Sosiologi Masyarakat Dan Ketamadunan HBEF1503 Mei 2012

7/31/2019 Sosiologi Masyarakat Dan Ketamadunan HBEF1503 Mei 2012

1/11

HBEF1503

KANDUNGAN MUKA SURAT

1.0 PENGENALAN 2

2.0 KEKUATAN DASAR PENDIDIKAN NEGARA 4

3.0 KELEMAHAN DASAR PENDIDIKAN NEGARA 7

4.0 CADANGAN UNTUK MEMPERTINGKATKAN PELAKSANAAN DASAR

PENDIDIKAN NEGARA 8

5.0 KESIMPULAN 10

6.0 RUJUKAN 11

1


2/11

HBEF1503

1.0 PENGENALAN

Malaysia merupakan sebuah negara yang berbilang bangsa dan agama. Inilah yang

dikatakan sebagai negara bermasyarakat majmuk. Kepelbagaian masyarakat di Malaysia

menyebabkan negara ini dikenali di pentas antarabangsa. Tiga suku kaum terbesar di

Malaysia adalah kaum Melayu, kaum Cina dan kaum India. Selain itu, suku kaum lain

yang terdapat di Malaysia adalah seperti kaum Orang Asli yang banyak terdapat di

Semenanjung Malaysia, kaum Iban dan Melanau di Sarawak dan kaum Kadazan serta

Murut di Sabah. Kesemua kaum ini mempunyai budaya dan bahasa yang tersendiri.

Apakah yang dimaksudkan dengan masyarakat? Menurut Kamus Dewan (2005),

masyarakat ialah sekumpulan manusia yang hidup bersama-sama di suatu tempat dengan

aturan dan cara tertentu. Kumpulan manusia ini membentuk sistem hubungan sosial yang

tinggal bersama di dalam satu kawasan serta menggunapakai sumber yang terdapat pada

tempat tersebut. Sistem hubungan sosial yang berterusan membolehkan hubungan yang

erat terbentuk di kalangan anggota masyarakat. Apatah lagi, kepelbagaian kaum yang

tinggal dalam satu kawasan yang sama. Perkongsian di dalam hidup bermasyarakat seperti

bergotong royong, menghadiri majlis perkahwinan, membantu jiran di dalam kesusahan,

menyambut perayaan di mana masyarakat mengadakan rumah terbuka atau menziarahi

jiran yang sakit tanpa memikirkan agama, budaya mahupun bahasa adalah satu cara hidup

yang amat diperlukan di dalam sebuah negara yang mempunyai kepelbagaian kaum. Inimembolehkan perpaduan terbina di dalm kelompok masyarakat ini. Masyarakat inilah

dipanggil sebagai masyarakat majmuk.

Bagaimanakah kehidupan masyarakat majmuk di Malaysia? Untuk memastikan

keharmonian dan perpaduan terbentuk di dalam masyarakat majmuk di Malaysia, setiap

kaum perlulah bertolak ansur di dalam semua perkara. Ini untuk memastikan setiap kaum

merasakan kehadiran mereka di dalam negara ini dirasai dan tidak dipinggirkan oleh mana-

mana pihak. Salah satu ciri masyarakat majmuk yang diamalkan di Malaysia adalah hak

untuk mendapatkan pendidikan di dalam bahasa ibunda masing-masing di samping

mengiktiraf Bahasa Melayu sebagai bahasa kebangsaan dan bahasa pengantar utama di

dalam sistem pendidikan.

Masyarakat majmuk di Malaysia juga bebas untuk mengamalkan agama dan

kepercayaan masing-masing walaupun Agama Islam merupakan agama rasmi di Malaysia.

