2.00

Peratusan 40.6 25.0 31.3 0 3.1

9 Saya ingin

mengubah gaya

hidup keluarga

Kekerapan 19 7 3 2 1 1.72

Peratusan 59.4 21.9 9.4 6.3 3.1

10 Saya ingin

kebebasan

hidup tanpa

perlu pergi ke

sekolah

Kekerapan 3 1 3 10 15 4.03

Peratusan 9.4 3.1 9.4 31.3 46.9

Berdasarkan jadual 2, min item-item yang berada pada tahap tinggi (3.68 hingga 5.00) adalah

item-item 4 dan 10. Bagi item 4, nilai min yang diperoleh ialah 3.91 di mana seramai seorang

responden (3.1%) setuju dengan kenyataan saya ingin mengubah gaya hidup keluarga, manakala seramai 9 orang responden (28.1%) tidak pasti dan 14 orang responden (43.8%)

tidak setuju dan seramai 8 orang responden (25.0%) sangat tidak setuju dengan kenyataan

tersebut. Bagi item 10 pula, min yang diperoleh adalah 4.03 di mana seramai 3


orang responden (9.4%) amat setuju dengan kenyataan saya suka pergi ke sekolah, manakala

seorang responden (3.1%) setuju dengan kenyataan tersebut dan hanya 3 orang responden

(9.4%) tidak pasti , 10 orang responden (31.3%) tidak setuju dan 15 orang responden (46.9%)

sangat tidak setuju dengan kenyataan tersebut.

Item 7 pula menunjukkan min 2.19. Seramai 9 orang responden (28.1%) amat setuju

dengan pernyataan saya ingin mengubah gaya hidup keluarga, 14 orang responden (43.8%) setuju dengan dengan pernyataan tersebut, manakala 6 orang responden (18.8%) tidak pasti

dan tiada seorang responden yang tidak setuju dan terdapat 3 orang responden (9.4%) dengan

pernyataan tersebut.

4.3 Dapatan Persoalan: Adakah punca hubungan keluarga menyebabkan pelajar

ponteng sekolah?

Persoalan ini adalah untuk mengenal pasti sama ada terdapat punca-punca berkaitan yang

merupakan punca yang mempengaruhi pelajar untuk ponteng sekolah. Sebanyak 10 item telah



kedua ini.

Jadual 3: Bilangan dan Peratusan Responden Bagi Punca Hubungan Keluarga


&

Kekerapan

AS

%

A

%

TP

%

TS

%

STS

%

Min

1 Keluarga saya

mementingkan

pendidikan

Kekerapan 17 10 2 3 0 1.72

Peratusan 53.1 31.3 6.3 9.4 0

2 Keluarga saya

mengambil

berat tentang

perkembangan

pelajaran saya

di sekolah.

Kekerapan 20 10 1 1 0 1.47

Peratusan 62.5 31.3 3.1 3.1 0 3 Keluarga saya

sangat marah

jika markah

saya rendah

setiap ujian

bulanan.

Kekerapan 16 5 5 4 2 2.09

Peratusan 50.0 15.6 15.6 12.5 6.3 4 Ibu bapa saya

suka

membandingkan

saya dengan

anak jiran,

saudara atau

kawan mereka.

Kekerapan 5 10 5 5 7 2.97


Peratusan 15.6 31.3 15.6 15.6 21.9 5 Keluarga saya

tidak

mengambil

berat tentang

pelajaran saya.

Kekerapan 0 1 1 12 18 4.47

Peratusan 0 3.1 3.1 37.5 56.3 6 Keluarga saya

tidak mampu

menyara saya

untuk

bersekolah.

Kekerapan 11 11 3 3 4 3.69

Peratusan 34.4 34.4 9.4 9.4 12.5 7 Ibu bapa saya

membenarkan

saya ponteng

sekolah.

Kekerapan 1 2 1 7 21 4.40

Peratusan 3.1 6.3 3.1 21.9 65.6 8 Keluarga saya

memberi tunjuk

ajar jika saya

mempunyai

masalah dalam

kerja sekolah.

Kekerapan 16 12 0 4 0 1.75

Peratusan 50.0 37.5 0 12.5 0 9 Ibu bapa saya

sibuk bekerja. Kekerapan 3 5 11 9 4 3.19

Peratusan 9.4 15.6 34.4 28.1 12.5 10 Keluarga

memberi

galakan untuk

terus belajar

walaupun saya

mendapat

markah rendah

Kekerapan 19 8 0 2 3 1.81

Peratusan 59.4 25.0 0 6.3 9.4


item-item 6, 7 dan 5 di mana item 5, 6 dan 7 merupakan item negatif. Bagi item 6, nilai min

yang diperoleh ialah 3.69 di mana seramai 11 orang responden (34.4%) amat setuju, 11 orang

responden (34.4%) setuju dengan pernyataan bahawa keluarga saya tidak mampu menara saya untuk bersekolah, manakala hanya 3 orang responden (9.4%) tidak pasti dan 3 orang responden (9.4%) amat setuju dan 4 orang responden juga (12.5%) sangat tidak setuju dengan

pernyataan ini.

