Sosiologi Masyarakat Dan Ketamadunan

7/29/2019 Sosiologi Masyarakat Dan Ketamadunan

1/17

FAKULTI PENDIDIKAN DAN BAHASA

SEMESTER 2 / 2012

HBEF1503

SOSIOLOGI MASYARAKAT DAN KETAMADUNAN

NO. MATRIKULASI : 790202125063001

NO. KAD PENGNEALAN : 790202-12-5063

NO. TELEFON : 013-8517922

E-MEL : [email protected]

PUSAT PEMBELAJARAN : Pusat Pembelajaran W.P. Labuan


2/17

ISI KANDUNGAN

1.0 Pendahuluan 1

2.0 Perpaduan Melalui Dasar Pendidikan Kebangsaan 2

2.1 Laporan Razak (1956) 3

2.2 Laporan Rahman Talib (1960) 5

2.3 Akta Pelajaran 1961 6

2.4 Laporan Jawatankuasa Kabinet 1974 6

3.0 Falsafah Pendidikan Negara - Dalam Konteks Perpaduan 6

4.0 Kelemahan Sistem pendidikan Malaysia - Dalam Konteks

Perpaduan 7

4.1 Sistem Persekolahan Pelbagai Aliran 7

4.2 Pengisian Kurikulum dan Kokurikulum 8

4.3 Hasrat Merealisasikan wawasan 2020 9

4.4 Pengajaran Sains dan Matematik Dalam Bahasa Inggeris 9

5.0 Cadangan Meningkatkan Perpaduan Melalui Pendidikan 10

5.1 Mengadakan dan menganjurkan program keseluruhan 11

bersama murid dan guru yang melibatkan sekolah

kebangsaan dan sekolah jenis kebangsaan (Cina dan Tamil).

5.2 Mengkaji semula kurikulum di sekolah kebangsaan dan 11

sekolah jenis kebangsaan (Cina dan Tamil) iaitu dengan

mewajibkan mengambil bahasa mandarin atau bahasa tamil.

5.3 Elemen-elemen kebudayaan, pemakanan dan adat resam 12

perlu diterapkan dalam persekitaran sekolah

5.4 Pengisian kurikulum dan ko-kurikulum perlu seiring dengan

keperluan masyarakat yang menekankan nilai-nilai jati diri,

mempunyai sifat patriotisme dan bertoleransi yang harusdiperkasakan.

6.0 Kesimpulan 13

7.0 Apendiks 14


3/17

HBEF1503

1.0 Pendahuluan

Sejarah kewujudan masyarakat majmuk di Malaysia telah melalui proses yang

amat panjang. Sebelum abad ke-18, penduduk di Tanah Melayu dan Kepulauan Borneo

ketika itu di dominasi oleh orang asli, orang Melayu dan bumiputera Sabah dan Sarawak.

Namun demikian pada waktu itu memang terdapat penghijrahan daripada kaum dan etnik

lain tetapi lebih kepada sekitar kepulauan Melayu. Namun demikian, corak masyarakat

dan budaya ketika itu adalah lebih kurang sama kerana dari segi rumpun Melayu.

Ledakan migrasi telah berlaku semasa era penjajahan British bermula dari

tahun1786 hingga 1957. Faktor utama pendorong kepada migrasi semasa era kolonial

British adalah di sebabkan faktor ekonomi yang dijlankan oleh pihak penjajah. Kaum

Cina daripada negara China adalah merupakan kaum terbesar yang berhijrah ke Tanah

Melayu semasa era penjajahan British. Faktor pendorong kepada penghijrahan kaum

Cina adalah di sebabkan oleh kemiskinan dan penderitaan di negara meraka. Kemasukan

kaum Cina ke Tanah Melayu bertujuan bagi menampung keperluan tenaga buruh

terutamanya dalam sektor perlombongan.

Kaum India daripada India selatan adalah merupakan kaum kedua yang terbesar

berhijrah ke Tanah Melayu semasa era penjajahan British. Negara India semasa zaman

tersebut turut mempunyai masalah tersendiri menyebabkan penduduknya berhijrah ke

negara lain. Tujuan kemasukan kaum India semasa zaman penjajahan British adalah dari

sudut faktor ekonomi iaitu bagi menampung tenaga buruh dalam sektor perladangan.