2


3/11

HBEF1503

Masyarakat dibenarkan mengamalkan kepercayaan yang dianuti selaras dengan

perlembagaan negara. Selain itu, masyarakat majmuk di Malaysia juga berkongsi

kebudayaan dan perayaan selagi ia tidak menyentuh akidah agama terutama bagi yang

menganuti agama Islam. Penganjuran rumah terbuka sempena perayaan kaum di Malaysia

di hadiri oleh semua lapisan masyarakat tidak kira kaum mahupun agama. Salah satu

perayaan yang disambut meriah oleh semua kaum di Malaysia adalah sambutan

menyambut kemerdekaan negara. Aktiviti yang dijalankan sempena sambutan

kemerdekaan ini telah dihadiri oleh semua kaum dalam membina perpaduan dan kerjasama

yang berterusan agar kehidupan bermasyarakat majmuk di Malaysia aman dan sejahtera.

Pembinaan sebuah negara bangsa daripada negara yang berbilang kaum seperti

Malaysia adalah amat sukar. Oleh itu, wadah pendidikan adalah langkah terbaik untuk

menerapkan perpaduan kerana pendidikan diberikan seawal usia 6 tahun. Pelaksanaan

sistem pendidikan hendaklah berteraskan kepada pembentukan perpaduan. Maka dengan

itu, terbentuklah Dasar Pendidikan Kebangsaan untuk melahirkan satu masyarakat yang

bersatupadu dan berdisiplin serta memenuhi keperluan tenaga rakyat yang terlatih bagi

pembangunan negara. Melalui Dasar Pendidikan Negara, mata pelajaran sejarah telah

dipilih sebagai wadah utama untuk pembangunan perpaduan serta kesepakatan hidup

dalam masyarakat majmuk. Penekanan pendidikan sejarah tertumpu kepada kesedaran

sejarah, toleransi dan kepekaan masyarakat untuk berkongsi tanggungjawab terhadap masadepan negara. Dengan itu, kajian-kajian telah dijalankan dari masa ke semasa dalam

memastikan hasrat ini dapat dicapai. Walaubagaimanapun, masih terdapat kelemahan-

kelemahan yang boleh diperbaiki untuk memastikan sistem pendidikan sebagai alat utama

untuk mencapai perpaduan negara. Oleh itu, kajian mengenai kekuatan dan kelemahan

sistem pendidikan negara perlu dilakukan dalam tempoh tertentu agar segala kelemahan

yang ada dapat diperbaiki supaya perpaduan sedia ada dapat diperkukuhkan dan

dipertingkatkan kepada generasi muda yang sedia ada.

2.0 KEKUATAN DASAR PENDIDIKAN NEGARA

Untuk menjadi sebuah negara yang aman dan makmur, pelbagai cara perlu

dipastikan agar perpaduan dan kesepakatan hidup bermasyarakat majmuk dapat

3


4/11

HBEF1503

dikekalkan. Oleh sebab itu, sejarah merupakan medium terbaik untuk melihat kepada

kelemahan dan akibat yang akan berlaku jika perpaduan tidak dipertahankan. Di dalam

sejarah negara, satu tragedi hitam telah berlaku pada 13 Mei 1969 di mana berlaku

pergaduhan kaum. Peristiwa ini mengakibatkan ramai yang cedera atau terkorban akibat

tiada perpaduan dan saling kepercayaan di antara kaum. Oleh sebab itu, pelbagai kajian

telah dibuat untuk memperbaiki sistem pendidikan negara sebagai alat perpaduan dan ia

telah dijalankan sebelum peristiwa 13 Mei 1969 lagi. Pada masa sekarang, hala tuju negara

untuk menjadi sebuah negara maju juga menyebabkan sistem pendidikan negara berubah

agar selari dengan kehendak kerajaan untuk melahirkan tenaga kerja yang mahir untuk

memastikan harapan negara tercapai. Laporan daripada hasil kajian untuk memperbaiki

sistem pendidikan boleh dilihat daripada Laporan Razak (1956) dan Laporan Rahman Talib

(1960) yang terkandung di dalam Akta Pendidikan 1961 serta Laporan Jawatankuasa

Kabinet 1974.

