AKTA ORANG KURANG UPAYA 2008Suatu Akta untuk mengadakan peruntukan bagi pendaftaran, perlindungan,rehabilitasi, pembangunan dan kesejahteraan orang kurang upaya, penubuhanMajlis Kebangsaan bagi Orang Kurang Upaya, dan perkara-perkara yangberkaitan dengannya.

MENGIKTIRAF bahawa ketidakupayaan merupakan suatu konsep yang sentiasaberkembang dan bahawa ketidakupayaan terhasil daripada interaksi antaraorang kurang upaya dengan halangan sikap dan persekitaran yang menyekat penyertaan penuh dan berkesan mereka dalam masyarakat atas asaskesetaraan dengan orang upaya:

MENGIKTIRAF sumbangan sedia ada dan berpotensi yang bernilai yang dibuatoleh orang kurang upaya kepada kesejahteraan dan kepelbagaian komuniti danmasyarakat keseluruhannya:

MENGIKTIRAF kepentingan kebolehaksesan kepada persekitaran fizikal, sosial,ekonomi dan kebudayaan, kepada kesihatan dan pendidikan serta kepada maklumat dan komunikasi, bagi membolehkan penyertaan penuh dan berkesan orang kurang upaya dalam masyarakat:

MENGIKTIRAF bahawa orang kurang upaya adalah berhak kepada peluang dan perlindungan, serta bantuan sama rata dalam segala hal keadaan dan tertaklukhanya kepada apa-apa batasan, sekatan dan perlindungan hak sebagaimana yang diperuntukkan oleh Perlembagaan Persekutuan:

MENGIKTIRAF kepentingan kerjasama antara Kerajaan dengan sektor swastadan pertubuhan bukan kerajaan dalam memastikan penyertaan dan penglibatan penuh dan berkesan orang kurang upaya dalarn masyarakat

AKTA PENDIDIKAN 1996 (Akta 550)

BAHAWASANYA mengakui bahawa ilmu itu adalah penentu utama arah tujuan negara dan penyelamat bangsa:

DAN BAHAWASANYA tujuan pendidikan adalah untuk membolehkan masyarakat Malaysia menguasai ilmu, kemahiran dan nilai murni yang diperlukan dalam dunia yang berdaya saing tinggi serta bersifat global, kesan daripada perkembangan pesat sains, teknologi dan maklumat:

DAN BAHAWASANYA pendidikan mempunyai peranan penting dalam menjayakan wawasan negara demi untuk mencapai taraf negara maju sepenuhnya dan segi kemajuan ekonomi, keadilan sosial, dan kekuatan rohani, moral dan etika, ke arah mewujudkan suatu masyarakat yang bersatupadu, demokratik, liberal dan dinamik:

DAN BAHAWASANYA adalah menjadi suatu misi untuk menghasilkan sistem pendidikan yang bertaraf dunia dan segi kualiti bagi memperkembangkan potensi individu sepenuhnya dan mencapai aspirasi negara Malaysia:

DAN BAHAWASANYA Dasar Pendidikan Kebangsaan adalah berlandaskan Falsafah Pendidikan Kebangsaan yang dizahirkan seperti yang berikut: “Pendidikan di Malaysia adalah suatu usaha berterusan ke arah lebih memperkembangkanpotensi individu secara menyeluruh dan bersepadu untuk melahirkan insan yang seimbang dan harmonis dan segi intelek, rohani, emosi dan jasmani, 2 berdasarkan kepercayaan dan kepatuhan kepada Tuhan. Usaha ini adalah bertujuan untuk melahirkan warganegara Malaysia yang berilmu pengetahuan, berketerampilan, berakhlak mulia, bertanggungjawab dan berkeupayaan mencapai kesejahteraan diri serta memberikan sumbangan terhadap keharmonian dan kemakmuran keluarga, masyarakat dan negara”:

DAN BAHAWASANYA dasar yang dinyatakan di atas akan dilaksanakan melalui suatu sistem pendidikan kebangsaan yang memperuntukkan bahasa kebangsaan sebagai bahasa pengantar utama, Kurikulum Kebangsaan dan peperiksaan yang sama; pendidikan yang diberikan adalah pelbagai dan komprehensif skopnya dan yang akan memenuhi keperluan negara, serta memupuk perpaduan negara melalui pembangunan budaya, sosial, ekonomi dan politik selaras dengan prinsip-prinsipRukunegara:

