SISTEM PENDIDIKAN SEBELUM MERDEKA Sebelum merdeka, tidak ada satu

pendidikan yang seragam di Tanah Melayu.

Sistem pendidikan yang diwujudkan oleh British ialah sistem pendidikan vernakular.

Sistem pendidikan ini dilaksanakan mengikut kepentingan kaum tertentu.

PENDIDIKAN SEBELUM MERDEKA

CIRI-CIRI Setiap sekolah khusus untuk satu kaum

tertentu sahaja. Setiap sekolah menggunakan bahasa

pengantar, buku teks dan sukatan pelajaran yang berbeza.

Sekolah dibina di kawasan tertentu seperti di ladang, bandar dan kampung.

Tidak menyediakan pelajaran vokasional dan teknikal

SISTEM PENDIDIKAN PADA ZAMAN PENJAJAHAN BRITISH

PELAJARAN RENDAH

SEKOLAH MELAYU

-DIDIRIKAN OLEH

KERAJAANSEKOLAH INGGERIS

-DIKELOLAKAN OLEH

MUBALIGH2 KRISTIANSEKOLAH

CINA-

DIKELOLAKAN OLEH ORANG CINA

SEKOLAH TAMIL

-DIKELOLAKAN OLEH

PIHAK PELADANG

PELBAGAI SUKATAN PELAJARA

N SEKOLAH

PELAJARAN MENENGAH

-SEKOLAH INGGERIS

-SEKOLAH CINA

Akibatnya, terdapat empat jenis sekolah di sekolah di Tanah Melayu, iaitu:

Sekolah Melayu Sekolah Cina Sekolah Tamil Sekolah Inggeris

Sistem pendidikan yang sedemikian tidak dapat melahirkan perpaduan antara kaum di negara ini.

Tumpuan taat setia setiap kaum adalah kepada negara asal mereka.

SEKOLAH MELAYU Sebelum wujudnya sekolah Melayu,

pelajaran agama dan bahasa Arab sangat dititikberatkan.

Sekolah Melayu pertama ditubuhkan ialah Sekolah Melayu Gelugor pada 1816 di Pulau Pinang.

Mata pelajaran yang diajar di sekolah Melayu ialah membaca, menulis dan mengira.

SEKOLAH MELAYUCiri-ciri:- Kemudahan yang disediakan tidak

memuaskan. Hanya menyediakan pendidikan di

peringkat rendah Menyediakan pendidikan setakat darjah

enam. Dibina di kawasan luar bandar Matlamatnya untuk mengekalkan cara

hidup tradisional orang Melayu.

Lepasan sekolah Melayu tidak berpeluang memegang jawatan tinggi. Mereka sekadar menjadi pelayan pejabat sahaja.

Pendidikan yang diberikan hanyalah menjadikan anak-anak orang Melayu petani dan nelayan yang lebih baik daripada ibu bapa mereka.

Mereka yang ingin meneruskan pelajaran ke peringkat menengah terpaksa memasuki latihan perguruan.

Selepas itu barulah mereka boleh memasuki sekolah menengah aliran Inggeris melalui Darjah Khas Melayu (Special Malay Class)

SEKOLAH CINA Penubuhan sekolah Cina dikelolakan

oleh masyarakat Cina tempatan. Pada awalnya, sistem pendidikan di

sekolah cina tidak teratur. Sistem pendidikan Cina ini bertujuan

memupuk semangat kesetiaan terhadap negara Cina.

Pada 1920, kerajaan British telah meluluskan Enakmen Pendaftaran Sekolah-sekolah

Mengikut Enakmen ini, semua sekolah dan guru wajib didaftarkan.

Tujuannya untuk menghalang murid-murid sekolah diresapi ideologi komunis.

SEKOLAH CINACiri-ciri:- Bahasa pengantar mengikut dialek

masing-masing. Mengambil sukatan pelajaran dari

negara cina. Buku teks dan guru diimort dari negara

Cina. Menyediakan pendidikan rendah,

menengah rendah dan menengah atas.

SEKOLAH TAMIL Sekolah Tamil kebanyakannya didirikan di

ladang-ladang getah. Ia dibina oleh pihak majikan dan

mubaligh Kristian. Pada 1912, Enakmen Buruh telah

mewajibkan setiap ladang menyediakan sekolah jika terdapat lebih sepuluh anak pekerja yang layak bersekolah.

Pendidikan Tamil yang disediakan bertujuan mengekalkan anak-anak pekerja menjadi buruh di ladang tersebut.

SEKOLAH TAMILCiri-ciri:- Menggunakan bahasa Tamil sebagai

bahasa pengantar. Sukatan Pelajaran dan buku teks diambil

dari India Menyediakan pendidikan peringkat

rendah sahaja.

SEKOLAH INGGERIS Kerajaan British memberi perhatian dan

bantuan kewangan kepada sekolah Inggeris.

