AMALAN PENGAJARAN GURU MATAPELAJARAN PENDIDIKAN JASMANI

Dl SEKOLAH MENENGAH KAWASAN BANDAR & LUAR BANDAR:

SATU KAJIAN A WAL

Zulkifli A wang

Sekolah Menengah Kebangsaan Khai Mun, Bentong, Pahang

Muhammad Faizal A. Ghani, Gerald Wilkens, Saedah Siraj, Mustafa Tekke, Rosnah Ishak, Tengku

Noorainun Tengku Shahdan, Norfariza Mohd Radzi, Husaina Banu Kenayathulla & Mohd. Helmee

Firdaus Salehudin

Fakulti Pendidikan, Universiti Malaya

Faisol Elham

Kolej Perniagaan, Universiti Utara Malaysia

Shahrii@Charil Marzuki

Fakulti Pengurusan & Ekonomi, Universiti Pendidikan Sultan ldris

Abstract: The findings of the study show no significant difference between the teaching

practices ofPhysical Education subjects in rural and urban secondary schools with respect

to the following aspects i.e. quality of teaching with score ofp= 0.545, the appropriateness

of teaching levels (p=0.931 ), incentives (p=O.I99) and time (p=0.492). The study also did

not find significant differences in terms of quality of teaching Physical Education subjects

both in rural and urban secondary schools for the following aspects i.e. various methods

of teaching (p=0.545), numerous teaching aids (p=0.305), the updated teaching contents

(p= 0.911) and different evaluation mechanisms (p=0.994). However, this study found that

the average scores for each practice and the quality of teaching at both school locations

are less than 3.99, which depicts a rare implementation. The findings of the study imply that

policy makers need to revise the physical education curriculum to ensure more attractive

teaching practices.

Key words: teaching practices, hhysical education

Setiap hari guru terpaksa berhadapan dengan pelbagai gelagat murid di dalam bilik darjah. Implikasinya,

antara kalangan mereka berada di dalam kegembiraan, tekanan perasaan atau bermotivasi untuk meningkatkan

keupayaan diri. Hakikatnya, perasaan tersebut merupakan sebahagian daripada coretan kehidupan harian

bagi seorang guru.

Dodds ( 1994) menyetujui kenyataan tersebut dengan berpendapat bahawa sebahagian masyarakat

sering melupakan jasa gurujika anak mereka berjaya. Malah, sekolah turut dicemuhjika tahap pencapaian

anak mereka merosot tanpa menyedari pengorbanan guru dipenuhi dengan pelbagai rintangan. Misalnya,

kajian Johari Surif, Nor Haniza Ibrahim dan Muhammad Yusof Arshad (2007) serta Mohd Roodzi Aziz (1997)

menemui guru berusaha meningkatkan pencapaian murid di kawasan luar pan dar walaupun mereka terpaksa

mengeluarkan perbelanjaan sendiri untuk menyediakan Alat Bantu Mengajar (ABM) bagi mempelbagaikan

kaedah pengajaran mereka.

Begitujuga dengan mata pelajaran yang dianggap kurang penting oleh sebahagian murid seperti

Pendidikan Jasmani. Mata pelajaran tersebut boleh diajar oleh guru yang tidak dilatih khas dalam bidang

Pendidikan Jasmani dan kurang sistem penilaian yang rapi (Julismah Jani, 1994 ). Namun, guru di negara maju

berusaha mempelbagaikan kaedah pengajaran mereka agar murid dapat diberikan maklumat yang relevan

149