Profesor Emeritus nik safiah karim

7/31/2019 Profesor Emeritus nik safiah karim

1/21

Pendahuluan

Sebelum penjajahan British, bahasa Melayu mencapai kedudukan yang tinggi,

berfungsi sebagai bahasa perantaraan, pentadbiran, kesusasteraan, dan bahasa

pengantar di pusat pendidikan Islam.Selepas Perang Dunia Kedua, British merubah

dasar menjadikan bahasa Inggeris sebagai pengantar dalam sistem pendidikan.

Tindakan British menjadikan bahasa Inggeris sebagai bahasa pengantar jelas

menjejaskan taraf dan status bahasa Melayu sebagai bahasa kebangsaan di tanah

melayu. Oleh itu,pelbagai pertubuhan dan tokoh telah muncul untukmemperjuangkan bahasa Melayu.

Bahasa Melayu yang digunakan sebelum merdeka dikatakan Bahasa

Melayupramerdeka. Era pramerdeka ialah zaman yang memperjuangkan taraf atau

status Bahasa Melayu sebagai bahasa kebangsaan. Era Bahasa Melayu

pramerdeka bermula dengan tertubuhnya ASAS 50 (6 Ogos 1950). Persatuan ini

terdiri daripada penulis yang dikenali sebagai Angkatan Sasterawan 50 atau

ringkasnya ASAS 50 telah ditubuhkan di Singapura. Antara tokoh-tokoh penting

ASAS 50 ini ialah Kamaluddin Muhammad atau Kris Mas, Usman Awang atau

Tongkat Waran (Lihat Rajah 3.2), Masuri S.N., Mohd. Arif Ahmad atau MAS, Abdul

Wahab Muhamad atau Awamil,Sarkam, Asraf dan Hamzah.

Penubuhan ASAS 50 yang memperjuangkan Bahasa Melayu telah mendorong

sebuah pertubuhan yang diasaskan oleh guru-guru Melayu dikenali sebagai

Lembaga Bahasa Melayu (LBM) pada tahun 1951. Pertemuan guru-guru Melayu

yang telah diadakan pada 1 Oktober 1950 di Kelab Kota Raja, Singapura bertujuan

untuk menubuhkan perkumpulan yang akan berjuang untuk memajukan Bahasa

Melayu. Pertemuan ini telah digerakkan oleh Cikgu Mahmud Ahmad dengan

kerjasama Kesatuan Guru-Guru Melayu Singapura (KGMS). Pertubuhan ini

didaftarkan dan disahkan oleh kerajaan pada 26 April 1951.Dari segi perkembangan

Bahasa Melayu, tahun 1950-an menyaksikan pertumbuhan subur buku-buku

tatabahasa Bahasa Melayu. Minat dalam kalangan penulis Melayu sendiri semakin

tinggi. Buku-buku yang digunakan untuk pelajaran Bahasa Melayu pada tahun 1956


2/21

merupakan buku-buku yang diterbitkan oleh Biro Terjemahan Melayu, Maktab

Perguruan Sultan Idris di Tanjung Malim. Antaranya ialah Ilmu Mengarang

Melayudan Pelita Bahasa Melayu tulisan Zaba. Perjuangan dalm perkembangan

bahasa Melayu menjadi kukuh apabila tertubuhnya Dewan Bahasa dan Pustaka

pada 16 september 1965 dalam Kongres bahasa dan Persuratan Melayu Ketiga.

Dalam memperjuangkan bahasa Melayu pula,muncul beberapa tokoh seperti Nik

Safiah Karim, Zaba dan. Tokoh-tokoh tersebut banyak memainkan peranan dalam

perkembangan bahasa Melayu moden.