Bagi item 3 pula, seramai 16 orang responden amat setuju (50.0%) dengan pernyataan

keluarga saya sangat marah jika markah saya rendah setiap ujian bulanan, 5 orang responden (15.6%) setuju dengan pernyataan tersebut, manakala 5 orang responden (15.6%)

tidak pasti, dan 4 orang responden (12.5%) yang tidak setuju dan selebihnya 2 orang

responden (6.3%) yang sangat tidak setuju dengan pernyataan tersebut.Min yang diperoleh

ialah 2.09.


4.4 Dapatan Persoalan: Adakah faktor pergaulan rakan menyebabkan pelajar

ponteng sekolah?

Persoalan ini adalah untuk mengenal pasti sama ada terdapat faktor berkaitan yang merupakan

faktor yang mempengaruhi pelajar untuk ponteng sekolah. Sebanyak 10 item telah



ketiga ini.

Jadual 4: Bilangan dan Peratusan Responden Bagi Faktor Pergaulan Rakan


&

Kekerapan

AS

%

A

%

TP

%

TS

%

STS

%

Min

1 Kawan saya

sangat

mematuhi

peraturan

sekolah

Kekerapan 6 13 10 2 1 2.94

Peratusan 18.8 40.6 31.3 6.3 3.1

2 Kawan saya

pernah

mengajak saya

ponteng

sekolah

Kekerapan 3 3 6 8 12 3.72

Peratusan 9.4 9.4 18.8 25.0 37.5

3 Saya sangat

mempercayai

kawan saya

Kekerapan 4 4 19 4 1 2.81

Peratusan 12.5 12.5 59.4 12.5 3.1

4 Saya mudah

terpengaruh

dengan pujukan

rakan untuk

ponteng

sekolah

Kekerapan 1 0 8 10 13 4.06

Peratusan 3.1 0 25.0 31.3 40.6

5 Kawan saya

mempunyai

tingkah laku

yang menarik.

Kekerapan 5 9 13 1 4 2.69

Peratusan 15.6 28.1 40.6 3.1 12.5

6 Kawan saya

banyak beri

galakan untuk

saya terus

belajar

Kekerapan 0 15 12 4 1 1.72

Peratusan 0 46.9 37.5 12.5 3.1

7 Kawan saya Kekerapan 1 3 13 5 10 3.63


berjaya

melepaskan diri

semasa ponteng

sekolah

Peratusan 3.1 9.4 40.6 15.6 31.3

8 Saya dan rakan

menumpukan

perhatian ketika

guru sedang

mengajar.

Kekerapan 15 12 4 1 0 1.72

Peratusan 46.9 37.5 12.5 3.1 0

9 Saya cemburu

jika kawan saya

lebih hebat dari

saya walaupun

beliau

berkelakuan

negatif.

Kekerapan 6 5 8 6 7 3.09

Peratusan 18.8 15.6 25.0 18.8 21.9

10 Saya pernah

mengikut

kawan ponteng

sekolah.

Kekerapan 1 4 3 9 15 4.03

Peratusan 3.1 12.5 9.4 28.1 46.9


item-item 2,4 dan 10 di mana 4 dan 10 adalah item negatif. Nilai min bagi item 2 ialah 3.72.

Majoriti responden iaitu seramai 3 orang (9.4%) amat setuju dengan kenyataan bahawa

kawan saya pernah mengajak saya ponteng sekolah, manakala hanya 3 orang responden (9.4%) setuju dengan pernyataan tersebut dan 6 orang responden (18.8%) tidak pasti dan 8

orang responden (25.0%) tidak setuju dan 12 orang responden (37.5%) sangat tidak setuju

dengan kenyataan ini.

Manakala item 8, seramai 15 orang responden (46.9%) amat setuju dengan pernyataan

Saya dan rakan menumpukan perhatian ketika guru sedang mengajar, 12 orang responden (37.5%) setuju dengan pernyataan tersebut, manakala 4 orang responden (12.5%) tidak pasti,

dan seorang responden (3.1%) yang tidak setuju dengan pernyataan tersebut.Min yang

diperoleh ialah 1.72.

4.5 Dapatan Persoalan: Adakah punca sikap guru menyebabkan pelajar ponteng

sekolah?

Persoalan ini adalah untuk mengenal pasti sama ada terdapat punca berkaitan yang merupakan

punca yang mempengaruhi pelajar untuk ponteng sekolah. Sebanyak 10 item telah



keempat ini.


Jadual 5: Bilangan dan Peratusan Responden Bagi Punca Sikap Guru


&

Kekerapan

AS

%

A

%

TP

%

TS

%

STS

%

Min

1 Guru

mempunyai

pengetahuan

yang luas dalam

bidang yang

diajarnya.

Kekerapan 20 6 4 2 0 1.63

Peratusan 62.5 18.8 12.5 6.3 0

2 Saya dapat

galakan yang

positif dari guru

mata pelajaran

jika ada masalah

dalam mata

pelajaran

tersebut.