Negeri Sabah dan Sarawak juga tidak terkecuali daripada tumpuan migrasi ke

negeri tersebut. Namun demikian, di Sabah dan Sarawak migrasi lebih tertumpu kepada

masyarakat Indonesia dan Ceylon atau sekarang dikenali sebagai Sri Lanka. MasyarakatIndonesia terdiri daripada etnik Jawa, Bugis, Minang dan Banjar. Manakala masyarakat

Ceylon terdiri daripada kaum Sinhalese.

Semasa zaman penjajahan British, terdapat lima jenis sekolah di negara ini iaitu

sekolah aliran Melayu, Inggeris, Agama, Cina dan Tamil. Laporan Barnes 1950 telah

3


4/17

menjadi penggerak kepada perubahan sistem pendidikan yang lebih bercorak kepada

nasionalisme selepas tamat Perang Dunia II pada tahun 1946 (Shahril @ Charil Marzuki

& Habib Mat Som, 1999:9). Mengikut Laporan Barnes 1950, kewujudan sekolah

vernakular tidak menyumbang kepada ke arah perpaduan kaum dan perlu dibubarkan

dengan hanya mewujudkan satu jenis sekolah sahaja. Masyarakat Cina telah merasa

tergugat dengan laporan tersebut, maka terhasilah laporan Fenn-Wu 1951 yang

mempertahankan kedudukan masyarakat Cina. Maka, Ordinan Pelajaran ditubuhkan pada

tahun 1952 impak daripada hasil Laporan Barnes 1950 dan Laporan Fenn-Wu 1951.

Setelah Tanah Melayu mencapai kemerdekaan, Dasar Pendidikan Kebangsaan

digubal berasaskan daripada Laporan Razak 1956. Seterusnya laporan ini telah disemak

semula dan diperkukuhkan melalui Laporan Rahman Talib 1960 yang diperakukan dalam

Akta Pelajaran 1961. Matlamat utama Dasar Pendidikan Kebangsaan seperti yang

termaktub dalam Ordinan 1957 adalah bertujuan membentuk sistem pendidikan

kebangsaan yang akan meningkatkan perkembangan sosio-budaya, ekonomi dan politik

negara.

Daripada sejarah penubuhan negara Malaysia, terutamanya sesudah merdeka

kerajaan pada waktu itu telah berusaha dan mendapati bahawa pendidikan adalah

merupakan satu instrumen bagi menyatupadukan semua kaum dan etnik di Malaysia.

Melalui pendidikan, nilai-nilai murni seperti hormat menghormati, bertoleransi,

bekerjasama dan aspek-aspek moral bagi melahirkan pewaris negara yang berkualiti,

bertanggungjawab, berdaya saing, bijak dan mempunyai sifat patriotik di mana ia penting

untuk memupuk perpaduan dikalangan masyarakat.

2.0 Perpaduan Melalui Dasar Pendidikan Kebangsaan

Penggubalan satu-satu dasar adalah perlu bagi tujuan untuk mengatasi masalah-

masalah masyarakat atau isu-isu politik dan sosial serta meningkatkan taraf hidup rakyat

dalam pelbagai bidang. Selaras dengan itu, Dasar Pendidikan Kebangsaan digubal

sebagai garis panduan untuk mencapai matlamat yang dihasratkan.

4


5/17

HBEF1503

Pada asasnya sewaktu selepas kemerdekaan, Dasar Pendidikan Kebangsaan

digubal bermatlamat kepada perpaduan negara, iaitu meliputi setiap kaum dan etnik

dengan tidak mengira anutan agama masing-masing.

Untuk mendidik rakyat Malaysia melalui sistem pendidikan kebangsaan supaya

membolehkan mereka menjadi warganegara yang berpengetahuan,

bertanggungjawab dan berkebolehan bagi mencapai taraf hidup yang lebih baik

serta memenuhi kehendak-kehendak negara yang sedang membangun sesuai

dengan Dasar Ekonomi Baru di samping mewujudkan satu masyarakat yang taat

setia, berdisiplin dan bersatu padu selaras dengan Prinsip-prinsip Rukunegara.