2.1 SISTEM PERSEKOLAHAN YANG SERAGAM

Sistem persekolahan yang seragam telah dilaksanakan di bawah Akta Pendidikan

1961 yang telah digubal berdasarkan cadangan di dalam Laporan Razak 1956 serta

Laporan Rahman Talib 1960. Sistem persekolahan seragam telah diperkenalkan sebagai

medium perpaduan kaum pada waktu itu sehinggalah sekarang. Satu sistem persekolahantelah dibuka kepada semua kaum untuk diikuti. Pada waktu tersebut, pelaksanaan satu jenis

sekolah telah memberi kesan kepada sekolah aliran Inggeris di mana sekolah-sekolah

tersebut telah beransur-ansur ditukar kepada kepada sekolah aliran kebangsaan dengan

Bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar. Pada masa sekarang, sistem ini diteruskan

walaupun sekolah rendah terbahagi kepada tiga iaitu sekolah kebangsaan (SK), sekolah

jenis kebangsaan Cina (SJKC) dan sekolah jenis kebangsaan Tamil (SJKT). Ini kerana

pihak kerajaan memahami kehendak kaum yang mahu penggunaan bahasa ibunda di dalam

pendidikan rendah diberikan kepada anak mereka agar generasi muda mengetahui bahasa

ibunda mereka. Walaupun begitu, kurikulum yang seragam digunakan untuk sekolah

tersebut. Pendidikan menengah menggunakan satu aliran sahaja iaitu sekolah menengah

kebangsaan (SMK) dengan Bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar tunggal kecuali mata

pelajaran bahasa ibunda pelajar.

4


5/11

HBEF1503

Falsafah Pendidikan Kebangsaan yang dikeluarkan oleh Kementerian Pendidikan

bertujuan untuk melahirkan pelajar yang seimbang dari segi jasmani, emosi, rohani dan

intelek. Falsafah ini digunapakai di seluruh sekolah di Malaysia tanpa mengira aliran

dengan tujuan melahirkan insan yang berguna kepada negara. Pemantapan dasar- dasar

pendidikan diteruskan di dalam sistem persekolahan seragam ini. Kerajaan meluluskan

Akta Pendidikan 1996 untuk meneruskan dasar sedia ada disamping beberapa dasar baru

yang ditekankan untuk memperkukuhkan perpaduan yang telah sedia ada. Beberapa jenis

pendidikan seperti prasekolah, pendidikan khas, pendidikan tinggi dan pendidikan swasta

ditekankan di dalam Akta Pendidikan 1996. Kesemua pendidikan ini dapat dinikmati oleh

semua kaum. Penubuhan sekolah wawasan dengan menggabungkan sekolah kebangsaan,

sekolah jenis kebangsaan Cina dan sekolah jenis kebangsaan Tamil di dalam satu kawasan

yang sama juga dibuat untuk menambah interaksi di antara pelajar pelbagai kaum

berdasarkan cadangan yang dibuat di dalam Akta Pendidikan 1996.

2.2 BAHASA MELAYU SEBAGAI BAHASA PENGANTAR UTAMA

Cadangan di dalam Laporan Razak dan Laporan Rahman Talib yang telah

dimasukkan ke dalam Akta Pendidikan 1961 adalah penggunaan Bahasa Melayu sebagai

bahasa pengantar utama di sekolah-sekolah. Pewartaan Bahasa Melayu sebagai bahasa

kebangsaan menjadikan Bahasa Melayu diiktiraf sebagai bahasa rasmi yang digunakan didalam segala urusan rasmi termasuklah penggunaannya di sekolah-sekolah. Penggunaan

satu bahasa ini adalah untuk menyatupadukan kaum dengan menggunakan satu bahasa

yang sama tanpa meminggirkan bahasa ibunda kaum-kaum lain. Ini boleh dilihat di sekolah

aliran yang lain. Bahasa ibunda tetap diajar kepada pelajar daripada kaum yang berkenaan

tetapi bagi mata pelajaran lain, penggunaan satu bahasa sahaja iaitu Bahasa Melayu sebagai

bahasa pengantarnya. Ini sekurang-kurangnya membolehkan pelajar berlainan keturunan

berinteraksi di dalam satu bahasa yang sama di kelas. Ini akan membantu dari segi

pergaulan dan perhubungan sosial di antara kaum.