Kekerapan 10 10 8 3 1 3.09

Peratusan 31.3 31.3 25.0 9.4 3.1

3 Guru memahami

perasaan pelajar Kekerapan 10 13 6 3 0 2.06

Peratusan 31.3 40.6 18.8 9.4 0

4 Guru selalu

memberi pujian

kepada

sesetengah

pelajar sahaja

tanpa

menghiraukan

saya.

Kekerapan 3 5 11 7 6 3.25

Peratusan 9.4 15.6 34.4 21.9 18.8

5 Corak

pengajaran guru

memudahkan

saya memahami

mata pelajaran

tersebut

Kekerapan 14 13 2 3 0 1.81

Peratusan 43.8 40.6 6.3 9.4 0

6 Guru saya

sangat

membosankan

ketika proses

pengajaran dan

pembelajaran.

Kekerapan 4 2 10 7 9 3.47

Peratusan 12.5 6.3 31.3 21.9 28.1

7 Guru sedia

memberi tunjuk

ajar jika saya

Kekerapan 21 7 2 1 1 1.56


memerlukan.

Peratusan 65.6 21.9 6.3 3.1 3.1

8 Guru displin

saya bersikap

adil dalam

menghukum

pelajar.

Kekerapan 4 2 0 19 7 1.72

Peratusan 12.5 6.3 0 59.4 21.9

9 Guru pandai

mengambil hati

pelajar.

Kekerapan 14 9 8 1 0 1.88

Peratusan 43.8 28.1 25.0 3.1 0

10 Guru kelas saya

dapat mengawal

keadaan kelas

dengan baik

ketika proses

pengajaran dan

pembelajaran

sedang berjalan

Kekerapan 19 8 4 1 0 1.63

Peratusan 59.4 25.0 12.5 3.1 0

Berdasarkan jadual 5, semua nilai min item-item bagi punca sikap guru berada pada tahap

sederhana (2.34 hingga 3.67). Item 4 dan 6 merupakan item negatif. Nilai min bagi item 2

ialah 3.09, di mana seramai 10 orang responden (31.3%) amat setuju dan 10 orang responden

(31.3%) setuju dengan kenyataan Saya mendapat galakan yang positif dari guru mata pelajaran jika ada masalah dalam mata pelajaran tersebut, manakala hanya 8 orang responden (25.0%) tidak pasti dan 3 orang responden (9.4%) tidak setuju dan seorang

responden (3.1%) sangat tidak setuju dengan kenyataan tersebut.

Item 3, 10 orang responden (31.3%) amat setuju dengan pernyataan guru memahami perasaan pelajar, 13 orang responden (40.6%) setuju dengan pernyataan tersebut, manakala 6 orang responden (18.8%) tidak pasti, dan 3 orang responden (9.4%) yang tidak setuju dengan

pernyataan tersebut. Min yang diperoleh ialah 2.06.

4.6 Dapatan Persoalan: Adakah punca prasarana sekolah menyebabkan pelajar

ponteng sekolah?

Persoalan ini adalah untuk mengenal pasti sama ada terdapat punca berkaitan yang merupakan

punca yang mempengaruhi pelajar untuk ponteng sekolah. Sebanyak 10 item telah



kelima ini.


Jadual 6: Bilangan dan Peratusan Responden Bagi Punca Prasarana Sekolah


&

Kekerapan

AS

%

A

%

TP

%

TS

%

STS

%

Min

1 Makanan di

kantin sedap. Kekerapan 12 10 8 1 1 2.94

Peratusan 37.5 31.3 25.0 3.1 3.1

2 Kemudahan di

perpustakaan

sekolah saya

lengkap

Kekerapan 17 9 4 1 1 1.75

Peratusan 53.1 28.1 12.5 3.1 3.1

3 Kemudahan di

kelas cukup

lengkap.

Kekerapan 15 7 6 4 0 1.97

Peratusan 46.9 21.9 18.8 12.5 0

4 Keadaan bilik

kaunseling

sekolah saya

ceria.

Kekerapan 21 5 5 1 0 1.56

Peratusan 65.6 15.6 15.6 3.1 0

5 Sekolah saya

mengamalkan

budaya

penyayang terutamanya

antara pelajar

dan guru.

Kekerapan 13 13 5 1 0 1.84

Peratusan 40.6 40.6 15.6 3.1 0

6 Persekitaran

sekolah saya

menarik dan

ceria.

Kekerapan 4 1 4 10 0 2.16

Peratusan 12.6 3.1 12.5 31.3 40.6

7 Keselamatan

sekolah saya

terkawal

Kekerapan 10 11 10 1 0 2.09

Peratusan 31.3 34.4 31.3 3.1 0

8 Tandas di

sekolah kotor Kekerapan 5 7 6 4 10 3.21

Peratusan 15.6 21.9 18.8 12.5 31.3

9 Bengkel

sekolah

mempunyai

bahan yang

lengkap.