Berdasarkan petikan yang diperolehi daripada buku berjudul Pendidikan Di

Malaysia (Abdullah Sani dan P.Kumar, 1990), matlamat utama Dasar Pendidikan

Kebangsaan ialah untuk perpaduan negara dan telah termaktub dalam Ordinan 1957.

Pada waktu itu cadangan-cadangan yang dikemukan di dalam Laporan Razak (1956)

adalah merupakan teras kepada sistem pendidikan negara. Bagi membincangkan

kekuatan Dasar Pendidikan Negara melalui konteks perpaduan, adalah perlu mengetahui

asas dasar pendidikan di Malaysia yang mementingkan perpaduan antara kaum melalui

(1) Laporan Razak 1956, (2) Laporan Rahman 1960, (3) Akta Pelajara 1960 dan (4)

Laporan Jawatankuasa Kabinet 1974.

2.1 Laporan Razak (1956) Langkah Ke Arah Perpaduan Berbilang Kaum

Menerusi Pendidikan

Pemimpin terdahulu mendapati bahawa bagi memupuk semangat perpaduan

dikalangan pelbagai kaum semasa sebelum merdeka dan sesudah merdeka adalah melalui

pendidikan. Bertolak dari kesedaran inilah Dasar Pelajaran Kebangsaan yang berasaskan

kepada Laporan Razak 1956 dan dimaktubkan dalam Ordinan Pelajaran 1957 telah

diwujudkan.

Prinsip dan cadangan asas laporan tersebut telah dimaktubkan di dalam Ordinan

Pelajaran 1957 dan telah menjadi asas kepada Dasar Pelajaran Kebangsaan pada masa

itu. Antara cadangan-cadangan penting di dalam laporan itu adalah seperti berikut:

5


6/17

1. Penubuhan dua jenis sekolah sahaja iaitu sekolah-sekolah rendah yang

bersendirian atau yang menerima bantuan dan sekolah-sekolah menengah yang

bersendirian atau mendapat bantuan terus.

2. Menukarkan sekolah-sekolah rendah yang ada sekarang kepada sekolah-sekolah

umum dengan menggunakan Bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar dan

sekolah-sekolah jenis kebangsaan dengan bahasa pengantarnya, Bahasa Cina,

Bahasa Tamil atau Inggeris.

3. Menjadikan Bahasa Melayu dan Bahasa Inggeris sebagai mata pelajaran yang

wajib di semua sekolah rendah dan menengah.

4. Penubuhan satu jenis sekolah menengah kebangsaan terbuka secara saingan

kepada semua bangsa, menggunakan sukatan pelajaran yang seragam untuk

semua aliran, suatu kurikulum pelajaran yang boleh diubahsuai untuk

membenarkan pengajaran semua bahasa dan kebudayaan Tanah Melayu serta

mempunyai ruang untuk berbagai-bagai bahasa menjadi bahasa pengantar.

5. Mengorientasikan semua sekolah ke arah Tanah Melayu melalui kandungan

sukatan pelajaran dan jadual waktu yang sama.

6. Mengambil langkah-langkah bagi memupuk perkembangan bahasa kebangsaan

dan mempertingkatkan pengetahuan di kalangan penduduk di Persekutuan Tanah

Melayu.

Dalam sejarah pendidikan di Malaysia, Laporan Razak 1956 dianggap sebagai

asas bagi perkembangan sistem pendidikan kebangsaan di negara kita. Jika di amati satu

persatu cadangan yang diutarakan di dalam laporan itu mendapati bahawa pendidikan

adalah merupakan satu kaedah ke arah mencapai perpaduan berbilang kaum di Malaysia.

Antara ciri-ciri terpenting Dasar Pendidikan Kebangsaan sebagai garis panduan pelajaran

sejak waktu itu ialah:

1. Hasrat hendak membentuk satu sistem pendidikan kebangsaan bagi semua kaum.

2. Hasrat bahawa matlamat akhir bahasa Malaysia sebagai bahasa pengantar utama.

6


7/17

HBEF1503

3. Hasrat untuk mengadakan kurikulum yang berorientasikan kepada alam keliling

Malaysia dengan mewujudkan sukatan pelajaran yang sama isi kandungannnya.

4. Hasrat untuk memperkukuhkan Sistem Pendidikan Kebangsaan dengan

mewujudkan sistem peperiksaan yang sama bagi semua sekolah dan pelajar.