Penekanan Bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar di dalam sistem pendidikan

diteruskan dengan penubuhan sebuah universiti awam yang menggunakan Bahasa Melayu

sebagai bahasa pengantar utama iaitu Universiti Kebangsaan Malaysia (UKM) pada tahun

1971. Penubuhan universiti ini mengangkat martabat Bahasa Melayu sebagai bahasa

5


6/11

HBEF1503

Kebangsaan serta bahasa untuk ilmu. Ini disebabkan semua pengajaran yang diajar di

universiti ini adalah di dalam Bahasa Melayu.

2.3 KURIKULUM YANG SAMA

Pada masa sekarang, kurikulum yang digunapakai di semua sekolah tidak mengira

aliaran telah dikeluarkan oleh Bahagian Pembangunan Kurikulum (BPK), Kementerian

Pelajaran Malaysia yang dahulunya dikenali sebagai Pusat Perkembangan Kurikulum

(PPK). Segala pengajaran dan pembelajaran guru yang menggunakan sukatan pelajaran

yang sama dikeluarkan oleh pihak Kementerian Pelajaran. Ini penting supaya

pembangunan murid adalah sama tanpa mengira kaum dan agama. Penekanan tentang

kurikulum yang sama telah dibuat pada laporan Jawatankuasa Kabinet pada 1974 yang

ditugaskan menyemak dasar pendidikan yang berbunyi:

Mengkaji semula matlamat dan kesannya sistem pendidikan termasuk kurikulumnya,

dalam rangka dasar pendidikan Kebangsaan yang wujud, dengan tujuan untuk

memastikan bahawa keperluan tenaga rakyat negara dapat dipenuhi sama ada dari segi

jangka pendek mahupun jangka panjang, dan lebih-lebih lagi untuk memastikan bahawa

sistem pelajaran itu dapat memenuhi matlamat negara kearah melahirkan masyarakat

yang bersatu padu, berdisiplin dan terlatih

Di dalam pernyataan di atas yang diambil daripada laporan Jawatankuasa Kabinetpada 1974 jelas menyatakan perpaduan adalah salah satu hasil daripada sistem pendidikan

selain memastikan tenaga kerja untuk negara. Laporan ini juga menekankan penggunaan

kurikulum yang sama di sekolah rendah dan sekolah menengah serta mengambil

peperiksaan awam yang sama. Kurikulum Baru Sekolah Rendah (1983) serta Kurikulum

Bersepadu Sekolah Menengah (1988) telah digubal dengan menitik beratkan cadangan

penggunaan kurikulum yang sama di semua sekolah. Hasil daripada kurikulum ini adalah

melahirkan insan yang seimbang dari segi jasmani, emosi, rohani dan intelek selaras

dengan kehendak Falsafah Pendidikan Kebangsaan. Penggunaan kedua-dua kurikulum ini

memperlihatkan Bahasa Melayu digunakan sebagai bahasa pengantar dalam menjawab

peperiksaan awam.

3.0 KELEMAHAN DASAR PENDIDIKAN NEGARA

6


7/11

HBEF1503

Sebelum ini, telah diperbincangkan mengenai kekuatan dasar pendidikan negara.

Walaupun kekuatan dasar pendidikan negara mampu untuk memupuk perpaduan

dikalangan masyarakat majmuk di negara ini, ia masih mempunyai kelemahan yang ketara

dan mesti diperbaiki untuk memastikan kesinambungan perpaduan terus utuh.