3/21


4/21

Profesor Emeritus

Datuk Dr Nik Safiah Binti Haji Abdul Karim


5/21

Latar Belakang Nik Safiah Abdul Karim

Professor Emeritus Datuk Dr Nik SafiahBinti Haji Abdul Karim dilahirkan pada

17 Disember 1939 di Kampung Banggol, Kota Bharu, Kelantan.

Dalam bidang akademik, beliau menerima pendidikan awal di Sekolah Rendah

Inggeris Perempuan Kota Bharu (sekarang Sekolah Rendah Zainab) dan kemudian

melanjutkan pelajaran ke Maktab Perempuan Melayu, Jalan Damansara, Kuala

Lumpur (sekarang Kolej Tunku Kurshiah, Seremban) sehingga tamat Scholl

Certificate. Setelah lulus Higher School Certificate pada tahun 1959 di St. Francis

Institution, Melaka, beliau melanjutkan pelajaran ke Universiti Malaya sehingga

memperolehi Ijazah Sarjana Muda Sastera dengan kepujian dalam bidang Linguistik

(1965). Pada tahun 1975, beliau memperolehi ijazah Doktor Falsafah dalam bidang

Linguistik dari Ohio University, USA.

Kerjaya akademiknya bermula sebagai tutor di Jabatan Pengajian Melayu,

Universiti Malaya pada tahun 1963, diikuti dengan jawatan pensyarah dan professormadya juga di Jabatan yang sama. Beliau kemudiannya dilantik sebagai Professor

Pengajian Melayu.

Pada tahun 2002, setelah bersara, beliau diberi penghormatan oleh Universiti

Melayu melalui pelantikan sebagai Professor Emeritus. Dalam pentadbiran, beliau

telah dilantik ke beberapa jawatan, antaranya Dekan Fakulti Sastera dan Sains

Sosial sebanyak dua kali (1982-1983 dan 1992-1994), Ketua Jabatan Pengajian

Melayu (1984-1986) dan Pengarah pertama Akademi Pengajian Melayu (1990-

1992). Pada tahun 1989 hingga 1990, beliau dipinjamkan ke Dewan Bahasa dan

Pustaka sebaga i Timbalan Ketua Pengarah. Beliau telah bersara wajib dari

Universiti Malaya pada bulan Disember 1994 tetapi telah disambung secara kontrak

dengan memegang Kursi Pengajian Melayu sehingga Disember 1999. Beliau

seterusnya diiktiraf sebagai Professor Adjing sehingga akhir tahun 2000. Beliau

amat aktif dalam badan-badan professional.


6/21


7/21

PROFIL NIK SAFIAH ABDUL KARIM

Suami: Mohd Zain Omar.

Ibu: Nik Mas Ismail.

Bapa:Abdul Karim Abdul Malek

Adik-beradik :

1)Allahyarhamah Nik Fatimah (pensyarah)

2)Allahyarhamah Nik Zainab (pensyarah)

3) Dr Mohd Zin,

4) Nik Mustafa, (polis)

5) Nik Safiah,

Anak:

1) Dr Nik Norsuzet,

2) Nik Izham, (jurutera)

3)Puan Seri Sazlina, (peguam)

4) Dr Nik Saliza , (doktor gigi)


8/21

Pengiktirafan dan anugerah

Kegigihan Datuk Dr. Nik yang tidak pernah mengira penat amatlah disegani

ramai. Atas jasa dan sumbangannya, beliau telah diberikan anugerah dan bintang.

Pada tahun 1989 beliau dikurniakan pingat Kesatria Mangku Negara (KMN).

Seterusnya pada tahun 1995 beliau menerima kurniaan Johan Mangku Negara

(JMN). Manakala pada tahun 1997 beliau telah dikurniakan Johan Panglima Negara

(JPN) yang membawa gelaran Datuk.

Beliau juga telah menerima Anugerah Wanita Cemerlang Tan Sri Fatimah-Avonbagi kecemerlangan dalam bidang pendidikan sebagai Ibu Ilmuwan pada 1995.

Kecemerlangan yang berjaya dicapai juga menjadi kebanggaan sekolah beliau.

Dalam Perayaan sempena 50 Tahun Maktab Perempuan Melayu/Kolej Tunku

Kurshiah pada 1997 belaiu telah dianugerahkan wanita cemerlang.