Cadangan-cadangan di dalam Laporan Razak (1956) telah dioperasionalisasikan

serta dilaksanakan melalui program-program dan projek-projek pendidikan bagi

memupuk semangat dan identiti kebangsaan di kalangan masyarakat Malaysia yang

berbilang kaum.

2.2 Laporan Rahman Talib (1960)

Dasar pendidikan negara telah disemak semula oleh jawatankuasa penyemak yang

diketuai oleh Y.B. Encik Abdul Rahman bin Talib pada tahun 1960. Tujuan semakan itu

bagi mempertegaskan dan memperkukuhkan kemantadapan Dasar Pendidikan

Kebangsaan. Kontek perpaduan di dalam Laporan Rahman Talib (1960) adalah seperti

berikut:

1. Memperkenalkan Bahasa Malaysia sebagai bahasa pengantar utama

2. Penggunaan bahasa rasmi untuk Peperiksaan Awam.

Laporan Razak (1956) dan Laporan Rahman Talib (1960) mempunyui matlamat

yang sama iaitu mewujudkan perpaduan diantara kaum dan etnik melalui pendidikan.

Impak daripada kedua-dua laporan ini melalui konteks perpaduan menerusi pendidikan

ialah:

1. Bahasa Malaysia sebagai bahasa pengantar utama supaya murid-murid dari

berbilang kaum dapat berhubung, berinteraksi dan memahami di antara satu sama

lain. Persahabatan dan kemesraan yang telah dijalin di anatara mereka dapat

dijadikan asas untuk membina perpaduan kaum.

2. Sistem mengumpulkan sekolah rendah menjadi sekolah kebangsaan dan sekola

jenis kebangsaan dapat memperkukuhkan kedudukan bahasa kebangsaan dan

pada masa yang sama memelihara bahasa dan budaya kaum-kaum yang lain.

7


8/17

3. Semua peperiksaan awam di sekolah-sekola menengah diadakan di dalam salah

satu bahasa rasmi, iaitu bahasa Melayu atau bahasa Inggeris. Bagi tujuan

perpaduan negara, matlamatnya ialah untuk mengurangkan sekolah menengah

yang berunsur perkauman.

2.3 Akta Pelajaran 1961

Akta ini digubal berpandukan syor-syor daripada Laporan Rahman Talib (1960).

Dari segi perspketif perpaduan, akta ini dirangka iaitu dengan menetapkan satu

kurikulum yang sama untuk semua sekolah yang berlainan aliran bagi tujuan

mewujudkan perpaduan kaum di negara ini. Kedua, penggunaan Bahasa Melayu juga

digunakan dengan sepenuhnya di semua peringkat pengajian iaitu dari sekolah rendah

hingga ke pusat pengajian tinggi. Ini menunjukkan kesungguhan kerajaan pada waktu itu

memperkukuhkan lagi perpaduan pelbagai kaum menerusi sistem pendidikan.

2.4 Laporan Jawatankuasa Kabinet 1974

Pada tahun 1974, sebuah Jawatankuasa Kabinet telah ditubuhkan bagi mengkaji

semula dan memperbaiki pelaksanaannya dalam mencapai matlamat melahirkan datu

masyarakat yang bersatupadu dan berdisiplin sertan memenuhi keperluan tenaga rakyat

yang terlati bagi pembangunan negara. Laporan Jawatankuasa ini telah diterbitkan dalam

tahun 1979.

Hasil daripada laporan ini, kerajaan telah memperkenalkan kurikulum baru untuk

semua sekolah termasuklah sekolah swasta iaitu KBSR dan KBSM. Murid-murid

dikehendaki mengikuti mata pelajaran yang sememangnya menganjurkan ke arah

perpaduan seperti Pendidikan Agama Islam atau Pendidikan Moral, Sivik dan ilmu

pendidikan sosial yang lain. Mata pelajaran Bahasa Malaysia diutamakan memandangkan

fungsinya sebagai bahasa kebangsaan dan bahasa perpaduan.