3.1 SISTEM PERSEKOLAHAN PELBAGAI ALIRAN

Jika dilihat senario yang berlaku sekarang, sistem pendidikan Malaysia masih

mengekalkan sekolah pelbagai aliran iaitu sekolah kebangsaan, sekolah jenis kebangsaan

Cina dan sekolah jenis kebangsaan Tamil. Isu berkenaan sekolah-sekolah ini adalah satu

isu sensitif bagi pelbagai kaum di Malaysia kerana melibatkan kepentingan dan pandangan

yang berbeza. Kerajaan sentiasa menitikberatkan tentang kualiti pendidikan. Tetapi, apakah

tindakan yang dapat dilakukan berkenaan dengan sistem sekolah pelbagai aliran ini?

Sistem sekolah di Malaysia masih mengekalkan sistem yang lama dan tidak mampu untuk

memupuk perpaduan kaum. Pelajar dapat menjadikan sekolah sebagai tempat untuk

memupuk semangat perpaduan dan asas dalam membina perhubungan yang erat di antara

satu sama lain. Tapi, sekolah pelbagai aliran ini telah menjejaskan aspek perpaduan ini.

Sistem ini hanya akan menyebabkan hubungan di antara kaum semakin pudar kerana

sekolah adalah tempat pertama masyarakat Malaysia yang berbilang kaum untuk saling

mengenal di antara satu sama lain.

3.2 PENGAJARAN SAINS DAN MATEMATIK DALAM BAHASA INGGERIS

Dasar pendidikan baru iaitu Pengajaran Sains dan Matematik Dalam Bahasa

Inggeris atau PPSMI yang dilaksanakan pada 2003 dengan tujuan untuk mempertingkatkan

penguasaan Bahasa Inggeris di kalangan masyarakat Malaysia merupakan satu contoh

kelemahan dasar pendidikan negara. Pelaksanaan dasar ini telah menyebabkan penggunaan

Bahasa Melayu sebagai bahasa kebangsaan dan bahasa pengantar dalam sistem pendidikan

terhakis dan seterusnya mengganggu proses perpaduan masyarakat. Ini disebabkan

kebanyakan mata pelajaran di sekolah di ajar menggunakan Bahasa Inggeris dan seterusnya

kurang komunikasi di antara pelajar menggunakan bahasa kebangsaan. Ini disebabkan

semua pelajar menumpukan bagaimana untuk mempelajari subjek sains dan matematik di

dalam Bahasa Inggeris. Selain itu, penggunaan dasar ini juga menunjukkan kerajaan seperti

7


8/11

HBEF1503

tidak konsisten untuk melaksanakan Bahasa Melayu sebagai Bahasa Kebangsaan

seterusnya bahasa pengantar untuk semua urusan rasmi.

3.3 PENGISIAN KURIKULUM DAN KOKURIKULUM

Kurikulum dan aktiviti kokurikulum juga merupakan kelemahan yang ada di dalam

dasar pendidikan negara sekarang. Ini memberi kesan kepada masyarakat untuk

membentuk jati diri dan disiplin. Sekiranya pengisian di dalam kurikulum dan kokurikulum

mengikut kehendak masyarakat, nescaya tiada masalah timbul seperti mana yang berlaku

sekarang di mana reaksi negatif diberikan di dalam hubungan masyarakat Ini seterusnya

mengganggu perpaduan di dalam masyarakat pelbagai kaum di negara ini. Sebagai contoh,

mata pelajaran Bahasa Cina dan Tamil tidak diwajibkan di sekolah kebangsaan. Ini

menyebabkan kedua-dua kaum ini tidak menghantar anak mereka ke sekolah kebangsaan.