Kekerapan 18 10 2 1 1 1.66

Peratusan 56.3 31.3 6.3 3.1 3.1

10 Kelengkapan

bersukan di Kekerapan 19 11 2 0 0 1.47


Berdasarkan jadual 6, semua nilai min item-item bagi punca prasarana sekolah berada pada

tahap sederhana (2.34 hingga 3.67). Bagi item 1, nilai min yang diperoleh ialah 2.94. Seramai

12 orang responden (37.5%) amat setuju, 10 orang responden (31.3%) setuju, 8 orang

responden (25.0%) tidak pasti dan seorang respoden (3.1%) tidak setuju dan seorang

responden (3.1%) sangat tidak setuju dengan kenyataan Makanan di kantin sedap. Item 6, 4 orang responden (12.5%) amat setuju dengan pernyataan Persekitaran

sekolah saya menarik dan ceria, seorang responden (3.1%) setuju dengan pernyataan tersebut, manakala 4 orang responden (12.5%) tidak pasti, dan 10 orang responden (31.3%)

yang tidak setuju dan 13 orang responden (40.6%) sangat tidak setuju dengan pernyataan

tersebut. Min yang diperoleh ialah 2.16.

5.0 PERBINCANGAN

5.1 Punca Diri Menyebabkan Pelajar Ponteng Sekolah

Masalah ponteng sekolah di kalangan pelajar dari aspek diri adalah punca penting yang

menentukan kemampuan diri mereka. Secara keseluruhan, nilai min bagi punca diri ialah

23.16. Jika dibandingkan dengan punca-punca masalah ponteng yang lain, punca diri adalah

di tahap yang ketiga tertinggi selepas punca daripada rakan sebaya dan keluarga.

Dalam punca ini, item 7 mempunyai nilai peratus jawapan negatif tertinggi iaitu

43.8% mengatakan setuju kepada kenyataan saya suka bermain. Hanya 18.8% tidak pasti dan 9.4% sangat tidak setuju. Berdasarkan kenyataan saya suka bermain, pelajar memerlukan hiburan untuk memastikan mereka terus belajar. Ini kerana, menurut Maslow

(1954, dalam Ropiah, 2004) sekiranya keperluan individu itu tidak dipenuhi, terdapat

beberapa masalah tingkah laku akan timbul sekiranya keperluan psikologi dan sosial tidak

dipenuhi, kanak-kanak akan menjadi nakal, salah asuhan, emosi yang tidak stabil, cemburu,

berasa rendah diri, kurang keyakinan diri, tidak berasa selamat dan menunjukkan sikap

agresif. Ini secara tidak langsung menunjukkan individu tersebut mempunyai konsep kendiri

yang negatif dan mudah terlibat dengan masalah disiplin dan akhirnya tidak suka pergi ke

sekolah. Dengan mempamerkan unsur-unsur hiburan dalam sesi pengajaran dan

pembelajaran, secara tidak langsung pelajar akan termotivasi untuk meneruskan

pembelajaran.

Berdasarkan Perangkaan Tahun 1993 pula, seramai 105,265 orang pelajar melakukan

pelanggaran disiplin berpunca daripada faktor diri mereka sendiri iatu faktor dalaman. Faktor

dalaman seperti sikap, minat, motivasi dan keyakinan diri pelajar itu sednri merupakan faktor

utama yang menyumbang kepada ponteng sekolah.. Sikap negatif pelajar terhadap

persekolahan banyak mewujudkan masalah ponteng kerana mereka tidak sedar akan

kepentingan pendidikan. Bagi mereka, sekolah itu merupakan satu bebanan kepada mereka.

Menurut OHagen (1976), telah menjalankan satu kajian tentang sikap terhadap sekolah di kalangan pelajar yang tidak melakukan salah laku disiplin dengan pelajar yang

sebaliknya. Beliau telah membahagikan pelajar ini kepada tiga kategori iatu : a) pelajar yang

suka bersekolah, b) pelajar yang tidak meminati sekolah c) pelajar yang membenci sekolah.

Dalam dapatan kajian, beliau menunjukkan bahawa pelajar dalam kategori (b) dan (c), banyak

terlibat dalam perlakuan delikuensi di sekolah seperti melanggar peraturan dan sebagainya.

sekolah saya

boleh

digunakan

Peratusan 59.4 34.4 6.3 0 0


Mereka lebih suka melarikan diri dari sekolah atau dalam perkataan yang lebih tepat iatu

ponteng sekolah.

5.2 Punca Hubungan Keluarga Menyebabkan Pelajar Ponteng Sekolah

Punca keluarga merupakan punca asas pelajar mendapat pendidikan awal secara tidak

langsung. Secara keseluruhan, nilai min bagi punca hubungan keluarga ialah 27.56 dan

merupakan kedua tertinggi selepas punca rakan sebaya. Item 6 mempunyai nilai peratus

jawapan negatif tertinggi iaitu 34.4% mengatakan setuju kepada kenyataan ibu bapa saya tidak mampu menyara saya untuk bersekolah . Hanya 12.5% responden mengatakan tidak setuju dan 9.4% responden tidak pasti.

Daripada analisa di atas, berkaitan dengan status social ekonomi responden yang

ponteng sekolah berasal daripada keluarga yang rendah status ekonominya. Pendapatan ibu

bapa responden yang rendah tadi kemungkinan menyebabkan ibu bapa lebih mementingkan

keperluan asas berbanding dengan peralatan persekolahan. Kajian Azizi Yahaya et. al.