3.0 Falsafah Pendidikan Negara - Dalam Konteks Perpaduan

Falsafah Pendidikan Negara adalah merupakan kandungan dan hasrat yang

dihasilkan daripada Laporan Razak (1956), Laporan Rahman Talib (1960) dan Laporan

8


9/17

HBEF1503

Jawatankuasa Kabinet (1979). Falsasah Pendidikan Negara adalah dinyatakan seperti

berikut:

Pendidikan di Malaysia adalah suatu usaha berterusan ke ara

memperkembangkan lagi potensi individu secara menyeluruh dan bersepadu

untuk mewujudkan insan yang seimbang dan harmonis dari segi intelek, rohani,

emaosi dan jasmani berdasarkan kepercayaan dan kepatuhan kepada Tuhan.

Usaha ini adalah bagi melahirkan rakyat Malaysia yang berilmu pengetahuan,

berketerampilan, berakhlak mulia, bertanggungjawab dan berkeupayaan

mencapai kesejahteraan diri serta memberi sumbangan terhadap keharmonian

dan kemakmuran masyarakat dan negara.

Menurut Abdullah Sani dan P. Kumar (1990), ciri paling penting Falsafah

Pendidikan Negara ialah perpaduan, sekaligus membina sebuah negara dan membuang

kesan-kesan sisa penjajah. Falsafah Pendidikan Negara menggariskan tiga bidang utama

yang merangkumi keperluan individu, negara dan ekonomi. Perkembangan Individu

dapat diperkembangkan secara menyeluruh ke arah melahirkan insan yang sempurna dan

baik akan menyumbangkan kepada kewujudan perpaduan rakyat dan kemakmuran

negara. Kesemua ini dapat dilaksanakan dengan sistem pndidikan negara selepas Laporan

Kabinet (1979) dibentangkan iaitu dengan memperkenalkan kurikulum baru pada waktu

itu iaitu KBSR dan KBSM yang menerapkan semua elemen penting bagi perkembangan

individu terutama sekali berkaitan perpaduan melalui pendidikan.

4.0 Kelemahan Sistem Pendidikan Malaysia Dalam Konteks Perpaduan

Dasar Pendidikan Negara adalah merupakan asas kepada perkembangan

pendidikan negara. Dasar Pendidikan Negara juga berubah seiring dengan perkembangan

politik, sosiologi dan ekenomi negera. Jika di imbau kembali rentetan dasar pendidikannegara telah mula mengalami revolusi dengan terbentangnya laporan Razak 1956

sehingga ditambah baikan dari masa ke semasa. Namun demikian, terdapat beberapa

kelemahan dasar pendidikan negara pada masa kini terutamanya dalam konteks

perpaduan yang perlu dikaji disebabkan negara sedang menuju ke era globalisasi.

9


10/17

4.1 Sistem Persekolahan Pelbagai Aliran

Globalisasi adalah merupakan satu cabaran kepada mana-mana negara terutama

sekali dalam mempengaruhi pemikiran masyarakat yang boleh berubah-berubah.

Sehingga kini, Malaysia masih meneruskan kesinambungan sistem persekolahan lama

dengan mengekalkan sekolah kebangsaan, sekolah jenis kebangsaan Cina dan sekolah

jenis kebangsaan tamil. Isu-isu sistem persekolahan adalah merupakan isu sensitif bagi

masyarakat Malaysia yang berbilang kaum. Ini kerana bukan mudah untuk mencapai

persetujuan daripada masyarakat yang mempunyai pandangan dan kepentingan yang

berbeza.

Sistem persekolahan Malaysia kini masih tidak banyak berubah dari segi aspek

perpaduan. Kewujudan sekolah pelbagai aliran seperti sekolah kebangsaan dan sekolah

jenis kebangsaan (Cina dan Tamil) telah menjejaskan perpaduan kaum. Kewujudan

sistem persekolah ini adalah tidak releven kerana jika masih lagi diteruskan maka jurang

perhubungan masyarakat Malaysia akan semakin jauh. Ini kerana sekolah adalah

merupakan tempat mula-mula masyarakat Malaysia yang berbilang bangsa bertemu

untuk saling mengenal antara satu sama lain.

Secara realitinya di sekolah-sekolah kebangsaan Cina dan Tamil, bilangan murid-

murid Melayu terlalu sedikit jika dibandingkan dengan sekolah kebangsaan. Keadaan ini

menunjukkan jurang perbezaan yang luas antara murid-murid Melayu, Cina dan India. Ini

disebabkan oleh masalah penggunaan bahasa yang menyebabkan berlakunya jurang

perpaduan melalui pendidikan.