Sumbangan dalam bidang bahasa juga diiktiraf dengan anugerah Tokoh

Ilmuwan Bahasa dan Pingat Emas Tun Fatimah pada tahun 2001. Beliau juga juga

diiktirafkan oleh pihak Universiti dengan anugerah Ijazah Kehormat Doktor

Persuratan dari Universiti Kebangsaan Malaysia pada 2003.

Tambahan pula setelah beliau bersara, Universiti Melayu memberi

penghormatan melalui pelantikan beliau sebagai Professor Emeritus pada 2002.


9/21

Bidang penulisan

Prof Emeritus Datuk Dr Nik Safiah Karim juga telah banyak menyumbang dalam bentuk

penulisan dan penyertaan dalam persidangan samada mengenai isu wanita maupun isu

bahasa.

Beliau telah menghasilkan beberapa buah buku tentang pengajian wanita dan pada

masa kini menjadi pensyarah sambilan di Rancangan Pengajian Gender, Universiti Malaya.

Sejak kebelakangan ini, beliau telah berganding bahu bersama Dr. Rokiah Talib dalam

penulisan biografi wanita tanahair. Tindakan ini amat bermakna kerana merupakan satuinisiatif wanita menulis mengenai sumbangan wanita.

Beliau juga telah menghasilkan belasan buah buku dan ratusan makalah mengenai isu

bahasa. Antara buku yang terkenal ialah Tatabahasa Dewan (yang ditulis bersama tiga

orang ahli bahasa yang lain), Bahasa Malaysia Syntax, Beberapa persoalan Sosiolinguistik

Bahasa Melayu dan Malay Grammar for Academics and Professionals.


10/21

Peranan Nik Safiah Karim dalam

Perkembangan Bahasa Melayu

Nik safiah karim banyak memainkan peranan dan sumbangan dalam perkembangan

bahasa melayu terutamanya dalam bidang linguistik. Beliau menjadi salah seorang

pengasas Persatuan Linguistik Malaysia dan pernah menerajuinya sebagai Presiden

selama 18 tahun. Kini beliau menjadi penasihat persatuan tersebut. Dalam

pergerakan wanita beliau telah mengasaskan dua buah persatuan wanita., iaitu

PERTIWI (Pertubuhan Tindakan Wanita Islam) dan Persatuan Siswazah

WanitaMalaysia. Dalam PERTIWI, beliau kini menjadi ketua I. Beliau pernah dilantikNaib Yang Dipertua Persatuan Siswazah Wanita Malaysia. Pada tahun 1978 beliau

telah dilantik ke majlis Penasihat Kebangsaan bagi Mengintegrasikan Wanita dalam

Pembangunan (NACIWID), sebuah badan penasihat tertinggi bagi menasihati

kerajaan tentang hal ehwal wanita. Kini nama badan tersebut telah diubah kepada

Majlis Penasihat Wanita Negara dan beliau sebagai Pengerusi Majlis itu hingga

sekarang. Professor Emeritus Datuk Dr. Nik Safiah terkenal dalam bidang bahasa.

Beliau telah menghasilkan belasan buah buku dan ratusan makalah tentang bahasa.

Antara buku yang terkenal ialah Tatabahasa Dewan ( yang ditulis bersama tiga

orang ahli bahasa yang lain), Bahasa Malaysia Syntax, Beberapa persoalan

Sosiolinguistik Bahasa Melayudan Malay Grammar for Academics and

Professionals. Beliau menjadi pakar rujuk bahasa bukan sahaja dalam negara

malahan juga diluar negara. Misalnya oleh Kementerian Pelajaran Singapura dan

Kementerian Pelajaran Brunei Darussalam. Beliau telah berkhidmat dalam Lembaga

Pengelola Dewan Bahasa dan Pustaka selama 14 tahun. Beliau dilantik Ahli

Jawantankuasa Tetap Bahasa Melayu (JKTBM) yang mewakili Malaysia di

pertemuan Majlis Bahasa Melayu Brunei Darussalam, Indonesia dan Malaysia

(MABBIM), dan ahli jemputan dalam Majlis Antarabangsa Bahasa Melayu (MABM).