DAN BAHAWASANYA adalah dianggap sesuatu yang perlu, selagi ia selaras dengan dasar itu, dengan menyediakan pengajaran yang cekap dan selagi ia tidak melibatkan perbelanjaan awam yang tidak munasabah, untuk mengambil kira akan prinsip am bahawa murid harus dididik mengikut hasrat ibu bapa masing-masing:

MAKA, OLEH YANG DEMIKIAN, INILAH DIPERBUAT UNDANG-UNDANG oleh Seri Paduka Baginda Yang diPertuan Agong dengan nasihat dan persetujuan Dewan Negara dan Dewan Rakyat yang bersidang dalam Parlimen, dan dengan kuasa daripadanya.

Bab 8—Pendidikan Khas

40. Menteri hendaklah mengadakan pendidikan khas. Menteri hendaklah mengadakan pendidikan khas di sekolah khas yang ditubuhkan di bawah perenggan 34(1) (b) atau di mana-mana sekolah rendah atau menengah yang di fikirkan oleh Menteri suaimanfaat.

41. Kuasa untuk menetapkan tempoh dan kurikulum pendidikan khas. (1) Tertakluk kepada subseksyen (2) dan (3), Menteri boleh melalui peraturan-peraturan menetapkan—

(a) tempoh pendidikan rendah dan menengah yang sesuai dengan keperluan murid yang menerima pendidikan khas;

(b) kurikulum yang hendaklah digunakan berhubungan dengan pendidikan khas;

(c) kategori murid yang memerlukan pendidikan khas dan kaedah yang sesuai bagi pendidikan murid dalam setiap kategori sekolah khas; dan

(d) apa-apa perkara lain yang difikirkan oleh Menteri suaimanfaat atau perlu bagi maksud Bab ini.

(2) Tempoh yang ditetapkan oleh Menteri di bawah perenggan (1)(a) tidak boleh kurang daripada tempoh minimum pendidikan rendah atau menengah, mengikut mana-mana yang berkenaan, yang diperuntukkan di bawah Akta mi.

(3) Kurikulum yang ditetapkan di bawah perenggan (1)(b) hendaklah mematuhi kehendak Kurikulum Kebangsaan setakat yang semunasabahnya praktik.

KENYATAAN SALAMANCA

PRINSIP , DASAR DAN AMALAN DALAM PENDIDIKAN KHAS KEPERLUAN

Menegaskan hak untuk pendidikan setiap individu, seperti yang termaktub dalam 1948 Deklarasi Hak Asasi Manusia Sejagat , dan memperbaharui ikrar yang dilakukan oleh masyarakat dunia pada Persidangan Dunia 1990 Pendidikan untuk Semua untuk memastikan hak itu kepada semua tanpa mengira perbezaan individu,

Mengimbas kembali beberapa Bangsa pengisytiharan United memuncak dalam 1993 Bangsa-Bangsa Bersatu Peraturan Standard pada Penyamaan Peluang bagi Orang Kurang

Kurang upaya , yang menggesa Amerika untuk memastikan bahawa pendidikan orang kurang upaya merupakan bahagian penting dalam sistem pendidikan,

Menyedari dengan kepuasan peningkatan penyertaan kerajaan , kumpulan sokongan , masyarakat dan kumpulan ibu bapa, dan dalam organisasi tertentu orang kurang upaya, dalam usaha untuk meningkatkan akses kepada pendidikan untuk majoriti orang-orang yang mempunyai keperluan khas masih dijangkau dan mengiktiraf sebagai bukti ini penglibatan penyertaan aktif wakil highlevel banyak kerajaan, agensi-agensi khusus dan pertubuhan antara kerajaan dalam Persidangan Dunia ini,

(1) Kami, wakil-wakil Persidangan Dunia mengenai Pendidikan Keperluan Khas mewakili sembilan puluh dua kerajaan dan dua puluh - . Lima organisasi antarabangsa , yang berhimpun di sini di Salamanca , Sepanyol, 7-10 Jun 1994 , dengan ini mengesahkan komitmen kami kepada Pendidikan untuk Semua , menyedari keperluan dan segera menyediakan pendidikan untuk kanak-kanak , belia dan orang dewasa dengan keperluan pendidikan khas dalam sistem pendidikan biasa , dan seterusnya dengan ini menyokong Rangka Kerja Tindakan keperluan Pendidikan Khas , bahawa kerajaan dan organisasi yang dipandu oleh semangat peruntukan dan cadangan.