4.2 Pengisian Kurikulum dan Ko-kurikulum

Menurut Mukhriz Mahathir (2008) telah memberi pandangan bahawa supaya

sistem persekolahan diwujudkan dengan menerapkan bahasa Mandarin dan Tamil

sebagai subjek wajib diambil oleh murid-murid Cina dan India. Murid Melayu boleh

mengambil bahasa Mandarin atau bahasa Tamil sebagai salah satu subjek pilihan. Secara

10


11/17

HBEF1503

tidak langsung cadangan ini membolehkan ketiga-tiga kaum terbesar di Malaysia ini

boleh menguasai ketiga-tiga bahasa agar merapatkan jurang perbezaaan.

Penggubalan dasar pendidikan negara melalui Laporan Kabinet (1979) telah

menghasilkan satu kurikulum baru iaitu KBSR (Kurikulum Baru Sekolah Rendah) dan

KBSM (Kurikulum Baru Sekolah Menengah). Tujuan kurikulum ini diperkenalkan

adalah bagi meningkatkan lagi pendidikan dan perpaduan masyarakat. Menurut Charil

Marzuki et al. (1995), keberkesanan kurikulum KBSR dan KBSM untuk

menyatupadukan rakyat yang berbilang kaum masih memerlukan penambahbaikan.

4.3 Hasrat Merealisasikan Wawasan 2020

Wawasan 2020 telah dicetuskan oleh mantan Perdana Menteri Malaysia, Tun Dr.

Mahathir Mohamad pada 28 Februari 1991 bagi menjadikan Malaysia sebuah negara

maju menjelang tahun 2020. bagi merealisasikan Wawasan 2020, sektor pendidikan

adalah merupakan peneraju utama dalam mencapai sasaran ke arah perpaduan negara.

Namun begitu, dengan situasi masyarakat dan negara sekarang timbul persoalan

tentang keutuhan perpaduan yang ada sekarang. Sistem persekolahan yang sedia ada

sekarang sepatutnya menjadi medium penggerak kepada masyarakat supaya dapat

disatupadukan melalui peluang pendidikan. Tetapi, masih terdapat segelintir pihak mahu

pihak kerajaan mengekalkan sistem persekolahn sedia ada manakala sesetengah pihak

memerlukan perubahan.

4.4 Pengajaran Pendidikan Sains dan Matematik Dalam Bahasa Inggeris

(PPSMI).

PPSMI telah diperkenalkan semasa era pemerintahan Tun Dr Mahathir Mohamad

pada tahun 2003 bertujuan memperkukuhkan penguasaan Bahasa Inggeris dikalangan

masyarakat Malaysia. Namun demikian, pada tahun 2009 PPSMI dimansuhkan

11


12/17

sepenuhnya pada tahun 2012 akibat timbulnya masalah terutamanya dikalangan

masyarakat Melayu.

Antara sebab-sebab mendapat bantahan dari banyak pihak terutamanya

dikalangan masyarakat ialah kerana:

1. Bertentangan dengan Perlembagaan 152, iaitu memertabatkan Bahasa Melayu.

2. Prestasi pelajar Melayu merosot dalam subjek Sains dan Matematik.

3. Tentangan daripada pejuang-pejuang Bahasa Melayu, para cendikiawan,

tokoh akademik, ahli poltik dan NGO yang memperjuangkan bahasa Melayu

sebagai bahasa rasmi.

Kesan daripada PPSMI amat dirasai oleh pelajar luar bandar apabila menunjukkan

kemerosatan dalam subjek Matematik dan Sains berbanding pelajar yang tinggal

dibandar. Pihak yang membantah PPSMI khuatir akan menyebabkan berlakunya jurang

pendidikan yang besar dikalangan pelajar bandar dan luar bandar disebabkan oleh

kelemahan penguasaan bahasa Inggeris. Impak dari segi perpaduan juga boleh berlaku

iaitu pelajar luar bandar akan berasa segan untuk berkomunikasi dengan pelajar daripada

bandar.