Beliau juga ahli Lembaga Amanah Yayasan Karyawan dan ahli Lembaga Penasihat

Perpustakaan Negara Malaysia. Dalam bidang wanita, Datuk Dr. Nik Safiah telah

banyak menyumbang, sama ada dalam bentuk penulisan ataupun penyertaan dalam

persidangan. Beliau telah menghasilkan beberapa buah buku tentang pengajian

wanita dan pada masa kini menjadi pensyarah sambilan di Rancangan Pengajian


11/21

Gender, Universiti Malaya. Akhir-akhir ini beliau menumpukan perhatian (bersama

Dr. Rokiah Talib) terhadap penulisan biografi wanita. Atas jasa dan sumbangannya,

beliau telah diberikan anugerah dan bintang. Pada tahun 1989 beliau dikurniakan

pingat Kesatria Mangku Negara (KMN), pada tahun 1995 Johan Mangku Negara

(JMN) dan pada tahun 1997 Johan Panglima Negara (JPN) yang membawa gelaran

Datuk. Beliau telah menerima Anugerah Wanita Cemerlang Tan Sri Fatimah-Avon

bagi kecermelangan dalam bidang pendidikan (1995), Anugerah Wanita Cemerlang

sempena Perayaan 50 Tahun Maktab Perempuan Melayu/Kolej Tunku Kurshiah

(1997), Tokoh Ilmuwan Bahasa (2001), Pingat Emas Tun Fatimah (2001) dan Ijazah

Kehormat Doktor Persuratan dari Universiti Kebangsaan Malaysia (2003).

PERNYATAAN PERJUANGAN Kedudukan dan Kedaulatan Bahasa Melayu Bahasa

lazimnya berkembang

secara evolusi dan mengambil masa yang panjang. Oleh itu, janganlah dilihat

perjuangan bahasa dalam masa lima atau sepuluh tahun tetapi sebaliknya dalam

konteks puluhan, bahkan, ratusan tahun. Untuk sekian lama, bahasa Melayu telah

mengalami perkembangan dan kemajuan yang membanggakan, terutama dalam

tahun-tahun selepas tercapainya kemerdekaan. Apa-apa rintanganyang dihadapisekarang hendaklah dilihat sebagai masalah sementara. Bagi bahasa Melayu, yang

penting ialah agar perjuangan untuk mempertahankan kedudukan serta

kedaulatannya dijalankan secara berterusan, tanpa jemu-jemu. Sejarah telah

membuktikan bahawa bahasa Melayu mampu berperanan dalam pelbagai situasi

dan latar. Maka demikian jugalah dengan bahasa Melayu dalam zaman yang penuh

cabaran ini. Datuk Profesor Dr. Nik Safiah Karim Catatan Muring-Wien: Sebagai

salah seorang murid yang kemudian menjadi rakan dalam pekerjaan di Universiti

Malaya memang tidak ternafi tokoh begitu kukuh dengan asas mengajar dan

memajukan bahasa Melayu. Beliau telah banyak menulis dan menghasilkan buku,

kertas kerja, dan makalah dalam bidang Bahasa dan pengajian wanita. Antara

bukunya yang terkenal ialah Tatabahasa Dewan (dengan tiga orang penulis lain),

Yang Indah Itu Bahasa (Jilid I), Bimbingan Pelajar Bahasa Kita (Jilid 2), Beberapa

persoalan Sosiolinguistik Bahasa Melayu, dan Bahasa Melayu Grammar untuk

Akademisi dan Profesional. Kini, beliau muncul semula dengan buku baru yang

lengkap sebagai rujukan umum iaitu sebuah ' Liku-liku bahasa '.

Buku ini bertujuan untuk memenuhi keperluan peminat bahasa, guru bahasa, para

pelajar dan sesiapa sahaja yang ingin mendalami penggunaan Bahasa Malaysia


12/21

dengan lebih cemerlang. Perbincangan dibahagikan kepada tiga bidang. Dua bab

pertama menumpukan perhatian terhadap persoalan ejaan dan kamus, kerana ini

amat penting difikirkan perlu diulangi dan ditegaskan serta kepada para pembaca.

Bahagian kedua menumpukan perhatian kepada aspek-aspek Sintaksis, iaitu ayat.