(2007), sikap pelajar yang sukakan hiburan dan mudah terikut-ikut dengan gaya penampilan

artis yang mereka minati, seperti memakai pakaian yang berjenama dan stail rambut yang

baru, jika tiada wang yang mencukupi, ditambah dengan ibu bapa yang tidak dapat memenuhi

keperluan dan juga keinginan mereka, mereka rela ponteng sekolah untuk bekerja demi

mendapat wang. Begitu juga, apabila pelajar tidak berminat dalam sesuatu mata pelajaran dan

guru pula tidak berusaha menarik minat mereka, pelajar-pelajar itu akan hilang semangat

belajar dan ponteng sekolah.

Kajian Mohd Nor (1986), Ruhiyati (1978), Jaafar (1977), mendapati bahawa sosio

ekonomi keluarga yang ditentukan oleh pekerjaan ibu bapa juga ada menyumbang kepada

pelajar ponteng sekolah. Kajian ini mengukuhkan lagi dapatan kajian yang menunjukkan

kebanyakan ibu bapa responden bekerja di sektor swasta iatu sebagai operator kilang

manakala kebanyakan ibu mereka tidak bekerja.

Dapatan ini dapat mengukuhkan lagi dapatan-dapatan kajian lain seperti kajian yang

dibuat oleh Muhamad Yunus (1977), yang mendapati salah satu sebab berlakunya ponteng

sekolah ialah ibu bapa yang tidak mampu membeli perkakasan sekolah seperti buku, alat tulis

dan pakaian sekolah anak-anak. Hodges (1968), menyatakan ibu bapa yang status sosio

ekonominya rendah tidak dapat memotivasikan anak-anak mereka. Mereka menyerah tugas

memberi pelajaran dan membimbing anakanak sepenuhnya di bahu guru.

5.3 Pergaulan Rakan Sebaya Mempengaruhi Pelajar Ponteng Sekolah

Salah satu punca masalah pelajar ponteng sekolah ialah pergaulan rakan sebaya yang tidak

boleh disangkal lagi pengaruhnya terhadap individu. Secara keseluruhan nilai min bagi punca

ini ialah 30.4 dan berada pada tahap yang paling tinggi jika dibandingkan dengan punca

masalah ponteng yang lain.

Berdasarkan dapatan analisis, punca rakan sebaya menunjukkan nilai peratus tidak

pasti bagi soalan positif yang paling tinggi telah diambil sebagai perbincangan. Item 3 yang

mempunyai nilai peratus jawapan tidak pasti yang paling tinggi. Kenyataan item ini ialah

saya sangat mempercayai kawan saya di mana, seramai 12.5% responden tidak setuju dengan kenyataan ini. Namun, tiada perbezaan keputusan dengan responden yang setuju

dengan kenyataan ini iatu 12.5%. Manakala, seramai 59.4% responden tidak pasti dan

mencatatkan peratus paling tinggi. Ini menunjukkan ramai responden yang mempunyai


keraguan dan ragu-ragu dan tidak pasti akan kepercayaan terhadap rakan sebaya mereka

sendiri.

Berdasarkan analisa di atas, dapatan kajian ini dikukuhkan lagi dengan kajian Erikson

(1965), peringkat umur remaja ialah peringkat membentuk identiti sendiri seperti tingkah

laku, memilih rakan sebaya, cara berpakaian dan lain-lain. Jika peringkat ini gagal diperoleh,

pelajar tersebut akan tertekan dan cenderung untuk melanggar displin sekolah seperti ponteng

sekolah. Kalangan pelajar yang terlibat dengan salah laku secara langsung berisiko dengan

salah laku. Sebaliknya, rakan sebaya yang mempunyai sikap dan motivasi yang positif

terhadap mutu pelajarannya serta menilai salah laku disiplin sebagai negatif akan dapat

membantu anggota rakan yang lain untuk sama-sama berjaya dalam segala lapangan yang

diceburi.

Dapatan kajian oleh Bahagian Sekolah, Kementerian Pendidikan Malaysia (1990),

merujuk punca di kalangan pelajar disebabkan oleh pelbagai punca dan punca datangnya dari

pengaruh rakan sebaya 4.10% merupakan penyumbang kedua selepas punca hubungan

kekeluargaan 81.03 yang tidak harmoni dalam peningkatan punca salah laku ponteng sekolah

di kalangan pelajar sekolah (Unit Disiplin, 1990).

Pemilihan rakan sebaya pelajar yang dapat merangsang nilainilai hidup positif dan

mutu disiplin yang baik adalah penting untuk meningkatkan mutu pencapaian pelajaran dan

menghindari diri daripada masalah ponteng sekolah di kalangan pelajar. Manja Ludin (1990),

menyatakan bahawa punca utama penyebab perlakuan ponteng ialah pengaruh rakan sebaya.

Kenyataan ini seharusnya diakui kerana rakan sebaya merupakan individu yang akan mudah

menerima cita rasa rakan sebaya yang lain. Oleh itu, pemilihan rakan sebaya sekolah

merupakan faktor penting dalam membentuk nilainilai dan tingkah laku kendiri yang positif.

