TAKRIFAN MELAYU:11. Menurut Perkara 160 (2), dalam perlembagaan Persekutuan melayu bermaksud :

Seseorang yang menganut agama Islam

b) Lazim bercakap bahasa Melayu

c) Mengamalkan adat istiadat Melayu

TAKRIFAN MELAYU:Orang itu juga perlu memenuhi satu daripada syarat-syarat berikut :

Dia dilahirkan di Persekutuan atau Singapura sebelum Hari Merdeka, @ ibu bapanya telah dilahirkan di Persekutuan atau Singapura, atau pada Hari Merdeka itu, dia bermastautin di persekutuan atau Singapura.

b) Dia berketurunan seseorang yang memenuhi syarat (a) di atas.

PENERANGAN :Tidak kira dia berbangsa Melayu, Cina, India dan sebagainya, asalkan dia memeluk agama Islam,boleh bertutur bahasa Melayu dan pernah tinggal di Persekutuan @ Singapura sehingga mengikut adat-adat tempatan dan lahir di Persekutuan @ Singapura , maka dia digelar ;

orang Melayu

PENERANGAN :2. Adat melayu berbeza di setiap negeri dan daerah, maka syarat ini tidaklah begitu mempengaruhi untuk menjadi orang Melayu. Perkara penting ialah beragama Islam, boleh bertutur bahasa Melayu dan kewarganegaraannya.

3. Perbezaan bangsa tidak menafikan syarat-syarat ini.

PENERANGAN :4. Mengikut Perlembagaan Persekutuan Malaysia, Perkara 153(1): Menjadi tanggungjawab Yang di-Pertuan Agong untuk melindungi kedudukan istimewa orang Melayu dan anak negeri mana-mana antara negeri Sabah dan Sarawak dan kepentingan sah kaum-kaum lain mengikut peruntukan Perkara ini.

Maksudnya :Orang Melayu mendapat kedudukan istimewa berbanding kaum-kaum lain . Kepentingan istimewa ini termasuklah dalam mendapat biasiswa, rizab tanah, permit, perkhidmatan, pendidikan dan latihan dan sebagainya.

PENERANGAN :5. Kepentingan istimewa ini, tidak dipengaruhi dengan bangsa tetapi dipengaruhi oleh agama Islam.

6. Bangsa-bangsa lain akan mendapat keistimewaan ini jika mereka memeluk Islam.

7. Andaikata murtad, maka kepentingan dan keistimewaannya juga akan digugurkan.