Penekanan adalah huraian semua untuk memberi penjelasan. Kadang-kadang mirip

pendekatan kepada aspek-aspek yang mendapat tekanan dalam peperiksaan

kertas-kertas agar para pelajar dan guru mendapat manfaat sepenuhnya daripada

buku ini. Diharapkan juga agar, kemunculan buku ini dapat membasmi rojak

penggunaan bahasa yang semakin berleluasa di kalangan masyarakat kita.


13/21

Pendeta zaba


14/21


15/21

Zainal abidin bin Ahmad atau lebih dikenali dengan paggilan Zaba dilahirkan

pada 16 September 1895 di Kampung Batu Kikir, Kuala Pilah, Negeri

Sembilan. Bapanya Ahmad bin Ibrahim adalah seorang yang alim dan warak. Oleh

itu, sejak berumur 5 tahun lagi Zainal Abidin telah diajar oleh bapanya membaca Al-

Quran terus-menerus siang dan malam. 3 tahun kemudian beliau tamat mengaji Al-

Quran dan mahir dalam rukun-rukun sembahyang serta beliau diajar berzanji.

Pendidikan rasminya bermula pada tahun 1907 di Sekolah Menengah Linggi, beliau

turut juga belajar Bahasa Arab di sebelah petang. Pada tahun 1910, beliau

melanjutkan pelajaran di St. Paul's Institution di Seremban hingga lulus Senior

Cambridge dalam tahun1915. Zaba mula-mula bertugas sebagai guru Bahasa

Melayu di English College, Johor Bahru dalam tahun 1916. Pada tahun ini juga,

beliau bertugas sebagai guru Bahasa Melayu dan penterjemah di Maktab Melayu,

Kuala Kangsar. Disini beliau mula berminat dalam bidang karang-mengarang.

Beliau telah menghasilkan beberapa karyanya untuk akhbar dan majalah tempatan

terutamanya dalam Bahasa Inggeris. Pada tahun 1939, Zaba bertugas di Pejabat

Penerangan Singapura. Ketika itu beliau menulis buku-buku mengenai pendidikan

Melayu. Semasa zaman Jepun, Zaba bertugas sebagaijuruhebah perang dalam

Bahasa Inggeris di radio Singapura. Pada tahun 1946, Zaba bertugas pula sebagai

Penterjemah Kanan Bahasa Melayu di Pejabat Pelajaran Kuala Lumpur. Di samping

ini juga, beliau banyak mengarang buku-buku untuk sekolah-sekolah Melayu. Buku

yang paling penting menjadi bahan rujukan tentang bahasa Melayu iaitu 'Pelita

Bahasa Melayu'. Beliau juga ada menterjemah kesusasteraan dalam bahasa asing

yang terkenal ke dalam Bahasa Melayu. Zaba juga menerbitkan buku Ilmu

Mengarang Melayu yang menjadi buku teks bagi sekolah-sekolah selepas Perang

Dunia Kedua. Beliau juga telah menulis rencana dalam Journal Of Malayan Branch

Royal Asiatic Society (JMBRAS) bagi memperkenalkan kesusuteraan dn

kebudayaan Melayu kepada orang-orang asing. Zaba juga menulis mengenai

bidang ekonomi, agama dan sikap Melayu. Dalam bidang ini, beliau menyentuh

mengenai kemiskinan dan cara-cara mengatasi masalah ekonomi orang Melayu.

Buku-buku yang dihasilkan ialah 'Falsafah Takdir Penggal Satu' yang telah

mendapat tentangan dan 'Pendapat Perbahasan Ulama Berkenaan Dengan Kada'

dan Kadar' yang telah diharamkan di Perak. Pada tahun 1947, beliau dihantar ke

London sebagai Pensyarah di Universiti London. Sekembalinya dari London pada

tahun 1953, beliau telah dilantik menjadi Pensyarah di Universiti Singapura


16/21

(Bahagian Melayu) merangkap Ketua Jabatan Pengajian Melayu di Universiti

tersebut. Beliau telah mengambil ujian Ijazah Kesarjanaan dari Universiti London

dalam tahun 1953 ketika berusia 58 tahun. Beliau berjaya mendapat Ijazah kelas

dua. Antara tahun 1951 dan tahun 1955, Singapura. Artikal-artikal yang ditulisnya

adalah mengenai bahasa dan agama. Zaba terlalu cermat dan teliti terutamanya

yang berkaitan dengan bahasa. Menurut teman-teman rapatnya, kebanyakan surat-

surat yang mereka kirimkan kepadanya selalu dikembalikan dengan pembetulan-

pembetulan yang dibuatnya di dalam surat tersebut.