(2)Kami percaya dan mengisytiharkan bahawa: setiap kanak-kanak mempunyai hak asasi untuk pendidikan, dan mesti diberi peluang untuk mencapai dan mengekalkan tahap yang boleh diterima,setiap kanak-kanak mempunyai ciri-ciri yang unik , minat, kebolehan dan keperluan pembelajaran, sistem pendidikan harus direka dan program pendidikan dilaksanakan untuk mengambil kira kepelbagaian yang luas ciri-ciri dan keperluan,

Mereka yang memerlukan pendidikan khas mesti mempunyai akses kepada sekolah-sekolah biasa yang perlu menampung mereka dalam pedagogi childcentred mampu memenuhi keperluan ini, sekolah biasa dengan orientasi menyeluruh ini adalah cara yang paling berkesan untuk memerangi sikap diskriminasi, mewujudkan komuniti yang mesra , membina sebuah masyarakat yang menyeluruh dan mencapai pendidikan untuk semua; lebih-lebih lagi , mereka menyediakan pendidikan yang berkesan untuk kebanyakan kanak-kanak dan meningkatkan kecekapan dan akhirnya kos keberkesanan sistem pendidikan keseluruhan.

(3). Kami menyeru semua rnments tadbir dan menggesa mereka untuk :memberi dasar tertinggi dan keutamaan belanjawan untuk meningkatkan sistem pendidikan mereka untuk membolehkan mereka menyediakan semua kanak-kanak tanpa mengira perbezaan individu atau kesulitan,menerima pakai sebagai satu undang-undang atau dasar prinsip pendidikan menyeluruh , mendaftarkan semua kanak-kanak di sekolah-sekolah biasa, kecuali terdapat alasan yang kukuh untuk melakukan yang sebaliknya,membangunkan projek-projek demonstrasi dan menggalakkan pertukaran-pertukaran dengan negara-negara yang mempunyai pengalaman dengan sekolah-sekolah menyeluruh ,mewujudkan mekanisme berpusat dan penyertaan untuk merancang, memantau dan menilai peruntukan pendidikan untuk kanak-kanak dan orang dewasa dengan keperluan pendidikan khas, menggalakkan dan memudahkan penyertaan ibu bapa, komuniti dan organisasi orang kurang upaya dalam proses perancangan dan membuat keputusan mengenai peruntukan untuk keperluan pendidikan khas,melabur usaha yang lebih besar dalam pengenalan awal dan strategi campur tangan , serta dalam aspek vokasional pendidikan inklusif, memastikan bahawa dalam konteks perubahan yang sistemik , program pendidikan guru, kedua-dua preservice dan dalam perkhidmatan , menangani penyediaan keperluan pendidikan khas di sekolah-sekolah inklusif.

(4) Kami juga menyeru masyarakat antarabangsa; khususnya kita menyeru :kerajaan dengan program-program kerjasama antarabangsa dan agensi-agensi pembiayaan antarabangsa , terutama penaja Persidangan Dunia mengenai Pendidikan Untuk Semua , Pertubuhan Pendidikan , Pertubuhan Syarikat Saintifik dan Kebudayaan (UNESCO), Tabung Kanak-kanak Bangsa Bersatu ( UNICEF) , United Nations Development Programme (UNDP ), dan Bank Dunia:

- Untuk menyokong pendekatan persekolahan inklusif dan untuk menyokong pembangunan keperluan pendidikan khas sebagai sebahagian daripada semua program pendidikan;

- Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu dan agensi-agensi khusus , khususnya Pejabat Buruh Antarabangsa (ILO) , Pertubuhan Kesihatan Sedunia ( WHO), UNESCO dan UNICEF:

- Untuk mengukuhkan input mereka untuk kerjasama teknikal , serta untuk mengukuhkan kerjasama dan rangkaian mereka untuk sokongan yang lebih berkesan kepada peruntukan yang diperluaskan dan bersepadu keperluan pendidikan khas;

- badan bukan kerajaan yang terlibat dalam program negara dan penyampaian perkhidmatan

- Untuk mengukuhkan kerjasama mereka dengan badan-badan rasmi negara dan untuk meningkatkan penglibatan mereka yang semakin meningkat dalam perancangan, pelaksanaan dan penilaian termasuk peruntukan untuk keperluan pendidikan khas;