Sekolah ini dibina sama ada oleh kerajaan atau Badan Mubaligh Kristian

Sekolah Inggeris pertama dibina di Tanah Melayu ialah Penang Free School pada 1816.

Matlamat pendidikan Inggeris ialah untuk memenuhi keperluan pentadbiran British seperti kerani.

Bagaimanapun, bilangan orang Melayu yang memasuki sekolah ini amat terhad.

SEKOLAH INGGERISCiri-ciri :- Menggunakan bahasa Inggeris sebagai

bahasa pengantar. Terbuka kepada semua kaum. Menyediakan pendidikan peringkat

rendah dan menengah. Jumlah pelajar Melayu, Cina dan India

tidak seimbang

CADANGAN PEMBAHARUAN PENDIDIKAN

Rancangan Cheeseman Selepas Perang Dunia Kedua, kerajaan Inggeris di

bawah Rancangan Cheeseman cuba menyusun bawah semula sistem pendidikan di Tanah Melayu.

Tujuan utamanya ialah membaiki sistem pendidikan dan menyatukan aliran yang berlainan dalam sukatan dan menyatukan aliran yang berlainan dalam sukatan pendidikan.

Tetapi Rancangan Cheeseman hanya menunumpukan perhatian peringkat sekolah rendah sahaja.

Rancangan ini ditolak kerana sekolah-sekolah menengah masih dibentuk mengikut aliran bahasa ibunda masing-masing. ibunda masing-masing.

PENYATA BARNES (1950) Mengikut saranan Barnes,persekolahan

rendah ialah alat bagi perpaduan dan penyatuan masyarakat.

Pada bulan Ogos 1950, sebuah jawatankuasa dibawah L.J Barnes telah ditubuhkan untuk telah ditubuhkan untuk mengkaji semula sistem pendidikan Tanah Melayu.

Hasilnya beberapa saranan telah dibuat olehPenyata Barnes, iaitu: Dibentuk satu pendidikan yang bercorak

kebangsaan Menubuhkan hanya satu corak sekolah rendah,

yang disebut  sekolah kebangsaan (National School)untuk semua kaum.

Sekolah kebangsaan dibuka kepada semua kaum. Menggunakan dua bahasa pengantar, iaitu

bahasa Melayu dan Inggeris Sekolah-sekolah vernacular Cina danTamil

dihapuskan di peringkat menengah dan selanjutnya digunakan bahasa Inggeris sahaja.

Walaubagaimanapun penyata Barnes telah di tolak oleh semua kaum.

Sebab penolakanKaum Melayu -Mereka tidak puas hati dengan pendidikan Melayu yang tidak diberi kedudukan yang wajar -Pendidikan Melayu seolah-olah menumpang di sekolah Inggeris

Kaum Cina-Mereka menentang penghapusan pendidikan Cina kerana mereka menganggap pendidikan Cina sebagai salah satu kebudayaan mereka.-Menghauskan pendidikan Cina bererti menghapuskan salah satu kebudayaan kaum Cina.

Kaum India -Mereka sependapat dengan kaum Cina.

Orang-orang Cina meminta supaya diadakan satu jawatankuasa mengkaji kedudukan pendidikan aliran Cina di Tanah Melayu

Penyata Fenn-Wu

Dr William P.Fern,Setiausaha Eksekutif Bersekutu Lembaga Amanah bagi institusiPengajian tinggi di Cina.

Dr. Wu Teh-YaoSeorang pegawai PBB ke Tanah Melayu untuk menyelidik tentang Pendidikan Cina.

Pada tahun 1951, Dr. W.P. Fern dan Dr. Wu Teh Yao telah dilantik untuk mengkaji sistem telah dilantik untuk mengkaji sistem pendidikan Cina.

Jawatankuasa tersebut ditugaskan mengkaji penggunaan bahasa Melayu dan bahasa Inggeris dalam sistem pendidikan sekolah Cina

Penyata Fern-Wu tidak dapat diterima oleh pemimpin-pemimpin Melayu terutama daripada kalangan pemimin UMNO kerana cadangan itu tidak menguntungkan orang Melayu dan negara ini.

Penyata Fern-Wu tidak dapat diterima oleh pemimpin-pemimpin Melayu terutama daripada kalangan pemimin UMNO kerana cadangan itu tidak menguntungkan orang Melayu dan negara ini.

Orang-orang India pula meminta diadakan sebuah jawatankuasa untuk mengkaji pendidikan Tamil seperti yang dibuat kepada pendidikan Cina. Tetapi cadangan itu ditolak.

MIC telah menubuhkan sendiri jawatankuasa Penasihat Pusat untuk mengkaji kedua-dua laporan tersebut.

JAWATANKUASA PENASIHAT PUSAT DAN ORDINAN

PELAJARAN 1952 menubuhkanJawatankuasa Penasihat

Pusat untuk mengkaji kedua-dua laporan tersebut.