5.4 Sikap Guru Mempengaruhi Pelajar Ponteng Sekolah

Punca sikap guru merupakan faktor yang penting dalam masalah ponteng sekolah. Nilai min

keseluruhan bagi punca masalah ponteng di kalangan pelajar sekolah ialah 22.09. Hasil

dapatan kajian daripada analisa data, item 8 mempunyai nilai peratus jawapan negatif

tertinggi iaitu 59.4% mengatakan sangat tidak setuju guru displin saya bersikap adil dalam menghukum pelajar. Manakala, 21.9% responden mengatakan tidak setuju dan tiada responden responden yang tidak pasti.

Berdasarkan analisa faktor di atas, masalah ponteng dikenal pasti kerana ketegasan

guru disiplin dan peraturan sekolah yang dirasakan terlalu ketat menyebabkan pelajar-pelajar

terdorong untuk ponteng sekolah. Keadaan ini mendorong kepada hubungan yang kurang baik

antara pelajar dan guru. Pernyataan ini disokong dengan kajian oleh Ismail Yusuf (1983),

telah menyatakan bahawa suasana di sekolah seperti kekurangan hubungan yang baik di

antara guru dengan murid merupakan suatu faktor pendorong kepada kegiatan ponteng.

Mengikut Matsumoto (1982), perhubungan individu yang lemah di antara guru dengan pelajar

adalah salah satu sebab yang menyebabkan pelajar ponteng sekolah.

Ibrahim Saad (1977), melalui kajiannya yang dijalankan di Pulau Pinang mendapati

bahawa ponteng adalah dipengaruhi oleh faktor persekolahan. Beliau memberikan sebab

disiplin dan peraturan yang sangat ketat dan keras, serta pelaksanaannya yang kurang

bijaksana oleh pengawas, guru disiplin dan lain-lain faktor persekolahan mendorong kepada

berlakunya kes-kes ponteng.

Menurut Ismail Daros (1981), punca lain yang tidak kurang pentingnya yang telah

digariskan oleh beliau adalah sikap guru yang tidak menghormati pelajar. Terdapat pepatah

Inggeris yang mengatakangive respect and take respect. Hormat menghormati merupakan salah satu nilai murni yang perlu diamalkan oleh setiap individu tanpa mengira had umur,


darjat, keturunan dan agama. Apabila kita menghormati seseorang, maka sudah tentu kita

akan dihormati. Ini merupakan proses interaksi sosial yang biasa dalam sesebuah masyarakat.

Andainya terdapat guru yang tidak menghormati pelajarnya sebagai seorang pelajar yang

mempunyai hak tersendiri, maka pelajar tersebut akan bertindak balas untuk memenuhi

kehendak nalurinya membalas dendam dan ini akan ditafsirkan sebagai tingkah laku devian dan seterusnya mengambil jalan mudah dengan ponteng sekolah.

5.5 Prasarana Sekolah Mempengaruhi Pelajar Ponteng Sekolah

Infrastruktur prasarana sekolah merupakan salah satu punca yang mampu mempengaruhi

masalah ponteng sekolah di kalangan pelajar. Dalam kajian ini, punca prasarana sekolah

kurang mempengaruhi pelajar terlibat dalam ponteng sekolah. Secara keseluruhan, nilai min

bagi punca prasarana sekolah ialah 20.66, jumlah keseluruhan min yang paling rendah jika

dibandingkan dengan punca-punca masalah ponteng sekolah di kalangan pelajar yang dikaji.

Item 6 mencatat nilai peratus jawapan negatif tertinggi iaitu 31.3 % responden tidak setuju

dan 40.6% menunjukkan responden sangat tidak setuju. Item ini menyatakan persekitaran sekolah menarik dan ceria. Seramai 12.5% responden mengatakan tidak pasti dan hanya 12.5 % juga responden mengatakan amat setuju dan 3.1% responden setuju dengan kenyataan item

tersebut.

Hasil kajian dari Abd. Karim (1994), menyatakan keceriaan sekolah merupakan salah

satu elemen penting yang akan mempengaruhi pengurusan sekolah dan disiplin pelajar di

sesebuah sekolah. Azizah (2002) pula menyatakan bahawa, pembinaan fizikal dan alam

sekitar sekolah yang menarik boleh membantu kehadiran pelajar ke sekolah. Oleh itu,

pembangunan terhadap kemudahankemudahan sekolah yang berkaitan perlu dilaksanakan

dengan sedaya upaya bagi mengatasi masalah ponteng. Kajian oleh Foster dan Clark (1989)

juga menyokong bahawa 49% daripada responden mengatakan suasana sekolah itu sendiri

mempengaruhi pelajar ponteng sekolah. Persekitaran sekolah yang tidak ceria, peraturan yang

ketat, ketidakmesraan guru-guru dengan pelajar, beban kerja yang banyak, dan rasa bosan

terhadap pengajaran guru menjemukan dan menggalakkan tindakan ponteng.