UNESCO, Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu bagi agensi pendidikan:

- Untuk memastikan keperluan pendidikan khas merupakan sebahagian daripada setiap perbincangan berurusan dengan pendidikan untuk semua dalam pelbagai forum,

- Untuk menggerakkan sokongan organisasi profesion guru dalam hal-hal yang berkaitan dengan meningkatkan pendidikan guru sebagai peruntukan berkaitan untuk keperluan pendidikan khas,

- Untuk merangsang komuniti akademik untuk mengukuhkan penyelidikan dan rangkaian dan mewujudkan pusat-pusat serantau maklumat dan dokumentasi; juga, untuk berkhidmat sebagai penjelasan bagi aktiviti-aktiviti dan untuk menyebarkan keputusan tertentu dan kemajuan yang dicapai di peringkat negara menurut Kenyataan ini,

- Untuk menggembleng dana melalui penciptaan di dalam Medium seterusnya - Rancangan Jangka (1996-2002) daripada program yang diperluaskan untuk sekolah-sekolah menyeluruh dan program-program sokongan masyarakat , yang akan membolehkan pelancaran projek perintis yang mempamerkan pendekatan baru bagi penyebaran , dan untuk membangunkan petunjuk mengenai keperluan dan peruntukan keperluan pendidikan khas .

(5)Akhir sekali, kami merakamkan penghargaan hangat kami kepada Kerajaan Sepanyol dan UNESCO untuk organisasi Persidangan , dan kami menggesa mereka untuk membuat setiap usaha untuk membawa Penyata ini dan Rangka Kerja yang disertakan Tindakan kepada perhatian masyarakat dunia, terutama di forum-forum penting seperti Sidang Kemuncak Dunia bagi Pembangunan Sosial ( Copenhagen, 1995) dan Persidangan Dunia Wanita (Beijing , 1995).

Diterima pakai oleh sebulat , di bandar Salamanca , Sepanyol, pada ini 10 Jun 1994 .

BIWAKO-Meningkatkan ketersediaan dan kualiti data dan maklumat lain mengenai orang kurang upaya

Strategi 8. Kerajaan digalakkan untuk membangunkan, menjelang tahun 2005, sistem mereka untuk pengumpulan data dan analisis disability related dan menghasilkan statistik yang relevan dipecahkan oleh ketidakupayaan untuk menyokong dasar dan program perancangan.

Strategi 9. Kerajaan digalakkan untuk menerima pakai, menjelang tahun 2005, definisi mengenai kehilangan upaya berdasarkan Garis Panduan dan Prinsip Pembangunan Perangkaan Kurang Upaya, yang akan membolehkan perbandingan intercountry di rantau ini.

Strategi 14 Kerajaan digalakkan untuk membangunkan dasar atau undang-undang yang mewajibkan pengumpulan data mengenai orang kurang upaya, serta peruntukan sumber yang diperlukan. Dasar-dasar dan undang-undang itu perlu, antara lain, menghormati privasi orang kurang upaya.

Strategi 15 Setakat yang mungkin, data hendaklah dikelaskan mengikut taraf sosio-ekonomi orang-orang yang kurang upaya, termasuk jenis nilai, jantina, umur, pendidikan, pekerjaan dan pendapatan.

Strategi 16 Kerajaan perlu membina keupayaan negara supaya data kecacatan boleh kerap dikumpul melalui banci penduduk dan tinjauan dan disebarkan.

Strategi 18 Kerajaan digalakkan untuk menjalankan penilaian tetap kesan dasar-dasar dan program-program yang bertujuan untuk memperbaiki keadaan orang-orang yang kurang upaya dan untuk memastikan bahawa mereka menikmati sepenuhnya hak-hak asasi manusia dan kebebasan asasi.

Strategi 19 Kerajaan, dengan kerjasama ESCAP, harus, sebagaimana yang sesuai, mengambil langkah-langkah untuk memastikan kebimbangan disabledpersons dan untuk membangunkan pelan tindakan masa depan melalui soal selidik dan tinjauan, bergantung kepada ketersediaan sumber.

Strategi 20 ESCAP, selain pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu, agensi dan organisasi antara kerajaan, hendaklah, atas permintaan, membantu Governmentsin menetapkan standard statistik dan dalam menggubal dasar mengenai orang kurang upaya.