5.0 Cadangan Meningkatkan Perpaduan Melalui Pendidikan.

Bagi mencapai hasrat membina bangsa Malaysia yang bersatu padu, terdapat

petikan yang diberi oleh mantan Perdana Menteri Malaysia, Tun Dr. Mahathir Mohamad

iaitu:

Bagi mengukuhkan bangsa Malaysia yang bersatu padu, kita telah

memperkenalkan pelbagai dasar dan program dalam tempoh 30 tahun lalu selain

Dasar Ekonomi Baru dan Dasar Pembangunan Nasional. Dasar-dasar tersebut

termasuk Dasar Pendidikan, Dasar Bahasa Kebangsaan, Dasar Kebudayaan

Kebangsaan, Perpaduan Negara dan sebagainya adalah matlamat penting dalam

dasar dan program berkenaan. Kemudian dasar dan program boleh menyumbang

12


13/17

HBEF1503

ke arah hubungan sosial yang sihat di kalangan masyarakat majmuk, perkongsian

nilai dan persepsi, persamaan identiti sebagai rakyat Malaysia dan kebudayaan

yang mengekalkan warisan bangsa.

Daripada petikan di atas menunjukkan bahasa penggubalan Dasar Pendidikan

Negara yang terdiri daripada pelbagai kaum dan etnik boleh menjurus kepada perpaduan

negara. Kajian secara berterusan tentang Dasar Pendidikan Negara perlu di teruskan dari

semasa ke semasa disebabkan oleh faktor persekitaran, politik, ekonomi dan pemikiran

yang semakin mencabar terutamanya dalam sudut perpaduan melalui pendidikan.

Bagi penambahbaikan Dasar Pendidikan Negara dalam konteks perpaduan adalah

seperti berikut:

5.1 Mengadakan dan menganjurkan program keseluruhan bersama murid dan

guru yang melibatkan sekolah kebangsaan dan sekolah jenis kebangsaan

(Cina dan Tamil).

Antara platform perpaduan pada masa kini yang dianjurkan oleh kerajaan ialah

gagasan 1Malaysia. Usaha ini perlu dilaksanakan dalam sistem pendidikan di Malaysia

seawal peringkat pra-sekolah, bak kata pepatah melentur buluh biarlah dari rebungnya.

Apabila dibincangkan Gagasan 1Malaysia, kementerian pelajaran perlu memperhebatkan

lagi perancangan, program dan strategi dalam usaha memupuk perpaduan dikalangan

murid dan guru dengan menggunakan medium Gagasan 1Malaysia.

5.2 Mengkaji semula kurikulum di sekolah kebangsaan dan sekolah jenis

kebangsaan (Cina dan Tamil) iaitu dengan mewajibkan mengambil bahasa

mandarin atau bahasa tamil.

Dalam usaha menyatupadukan semua kaum di Malaysia, subjek Bahasa

Mandarin dan Bahasa Tamil perlu diajar dan diperkenalkan di sekolah kebangsaan

dengan lebih meluas. Dengan cara ini ibu bapa yang berketurunan Cina dan India akan

13


14/17

lebih tertarik menghantar anak mereka bersekolah di sekolah kebangsaan. Wakil

pergerakan Wanita Umno, Datuk Norhayati Omar (Mymetro, 19 Jun 2012)

mencadangkan kepada Kementerian Pelajaran supaya Bahasa Mandarin dan Tamil perlu

diajar di sekolah kebangsaan. Dengan mengetahui pelbagai bahasa jurang perbezaan

antara murid boleh dikurangkan dengan cara memperkenalkan pengajaran bahasa lain.

5.3 Elemen-elemen kebudayaan, pemakanan dan adat resam perlu diterapkan

dalam persekitaran sekolah.

Bagi memupuk perpaduan berbilang kaum di Malaysia, sudah sampai masanya

elemen kebudayaan, pemakanan dan adat resam boleh dipraktikkan di persekitaran

sekolah. Sebagai contoh ialah dari segi penyediaan makanan di kantin sekolah.

Pengurusan kantin perlu menyediakan menu berkonsepkan makanan pelbagi kaum agar

setiap murid dapat mengetahui makanan tradisi kaum-kaum lain. Faktor persekitaran ini

dapat menggalakkan hubungan yang positif antara kaum.