17/21

Pengiktirafan dan anugerah

. Memandangkan jasa-jasa Zaba dalam bidang bahasa dan persuratan Melayu

beliau telah dianugerahkan gelaran 'Pendeta' pada tahun 1956, iaitu sewaktu

diadakan Kongres Bahasa dan Persuratan Melayu di Johor Bahru. Dalam tahun

1959, Zaba telah dianugerahkan Ijazah Kehormat Doktor Persuratan oleh Universiti

Malaya sebagai membalas jasa dan baktinya kepada bahasa dan persuratan Melayu

yang tidak ada tolok bandingannya. Pada tahun 1962, Zaba telah menerima satu

lagi penganugerahan, iaitu Bintang Panglima Mangku Negara oleh DYMM Seri

Paduka Baginda Yang di Pertuan Agong Malaysia yang bergelar Datok dan

kemudiannya Tan Sri. 23 Jun 1973 merupakan Hari Konvensyen pertama

Unversiti Kebangsaan Malaysia dan perlantikan Tun Razak sebagai Canselor

pertama Universiti Kebangsaan Malaysia. Di sini sekali lagi Zaba

dianugerahkan Ijazah Kehormat Doktor Persuratan. Pemilihannya sebagai seorang

pejuang dan pencita bahasa dan sastera Melayu oleh Universiti yang telah didirikan

dengan aspirasi kebangsaan amat tepat sekali. Ia adalah lambang dari perjuangan

bahasa dan persuratan Melayu. Malangnya Zaba tidak dapat hadir untuk menerima

ijazah tersebut kerana uzur. Sejak meletakkan jawatan, beliau tidak lagi bergiat

dalam kegiatan bahasa dan persuratan Melayu. Akhinya, pada hari Selasa 23Oktober 1973, beliau telah kembali ke rahmatullah dengan meninggalkan jasa dan

baktinya yang tidak ternilai.


18/21

Peranan zaba dalam perkembangan bahasa melayu

Za'ba muncul sebagai cendekiawan Melayu yang dihormati sejak tahun 1920-an

lagi. Sepanjang kerjayanya selama hampir 40 tahun, Za'ba bergiat secara

aktif dalam bidang penulisan dan berbagai-bagai kegiatan sosial

serta politik tanah air. Za'ba merupakan penulis rencana dan esei yang

berbakat istimewa dan gigih, sama ada

dalam bahasa Melayu atau bahasa Inggeris. Penulisannya yang begitu

prolifik mencakupi bidang bahasa,

sastera, agama, pendidikan, ekonomi dan politik.

Kegiatan penulisannya sentiasa dibendung oleh kerajaan kolonial British, terutamasepanjang dia berada di

MPSI. Walau bagaimanapun, dia tetap aktif dan banyak tenaganya

ditumpukan ke arah penerbitan buku

sekolah dan buku bacaan umum di Biro Penterjemahan (pejabat Karang

Mengarang) MPSI, selain memberi

perhatian yang khusus dan lebih serius kepada usaha untuk memajukan

bahasa Melayu. Beberapa buah buku

penting tentang tatabahasa telah dihasilkannya yang digunakan di maktab

dan institusi pengajian pada masa itu,

bagi mengisi kekosongan yang wujud. Antara karyanya ialah Ilmu Bahasa

Melayu (1926), Rahsia Ejaan

Jawi (1929), Pelita Mengarang, Ilmu Mengarang Melayu (1934), Daftar

Ejaan Melayu: Jawi-Rumi

(1938), dan tiga jilid dalam siri Pelita bahasa Melayu (1940, 1946 dan

1949).