Jawatankuasa tersebut yang ditubuhkan pada tahun 1951 dianggotai oleh:

dianggotai oleh:12 orang pendidikPegawai-pegawai Tanah MelayuWakil-wakil tidak rasmi setiap kaum

(Melayu,Cina dan India)

Jawatan kuasa telah menyetujui laporan Barnes dan Fenn-wu iaitu:

Sistem sekolah kebangsaan akan dilaksanakan secaran berperingkat-peringkat.

Bahasa ibunda diajar di sekolah-sekolah Cina dan Tamil, bahasa Melayu dan bahasa Inggeris akan digunakan juga sebagai bahasa pengantar.

Pada tahun 1952, sebuah Jawatankuasa khas telah dibentuk untuk mengkaji ketiga-tiga laporan jawatankuasa sebelumnya dan membuat beberapa syor baru.

Draf perundangan dari jawatankuasa khas itu telah dibawa ke Dewan Perundangan Persekutuan, diluluskan, dan kemudian dijadikan Ordinan Pelajaran 1952.

Cadangan Barnes mengenai sekolah kebangsaan

Memberi pelajaran rendah secara percuma selama enamtahun

Bahasa Melayu dan bahasa Inggeris akan diajar di sekolahrendah sebagai bahasa pengantar.

Pelajaran vokasional akan dikembangkan di peringkatsekolah menengahBahasa Cina dan Tamil boleh diajar di sekolah rendahJika lima belas orang murid atau lebih mahukannya.

LAPORAN RAZAK 1956 Perikatan memerintah pada 30

September 1955, satu jawatankuasa telah dibentuk untuk mencadangkan satu sistem pelajaran kebangsaan yang boleh diterima.

Ia mengandungi 15 orang ahli dan dipengerusikan oleh Tun Abdul Razak,Menteri Pendidikan ketika itu setelah dipilih menjadi ahli Majlis Perundangan Persekutuan.

Tugas-tugas yang akan dilakukan oleh jawatankuasa itu ialah:

Membentuk satu sistem pendidikan kebangsaan yang boleh menyatupadukan kanak-kanak berbilang kaum di seluruh negara.

Menjadikan bahasa Melayu sebagai bahasa. Menjadikan bahasa Melayu sebagai bahasa

kebangsaan. Memastikan sekolah-sekolah vernakular Cina

dan Tamil tetap wujud dan bahasa mereka diajar

sebagai satu mata pelajaran

Laporan Razak telah diterbitkan dalam bulan Mei 1956 yang kemudiannya dikenali sebagai Penyata Razak.

Beberapa perkara dalam Penyata Razak telah menjadi panduan untuk membentuk dasar pendidikan negara kemudiannya.

PENDIDIKAN RENDAH

SEKOLAH RENDAH

KEBANGSAAN----------------------

BAHASA MELAYU (BAHASA

PENGANTAR)

SEKOLAH RENDAH JENIS KEBANGSAAN

-----------------------------

Bahasa Cina/Tamil/Ingge

ris(Bahasa

Pengantar)Bahasa Melayu

dan Inggerisdiwajibkan

Mengikut Laporan Razak, kanak-kanak akan terus menerima pendidikan rendah mereka di sekolah vernakular yang berasingan.

Jawatankuasa itu berusaha meningkatkan bahasa Melayu ke tahap yang paling atas dengan mewajibkan pengajaran bahasa Melayu di semua jenis sekolah.

Kesan daripada cadangan ini, murid-murid Melayu akan mahir dalam dua bahasa dan murid bukan Melayu akan mahir dalam tiga Bahasa.

Bahasa Melayu dijadikan mata pelajaran wajib di dalam peperiksaan, iaitu peperiksaan Sijil Rendah Pelajaran (SRP) atau Lower Certificate of Education (LCE) serta di peringkat Sijil Pelajaran Persekutuan Tanah Melayu atau Malaysian Certificate of Education (MCE)

Kurun ke 15 hingga 19Kelas Quran di bimbing imam di surau dan di masjid atau ulama di semua sekolah pondok

1815

Sekolah dwibahasa (bahasa Inggeris danbahasa Cina) dibuka oleh PersatuanMubaligh London di Melaka

1816 Penang Free School ditubuhkan di Pulau Pinang atas inisiatif Rev R.Hutchings

1819 Sekolah Cina yang pertama , Institut Wu Fu, ditubuhkan di Pulau Pinang

1848 Persatuan Mubaligh Kristian AnglicanChaplains menubuhkan sekolah Inggeris yang pertama di Kuching, Sarawak

1850 Sekolah Anglo-Tamil ditubuhkan di Melaka Persatuan Mubaligh Kristian menubuhkan sekolah Inggeris pertama di Labuan

1856 Sekolah Vernakular Melayu di tubuhkan di Teluk Belanga dan Kampung Gelam diSingapura

Peristiwa penting dalam pendidikan tanah melayu dan malaysia