(IDEA) Individu dengan Akta Pendidikan Kurang Upaya adalah undang-undang persekutuan digubal pada tahun 1990 dan reauthorized pada tahun 1997 dan 2004. Ia bertujuan untuk melindungi hak-hak pelajar kurang upaya dengan memastikan bahawa semua orang menerima pendidikan awam yang sesuai percuma (FAPE), tidak kira keupayaan. Tambahan pula, IDEA berusaha bukan sahaja untuk memberikan akses yang sama kepada pelajar-pelajar yang kurang upaya, tetapi juga untuk menyediakan perkhidmatan pendidikan tambahan khas dan perlindungan prosedur.

Perkhidmatan pendidikan khas individu untuk memenuhi keperluan unik pelajar kurang upaya dan disediakan dalam persekitaran terbatas kurangnya. Pendidikan khas mungkin termasuk individu atau arahan kumpulan kecil, kurikulum atau pengubahsuaian pengajaran, teknologi bantuan, perkhidmatan peralihan dan perkhidmatan khusus yang lain seperti fizikal, pekerjaan, dan terapi pertuturan. Perkhidmatan ini disediakan selaras dengan Program Pendidikan Individual (IEP), yang khusus untuk memenuhi keperluan unik setiap pelajar.

IDEA juga memberi meningkatkan penyertaan ibu bapa dan perlindungan untuk pelajar.

Siapa yang layak?

Kanak-kanak yang berumur antara 3 dan 21, yang memenuhi kriteria kelayakan dalam salah satu upaya yang layak tiga belas dan yang memerlukan perkhidmatan pendidikan khas kerana kecacatan yang layak untuk perkhidmatan di bawah IDEA. Kategori upaya; autisme, pekak / buta, pekak, pendengaran pendengaran, terencat akal, kurang upaya pelbagai, kemerosotan ortopedik, gangguan emosi yang serius, masalah pembelajaran tertentu, ucapan atau kemerosotan bahasa, kecederaan otak trauma, penglihatan termasuk buta, dan lain-lain kemerosotan kesihatan. Untuk layak, pelajar mestilah mempunyai kecacatan yang menjejaskan dia atau prestasi pendidikan dan mesti memerlukan pendidikan khas untuk menerima pendidikan yang sesuai.

Bagaimana IDEA boleh membantu anak saya?

Kanak-kanak yang layak di bawah IDEA disediakan dengan perkhidmatan dan penginapan individu dengan keperluan mereka. Pada IDEA yang paling asas hak kanak-kanak yang disyaki mempunyai kecacatan kepada penilaian yang menyeluruh oleh pasukan pelbagai disiplin yang disediakan tanpa sebarang kos kepada ibu bapa. Jika kanak-kanak ditentukan memerlukan pendidikan khas dan perkhidmatan yang berkaitan Program Pendidikan Individu (PPI) akan dilaksanakan berdasarkan keperluan tertentu kanak-kanak itu seperti yang diputuskan oleh pasukan itu, termasuk ibu bapa. Sebaik sahaja yang dilindungi di bawah IEP satu, pelajar kurang upaya dinilai semula sekurang-kurangnya setiap tiga tahun dan IEP mereka dikaji semula apabila perubahan dalam penempatan berlaku, yang sering memindahkan setiap tahun dari gred ke gred dianggap perubahan dalam penempatan. Selain itu, pelajar-pelajar yang dilindungi di bawah IDEA diberi perlindungan dan perlindungan yang lain. Penggantungan selama 10 hari terkumpul dalam tahun persekolahan boleh mengakibatkan Penentuan manifestasi untuk memutuskan sama ada link yang wujud antara tingkah laku kanak-kanak dan beliau atau kecacatannya. Jika seorang kanak-kanak yang dilindungi di bawah IDEA digantung atau dibuang, dia atau dia masih layak untuk perkhidmatan pendidikan khas. Sekiranya ibu bapa tidak bersetuju dengan keputusan sekolah itu dan meminta satu proses yang adil pendengaran yang sewajarnya, "tinggal meletakkan" peruntukan akan digubal untuk memastikan bahawa kanak-kanak kekal di dalamnya atau penempatan pendidikan semasa sehingga prosiding pentadbiran membuat kesimpulan. Pengecualian termasuk apabila kanak-kanak membawa senjata atau dadah ke sekolah atau berazam untuk menjadi bahaya kepada beliau atau dirinya atau orang lain