Mungkin kedua-dua bahasa ibunda ini boleh dijadikan subjek pilihan untuk diambil oleh

pelajar Melayu. Dengan itu, pelajar Melayu dapat menguasai bahasa tersebut serta

merapatkan jurang pendidikan di antara kaum. Disamping itu, perpaduan akan terus

berkembang kerana masalah bahasa bukan lagi halangan kerana semua pelajar boleh

bertutur dalam mana-mana bahasa kaum sekalipun.

4.0 CADANGAN UNTUK MEMPERTINGKATKAN PELAKSANAAN DASAR

PENDIDIKAN NEGARA

Kelemahan yang dapat dilihat di dalam sistem pendidikan negara haruslah

diperbaiki dan dikaji semula pelaksanaannya. Ini adalah untuk kepentingan perpaduan pada

masa akan datang.

4.1 PERANAN DASAR KERAJAAN

Cadangan pertama adalah berkaitan dengan dasar kerajaan. Kerajaan haruslah

merangka dasar yang mengikuti kehendak dan keperluan masyarakat supaya tidak timbul

masalah di kemudian hari. Melalui dasar pendidikan, kerajaan boleh memainkan peranan

dalam menggabung aktiviti di antara sekolah berlainan aliran dengan penglibatan murid

8


9/11

HBEF1503

dan guru. Selain itu, penyelarasan semula kurikulum di semua aliran sekolah dengan

memasukkan Bahasa Mandarin dan Tamil sebagai subjek wajib. Pengisian aktiviti

kokurikulum hendaklah mengikut keperluan masyarakat agar dapat memupuk jati diri dan

semangat patriotisme.

4.2 SEKOLAH SATU ALIRAN

Untuk memupuk perpaduan di kalangan kaum di Malaysia, sekolah pelbagai aliran

seperti yang diamalkan sekarang perlulah dihapuskan dengan serta merta. Ini kerana tiada

kebaikan yang dapat diperolehi daripada sekolah yang mengikut kaum. Hanya masalah

yang akan timbul pada kemudian hari kerana setiap kaum tidak didedahkan dengan

perhubungan sosial yang dapat mengeratkan hubungan silaturrahim di antara masyarakat.

Pelaksanaan sekolah satu aliran ini perlulah merangkumi semua bahasa termasuk bahasa

ibunda kaum. Selain itu, elemen-elemen seperti kebudayaan dan adat resam sesuatu kaum

dipelajari oleh semua pelajar. Ini membolehkan setiap kaum mempelajari adat resam dan

budaya masyarakat lain agar keharmonian hidup bermasyarakat dapat ditekankan. Sekolah

satu aliran ini juga hendaklah dibuat sebagai sekolah satu sesi dengan masa pengajaran

hingga ke petang. Dengan itu, penekanan dari segi aspek kerohanian dan moral dapat

ditekankan. Pelajar pada masa sekarang sudah banyak mengalami masalah moral, disiplin

dan kelemahan akademik. Oleh itu, sekolah bukan sahaja sekadar untuk mendapat ilmuuntuk akademik tetapi juga untuk memupuk sifat moral yang baik di kalangan pelajar.

4.3 SEJARAH SEBAGAI MATA PELAJARAN WAJIB DI SEKOLAH RENDAH

Sejarah merupakan satu subjek yang dapat mengingatkan kembali masyarakat

kepada peristiwa silam ketika perpaduan masih belum utuh lagi di Malaysia. Peristiwa 13

Mei 1969 merupakan peristiwa yang akan sentiasa dikenang di dalam lipatan sejarah. Oleh

sebab itu, penekanan subjek sejarah sebagai subjek wajib diambil daripada sekolah rendah.

Pelajar akan dapat menghargai perpaduan dengan lebih baik daripada sebelum ini. Ini

adalah kerana subjek sejarah menjadi satu keperluan dalam proses pemantapan

kewarganegaraan bagi membolehkan sesebuah sejarah bukan sahaja dihargai dan dihayati

malah elemen penting lain ialah sebagai suatu pengajaran dan pedoman dalam hubungan

di antara kaum. Melalui sejarah, pengalaman masa lampau merupakan satu rujukan terbaik

9


10/11

HBEF1503

bagi generasi masa kini dan akan datang dalam membentuk sebuah negara bangsa.