Dia juga terlibat secara aktif dalam gerakan pembaharuan Islam dan menghasilkan

beberapa buku tentang

agama Islam. Antaranya ialah Falsafah Takdir (1932), Pendapatan

Perbahasan Ulama pada Kejadian

Perbuatan dan Perusahaan Hamba (1934), dan Asuhan Budi Menerusi

Islam (1958). Buku kedua Za'ba itu


19/21

telah diharamkan pengedarannya di negeri Perak oleh pihak berkuasa pada

zaman tersebut.

Setelah Perang Dunia Kedua tamat, Za'ba bergiat aktif dalam pertubuhan politik

tanah air. Dia menjadi Yang

Dipertua Persatuan Melayu Selangor (PMS) menggantikan Tengku Ismail.

Dia dilantik sebagai Pengerusi

Jawatankuasa Penganjur Kongres Melayu Se-Malaya yang berlangsung

dari 1 hingga 4 Mac 1946, yang

kemudian melahirkan Pertubuhan Kebangsaan Melayu Bersatu (UMNO).

Pada tahun 1956, Za'ba mengetuai

satu lagi kongres yang penting bagi bangsa Melayu. Kali ini ialah Kongres

Bahasa dan Persuratan Melayu

ketiga, dan pada akhir kongres ini Za'ba dianugerahi gelaran "Pendeta". Ini

dilakukan kerana mengenang

jasanya yang tidak terhingga dalam bidang bahasa. Walaupun

penglibatannya dalam bidang-bidang lain tidak

boleh diperkecil, tetapi sumbangan dan tulisannya dalam bidang bahasa

yang paling menonjol. Dalam

pendahuluan Pelita Bahasa Melayu Penggal I misalnya, dia mencatatkan

kegigihannya menerapkan nahu Arab

dan Inggeris kepada bahasa Melayu. Dengan itu dia menjadi sarjana

Melayu yang pertama menghasilkan

huraian tatabahasa Melayu yang lengkap dan mendalam.

Atas segala khidmatnya Za'ba telah diberikan beberapa anugerah dan ijazah

kehormat, iaitu Ijazah Kehormat

Doktor Persuratan oleh Universiti Malaya (1959), Ijazah Kehormat Doktor

Persuratan oleh Universiti

Kebangsaan Malaysia (1973), dan darjah Panglima Mangku Negara

(P.M.N.) oleh Yang di-Pertuan Agong

yang membawa gelaran Tan Sri (1962).


20/21


21/21

Rumusan

Pada 31 0gos 1957, Bahasa Melayu telah dijadikan bahasa kebangsaan

Persekutuan Tanah Melayu melalui peruntukan undang-undang yang terkandung

dalam Perkara 152 Perlembagaan Malaysia yang menyatakan dengan jelas bahasa

kebangsaan ialah bahasa Melayu. Hal ini berkaitan dengan dengan perjuangan

tokoh-tokoh bahasa Melayu yang sentiasa memperjuangkan bahasa Melayu

sehingga bahasa Melayu secara rasmi menjadi bahasa kebangsaan di Tanah

Melayu. Tokoh-tokoh seperti Nik Safiah Karim dan Zaba pula banyak memainkan

peranan dalam perkembangan bahasa Melayu. Perjuangan para tokoh-tokoh

terdahulu haruslah sentiasa dikenang kerana mereka telah banyak berjasa kepada

negara terutamanya dalam perkembangan bahasa Melayu sehingga bahasa Melayu

menjadi antara bahasa yang disegani di peringkat global. Kini,banyak universiti

antarabangsa yang menawarkan kursus dalam bidang bahasa Melayu. Hal ini

membuktikan bahasa Melayu kini menjadi bahasa yang penting di peringkat dunia.

Maka tidak hairanlah jika kita mendengar oaring dari negara asing terutamanya dari

negara-negara mampu menutur bahasa Melayu dengan baik.

Profesor Emeritus nik safiah karim

Documents

Transcript of Profesor Emeritus nik safiah karim