Mengikut Alawiah (1987), pula berpendapat pembelajaran yang berkesan datangnya

dari suasana sekolah yang tenteram, kerana ketenteraman itu amat kritikal bagi melahirkan

pencapaian yang baik di kalangan pelajar. Kewujudan suasana sekolah yang positif dari segi

kemudahan sekolah, pengajaran guru, kedudukan sekolah dari aspek pengangkutan pelajar

dan perlaksanaan disiplin yang efektif menjamin pembelajaran yang berkesan dan

mengurangkan kes-kes salah laku pelajar.

RUJUKAN

Abd. Karim Desa (1994). Keberkesanan Guru-guru Kemahiran Hidup Bersepadu Terhadap

Pengajaran dan Pembelajaran Mata Pelajaran Kemahiran Hidup Bersepadu.

TesisB.Ed.Universiti Teknologi Malaysia. (latihan ilmiah yang tidak diterbitkan).

Alawiah, S.A. (1987). Falsafah Pendidikan. (Cetakan Ketiga). Kuala Lumpur: Heinemann

Asia.

Azizah Lebai Nordin (2002), Masalah Disiplin di Kalangan Remaja. (Tesis Ph. D, Fakulti

Pendidikan, Universiti Malaya, Kuala Lumpur).

Azizi Yahya, Shahrin Hashim, Yusof Boon dan How Lee Chan (2007). Faktor-Faktor

Mempengaruhi Pelajar Ponteng Di Kalangan Pelajar Sekolah Menengah Johor. Tesis

Ph.D Universiti Teknologi Malaysia: tidak diterbitkan.


Bandura, A. & Mischel, W.(1986). Social Foundation Of Thought And Action: A Social and

Cognitive Theory. Englewood Cliffs. New Jersey: Prentice Hall.

Bandura, A. (1973) Aggression: A Social Learning Analysis. Englewood Cliffs: Prentice Hall.

Bandura, A. (1977). Social Learning Theory. Englewood Cliffs. New Jersey: Prentice Hall.

Becker, J. (2003). The Social Creation of a Social Problem. (Unpublished Doctoral

Dissertation). Washington State University.

Byrne, D. (1981). An Introduction to Personality. 3rd Edition. New Jersey: Prentice Hall.

Cockburn, A.D. (1996). Primary Teachers Knowledge and Acquisition of Stress Relieving

Strategies. British Journal of Educational Psychology, 66, 339-410.

Dishion, T.J., Patterson, G.R., Stoolmiller, M., dan Skinner, M.L. (1991). Family, School and

Behavioural Antecedents to Early Adolescent Involvement with Antisocial Peers.

Developmental Psychology, 27(1), 172-180.

Duke, D.L & Duke, P.M (1980). The Prediction or Deliquency in Girls. Journal of Research

and Development in Education. Boston. 11, 2, 18-33.

Erikson, E. (1965). Childhood and Society. New York: Norton.

Foster, E., dan Clark, F.S. (1989). Parental Influences on Adolescent Problem Behaviour:

Mediational and Moderational Models Involving Deviant Peers. Journal of Family

Psychology, 3, 39-60.

Hodges, V. (1968). Non Attendance at School (A Summary of Survey), Education Research,

Vol 12, no.4, 69-83.

Ibrahim Saad (1977). Ponteng Sekolah: Ponteng Sekolah Ismail Daros (1981). Faktor-faktor Utama yang Menyebabkan Pelajar-pelajar Di Peringkat

Menengah Melakukan Kegiatan Ponteng Sekolah. (latihan ilmiah yang tidak

diterbitkan). Kuala Lumpur: Universiti Malaya.

Ismail Yusof (1983). Disiplin Di Sekolah: Ponteng Sekolah. Laporan Persidangan Nasional

Menengah Kaum Remaja Di Malaysia. Kuala Lumpur : Universiti Malaya.

Jaafar Abdul Rahim (1977). Seriuskah Masalah Pontengdalam Ibrahim Saad (1982). Isu Pendidikan Di Malaysia. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka.

Jacobvitz, D.B., dan Bush, N.F. (1996). Reconstructions of Family Relationships : Parent-

Child Alliences, Personal Distress, and Self Esteem. Developmental Psychology,

32(4), 732-743.

Kementerian Pendidikan Malaysia, Unit Disiplin, Bahagian Sekolah (1990). Laporan Disiplin

Pelajar Sekolah 1990. Kuala Lumpur : Jabatan Percetakan Negara.

Kerlinger, FM. (1986). Foundation of Behavioral Research. (3rd ed.) New York: Winston Inc.

Manja Mohd. Ludin (1990). Psikologi dan Falsafah Dalam Pendidikan. Dewan Bahasa dan

Pustaka: Kuala Lumpur.

Matsumoto, S.et.al. (1982). An Epidemiological Study of Students Who Refuse to Attend

School. Kyushu Neurropsychiatry, vol.28, no.2, 132-140.

Merton, R. (1938). Social Structure and Anomie. American Sociological Review (Oktober

1938), 3:672-682

Mitchell, B. (1989). The Family Environment and Leaving the Parental Home. Journal of the

Marriage and Family, 51, 605-613.

Mohamad Najib Abdul Ghafar (2003). Reka Bentuk Tinjauan Soal Selidik Pendidikan.

Skudai : UTM.