Malaysia adalah sebuah negara berbilang kaum, integrasi nasional merupakan persoalan

yang sangat rumit dan menyukarkan proses pembinaan negara bangsa. Subjek sejarah

berperanan sebagai alat penting untuk memupuk perpaduan bangsa dan membina

masyarakat yang bersatu padu. Oleh sebab itulah subjek sejarah perlu diterapkan kepada

pelajar semasa di sekolah rendah lagi supaya minda mereka dapat menghayati konsep

pensejarahan itu sendiri. Diharapkan dengan cara ini, perpaduan melalui pendidikan dapat

diterapkan secara terus ke dalam diri para pelajar.

5.0 KESIMPULAN

Perpaduan merupakan elemen yang paling penting dalam membina negara bangsa

bagi sebuah negara yang mempunyai masyarakat berbilang kaum. Daripada sebuah negara

yang majoritinya masyarakat Melayu hinggalah kemasukan masyarakat Cina dan India

semasa penjajahan yang mengubah lanskap masyarakat Malaysia. Oleh sebab itu,

pendidikan merupakan satu wadah yang paling penting untuk memupuk perpaduan

masyarakat. Ini kerana semua kaum akan mengalami proses pendidikan di awal kanak-

kanak hinggalah ke alam dewasa. Oleh sebab itu, penggubalan dasar pendidikan melalui

kajian-kajian yang seterusnya menghasilkan laporan seperti Laporan Razak dan Laporan

Rahman Talib serta Laporan Jawatankuasa Kabinet membantu dalam merealisasikanperpaduan di dalam sistem pendidikan. Perpaduan ini diharapkan dapat membina negara

bangsa yang lebih utuh di masa hadapan. Selain itu, cadangan-cadangan yang diutarakan

dapat dilaksanakan untuk memastikan konsep masyarakat majmuk yang terdapat di

Malaysia dapat dikekalkan melalui dasar pendidikan negara yang sempurna.

( 2607 perkataan )

6.0 RUJUKAN

Dr. Mardiana Nordin & Hasnah Hussin ( 2011 ),Pengajian Malaysia Edisi Keempat,

Oxford Fajar, Kuala Lumpur.

Dr. Ruslan Zainuddin, Mohd. Mahadee Ismali & Zaini Othman ( 2010 ),Kenegaraan

Malaysia Edisi Kedua, Oxford Fajar, Kuala Lumpur.

10


11/11

HBEF1503

Dr. Syed Othman Alhabshi & Hasnan Hakim ( 2001 ),Dasar dan Pelaksanaan Sistem

Pendidikan Kebangsaan, Kongres Pendidikan Melayu di PWTC, Kuala Lumpur,

Kamus Dewan Edisi Ke 4 ( 2005 ),Dewan Bahasa dan Pustaka, Kuala Lumpur

Malaysia Kita: Panduan dan Rujukan Untuk Peperiksaan Am Kerajaan ( 2010 ), Golden

Books, Kuala Lumpur.

Mior Khairul Azrin ( 2011 ), Sistem Pendidikan Di Malaysia: Dasar, Cabaran dan

Pelaksanaan Ke Arah Perpaduan Nasional, Sosiohumanika.

RUJUKAN INTERNET

http://gurusejarah.blogspot.com

http://notapismp.blogspot.com

http://pmr.penerangan.gov.my

11
http://pmr.penerangan.gov.my/http://pmr.penerangan.gov.my/

Sosiologi Masyarakat Dan Ketamadunan HBEF1503 Mei 2012

Documents

Transcript of Sosiologi Masyarakat Dan Ketamadunan HBEF1503 Mei 2012