5.4 Pengisian kurikulum dan ko-kurikulum perlu seiring dengan keperluan

masyarakat yang menekankan nilai-nilai jati diri, mempunyai sifat

patriotisme dan bertoleransi yang harus diperkasakan.

Kementerian Pelajaran perlu mengkaji semula kurikulum dan kokurikulum

sekolah berpandukan suasana dan iklim semasa yang kian mencabar terutamanya di

kalangan minda murid. Sebagai contoh, subjek sivik dan kewarganeraan adalah

meruapkan subjek yang menitik beratkan pelbagai perkara dalam kehidupan. Jika

matapelajaran ini hanya diajar sebagai teori dan tidak dipraktikkan, matlamat untuk

melahirkan kesedaran sivik tidak akan terhasil. Malah ia akan kembali kepada asal dan

tidak dihiraukan oleh murid yang hanya mementingkan lulus dalam matapelajaran

tersebut. Oleh itu, langkah memperkasakan matapelajaran sivik dan kewarganegaraan

perlu dilaksanaka dengan segera sebagai satu cara memupuk perpaduan berbilang kaum

diperingkat sekolah.

14


15/17

HBEF1503

6.0 Kesimpulan

Dasar Pendidikan Negara terbentuk melalui sejarah pendidikan negara bermula

daripada zaman penjajahan British. Perkembangan Dasar Pendidikan Negara seiring dan

sentiasa ditambahbaik bagi memupuk perpaduan masyarakat majmuk rakyat Malaysia.

Perubahan dalam sektor pendidikan menjadi perkara asas dalam pengukuhan perpaduan

negara ke arah yang lebih baik kerana melalui pendidikanlah menjadi peneraju kepada

pembentukan masyarakat.

Dasar pendidikan negara pada masa kini telah menekankan aspek-aspek nilai

murni dalam masyarakat majmuk. Namun demikian, terdapat kelemahan-kelemahan yang

wujud dan perlu diambil serius bagi mengelakkan perpecahan berlaku dikalangan

masyarakat.

Bagi mencapai matlamat perpaduan yang kukuh dikalangan kaum, kerajaan perlu

sentiasa membuat penambahbaikan dalam Dasar Pendidikan Negara bagi menjamin

keharmonian pelbagai kaum masyarakat Malaysia.

(2,990 patah perkataan)

15


16/17

APENDIKS

RUJUKAN /REFERENSI

Mohd Fathi Bin Adnan, Rohana Bt. Hamzah, Amirmudin Bin Udin. (2010).Implikasi

falsafah pendidikan kebangsaan dalam pendidikan teknik dan vokasional di [Online].

http://eprints.utm.my/14917/.[15 April 2012].

Mior Khairul Azrin Bin Mior Jamaluddin. (2011). Sistem Pendidikan Di Malaysia:

Dasar Cabaran Dan Pelaksanaan Ke arah Perpaduan Nasional. [Online].

http://www.usm.edu.my.

Kenyataan Mukriz Mahathir dalam Utusan Online di http://www.utusan.com.my

[dilayari di Kuala Lumpur, Malaysia: 2 Disember 2008].

Kenyataan dalam Datuk Norhayati OmarMymetro Online di

http://www.mymetro.com.my [dilayari di Kuala Lumpur, Malaysia: 19 Jun 2012].

Mok Soon Sang. (2000).Pendidikan di Malaysia. Kuala Lumpur: Penerbit Fajar Bakti

Sdn. Bhd.,edisi ketujuh.

Abu Bakar Nordin. (1994).Reformasi Pendidikan dalam Menghadapi Cabaran 2020.

Kuala Lumpur: Penerbit Fajar Bakti Sdn. Bhd.

16
http://eprints.utm.my/14917/http://eprints.utm.my/14917/


17/17

HBEF1503

Ibrahim Saad. (1986).Pendidikan dan Politik di Malaysia. Kuala Lumpur: Dewan

Bahasa dan Pustaka dan Kementerian Pelajaran Malaysia.

Abdullah Sani & P.Kumar. (1990).Pendidikan Di Malaysia. Kuala Lumpur: Penerbit

Longman Sdn. Bhd.

17

Sosiologi Masyarakat Dan Ketamadunan

Documents

Transcript of Sosiologi Masyarakat Dan Ketamadunan