Mohd Majid Konting. (1998). Kaedah Penyelidikan Pendidikan. Kuala Lumpur: DBP.

Mohd Nor Abdullah @ Dollah (1986), Masalah Ponteng dikalangan pelajar- pelajar Sekolah Menengah di Daerah Kota Bharu, Kelantan (dlm Manivannan (2002) kajian ilmiah : 7-8).

Mohd Yunus Mohamad Noor (Dis.1977). Bimbingan dan Masalah Ponteng Sekolah. Jurnal

Panduan MAVOGA 1, 8-12.


Mustaza Abu Amin (1994). Fenomena Ponteng Di Kalangan Pelajar Sekolah Menengah Di

Bandar Jasin: Satu kajian Kes. Tesis B.Ed.Fakulti Pendidikan. Universiti Teknologi

Malaysia. (latihan ilmiah yang tidak diterbitkan).

Ohagen, F.G. (1976). Attitude of Offenders and Non-offenders Towards School. Educational Research. Vol.19.No.2.142-162.

Olweus, D. (1978). Victimisation by Peers: Antecedents and Longiterm Outcomes. In K.H.

Rubin & J.B. Asendorpf (Eds.), Social Withdrawal, Inhibition and shyness In

Childhood. Hillsdale, NJ: Erlbaum.

Polit, D.F. Beck, C.T. & Hungler, B.P. (2001). Essentials of Nursing Research: Methods,

Appraised and Utilization, (5th. ed.), Philadelphia: Lippincott William & Walkins.

Portney L.G. & Walkins M.R. (1993). Foundation Of Clinical Research: Application to

Practice. East Norwalk, Conn.: Appleton & Lang.

Renfrew, J.W. (1997). Aggression And It Causes: A Bio Psychosocial Approach. New York:

Oxford Universiti Press.

Ropiah Mohamed (2004). Faktor-Faktor Persekolahan Yang Mempengaruhi Masalah Ponteng

Di Kalangan Pelajar, Satu Kajian Kes Terhadap Pelajar Tingkatan Empat Di Salah

Sebuah Sekolah Di Daerah Muar, Johor. Universiti Teknologi Malaysia: Tesis Sarjana

Pendidikan.

Ruhiyati Idayu (1978). Ponteng dan Permasalahannya. Dalam Ibrahim Saad (1982). Isu Pendidikan Di Malaysia. Kuala Lumpur : Dewan Bahasa dan Pustaka.

Sham Sani Salleh. (1994). Latar Belakang Keluarga, Perhubungan Ibu Bapa Dengan Remaja

dan Konsep Kendiri Remaja Delinkuen dan Bukan Delinkuen. Tesis Sarjana Muda.

Universiti Pertanian Malaysia.

Smink J dan Reimer M S (2005). Fifteen Effective Strategies for Improving Student

Attendance and Truancy Prevention. National Dropout Prevention Center/Network:

Universiti Clemson. Sumber: Bahagian Sekolah, Kementerian Pendidikan Malaysia

1993

Tan Kui Ngor (2006). Pengaruh Persekitaran Sekolah Terhadap Masalah Disiplin Pelajar dan

Kaedah Pengurusan Disiplin. Universiti Teknologi Malaysia: Tesis Sarjana.

Tattum, G,. (1986). Accumulation of Problems in Social Functioning in Young Adulthood.

Journal of Personality and Social Psychology, 69, 381-391.

Tuckman, B.W. (1978). Conducting Education Research. 2nd Edition. New York: Harcourt

Brace Jovanovich Inc.

Unit Disiplin (1990), Rekod Disiplin Murid, Bahagian Sekolah, Kementerian Pendidikan

Malaysia (dlm Manivannan (2002) kajian ilmiah : 7-8).

Wan Norasiah Wan Ismail (2003), Akhlak Remaja di Felda Ulu Belitong. (Disertasi Master

Usuluddin, Akademi Pengajian Islam, Universiti Malaya, Kuala Lumpur).

Webster, M. (1985). Websters Ninth New Collegiate Dictionary. Meriam Webster Inc. Wells, L.E. (1989). Self-Enhancement Through Delinquency: A Conditional Test of Self-

Derogation Theory. Journal of Research in Crime and Delinquency, 26, 226-252.

Wiersma, W. (1995). Research Methods In Educational: An Introduction. (6th ed.) Boston,

Allyn & Bacon.

Wolf, R.M. (1988). Questionnaires. In Keeves, J.P. (Eds.) Educational Research,Methodology

and Measurement: An International Handbook. Oxford: Pergamon Press, 478482. Yahya Ismail (1983). Metanalysis: Ponteng Sekolah Di Kalangan Remaja Sekolah. Tesis

Sarjana Tesis Universiti Teknologi Malaysia : tidak diterbitkan.

Zuriani Zainon @ Zainol (1988). Sikap Ibu bapa Pelajar Ponteng Dengan Sikap Ibu bapa

Pelajar Tidak Ponteng. Satu Perbandingan. (latihan ilmiah yang tidak diterbitkan)

Kuala Lumpur: UM.

PonteNg

Documents

Transcript of PonteNg