UNDANG-UNDANG AWAM 94-142

Dua puluh satu tahun yang lalu Presiden Ford bersama-sama dengan Kongres meluluskan undang-undang yang bertujuan untuk meningkatkan peluang pendidikan untuk kanak-kanak kurang upaya dan orang dewasa melalui penyediaan pendidikan awam yang sesuai percuma. Undang-undang ini dipanggil Undang-undang Awam 94-142. Undang-undang ini dengan syarat bahawa kanak-kanak kurang upaya dan orang dewasa berumur 3-21 dididik dalam "persekitaran terbatas kurangnya" ke tahap maksimum sesuai, yang bererti bahawa mereka yang berpendidikan dengan kanak-kanak yang tidak cacat dan kelas khas, sekolah yang berasingan atau pemindahan lain kanak-kanak daripada persekitaran pendidikan biasa mereka hanya berlaku apabila tahap kecacatan adalah seperti pendidikan di kelas biasa tidak boleh dicapai.

Sebelum kanak-kanak boleh diletakkan dalam program pendidikan khas, prosedur penilaian yang luas yang diperlukan oleh PL 94-142. Kriteria ini perlu ditentukan sebelum kanak-kanak boleh diletakkan:

-sama ada kanak-kanak yang mempunyai kecacatan fizikal atau mental yang ketara menghadkan pembelajaran.

-kemungkinan punca kecacatan kanak-kanak

-kekuatan dan kelemahan kanak-kanak dari segi fizikal, emosi, bidang sosial, vokasional dan intelektual

-kategori diagnosis pendidikan yang terbaik menerangkan kanak-kanak kurang upaya

-perkhidmatan khas, teknik pengajaran dan lain-lain campur tangan kanak-kanak itu memerlukan

-penempatan pengajaran yang sesuai untuk kanak-kanak ramalan-munasabah akademik, sosial kanak-kanak dan potensi vokasional

Sekolah ini diperlukan untuk menerima kebenaran bertulis daripada ibu bapa sebelum menjalankan penilaian terhadap kanak-kanak.

Setelah penilaian kanak-kanak itu adalah lengkap dan ia ditentukan bahawa kanak-kanak memang layak untuk penempatan dalam pendidikan khas, Pelan Pendidikan Individu (PPI) hendaklah ditulis untuk memenuhi keperluan kanak-kanak itu. Satu pasukan antara disiplin dibentuk untuk menulis IEP kanak-kanak bawah PL 94-142, pasukan itu perlu, sekurang-kurangnya, terdiri daripada wakil dari daerah sekolah tempatan, guru kanak-kanak dan ibu bapa kanak-kanak. PL 94-142 tidak menetapkan kriteria tertentu yang perlu dimasukkan ke dalam IEP Termasuk yang perlu kenyataan daripada tahap kanak-kanak prestasi pendidikan; matlamat tahunan, termasuk objektif pengajaran jangka pendek; pendidikan khas dan khusus yang berkaitan dengan perkhidmatan yang akan disediakan untuk kanak-kanak dan sejauh mana kanak-kanak akan dapat mengambil bahagian dalam program pendidikan biasa; tarikh unjuran untuk memulakan perkhidmatan dan tempoh jangkaan perkhidmatan; kriteria objektif yang sesuai dan prosedur penilaian dan jadual untuk menentukan sekurang-kurangnya setiap tahun sama ada objektif pengajaran jangka pendek sedang dipenuhi.

Ibu bapa perlu diberi latihan melalui agensi bukan untuk keuntungan bagi membolehkan mereka terlibat secara lebih berkesan dengan profesional dalam memenuhi keperluan pendidikan anak-anak mereka. Latihan ini akan membolehkan ibu bapa untuk:

-lebih memahami sifat dan keperluan handicapping yang keadaan kanak-kanak.

-menyediakan susulan sokongan untuk program pendidikan kanak-kanak

-mengambil bahagian dalam membuat keputusan pendidikan termasuk proses membuat pembangunan I.E.P.

-mendapatkan maklumat tentang program-program, sumber dan perkhidmatan disediakan untuk kanak-kanak dan ibu bapadifahami peruntukan untuk pendidikan anak-anak mereka bawah PL 94-142