Definisi keusahawanan mengikut pandangan pelbagai ahli falsafahdia mintak 8 pendapat Falsafah yang pertama Gartner(1989) mendefinisikan keusahwanan sebagi peroses penciptaan sesebuah organisasi. Falsafah yang kedua kuratko (1995) menghuraikan definisi ini secara lebih lanjut dengan mengatakan usahwan sebagi penciptaan usaha niaga baru melalui empat dimensi utama yang melibatkan individu, organisasi, persekitaran dan proses yang dibantu oleh rangkaian kerjasama dalam kerajaan, pendidikan dan institusi. Falsafah ketiga Peter Drucker (1998) melihat perkataan keusahawanan sebagi proses menghasilkan sesuatu yang baru dari segi nilai dengan memperuntukkan masa dan tumpuan serta tenaga yang diperlukan, menanggung bersama risiko kewangan, psikik, social dan memperolehi ganjaran daripada usaha tersebut dalam bentuk kewangan dan kepuasan diri serta kebebasan. Falsafah keempat ialah Jeffrey A. Timmons, professor bidang keusahawanan dan penulis buku the Entrepreneurial Mind mendefinisikan keusahawanan sebagai tindakan kreatif manusia membangunkan sesuatu yang bernilai daripada tiada suatu apa pun. Falsafah yang kelima ialah Robert Hisric mendifinisikan keusahawanan adalah satu proses menghasilkan sesuatu yang berbeza dan bernilai dengan menumpukan usaha dan tenaga yang diperlukan, menanggung risiko kewangan, psikologikal, social dan menerima ganjaran dalam bentuk kewangan dan kepuasan diri . Falsafah yang keenam ialah Joseph Schumpeter megatakan usahawan ialah seseorang yang memperkenalkan sesuatu yang baru dan membagunkan teknologi yang belum penah dicuba. Falsafah yang ketujuh  ialah Albert Shapero medifinisikan keusahawanan ialah usahawan ialah mengambil inisiatif, mengorganisasi mekanisme social dan ekonomi danmenerima risiko kegagalan. Falsafah yang kelapan ialah David McClelland  usahawan ialah seseorang yang bertenaga dan penanggung risiko yang sederhana.