Pendidikan Sejarah Dalam Memupuk Perpaduan Kaum Di Malaysia

7/29/2019 Pendidikan Sejarah Dalam Memupuk Perpaduan Kaum Di Malaysia

http://slidepdf.com/reader/full/pendidikan-sejarah-dalam-memupuk-perpaduan-kaum-di-malaysia 1/16

HUBUNGANETNIK WAJ 3106

IPG KAMPUS SULTAN ABDUL HALIM

1 DISEDIAKAN OLEH : HAFIZI IZZUAN B. RAMZANPPG MTE 3 D . Ambilan Khas

ISI KANDUNGAN

BIL PERKARA MUKA SURAT

1. Isi Kandungan 1

2. Profil peribadi 2

4. Abstrak 3

5. Pengenalan 3-5

6. Isu-isu perpaduan kaum 6-7

7. Kepentingan dan matlamat pendidikan sejarah 8-9

8.

Pendidikan sejarah ke arah memupuk hubungan etnik yang

harmonis 9-10

9. Kesimpulan 11

10. Refleksi 12-13

11. Rekod Kolaborasi 14

12. Rujukan 15-16






PROFIL PERIBADI

NAMA : HAFIZI IZZUAN B. RAMZAN

NO. KAD PENGENALAN : 800406-01-5559

TARIKH LAHIR : 6 APRIL 1980

TEMPAT LAHIR: MUAR JOHOR.

ALAMAT SEKOLAH : SK. KENERING, 33300 GERIK PERAK.

ALAMAT KEDIAMAN : RG, 2 SK. FELDA PAPULUT.

PENGALAMAN MENGAJAR : 11 TAHUN

SUBJEK DIAJAR : MATEMATIK, PENDIDIKAN MUZIK






PENDIDIKAN SEJARAH MAMPU MEMUPUK HUBUNGAN ETNIK DALAM

KALANGAN PELAJAR SEKOLAH. JUSTIFIKASIKAN KEPENTINGAN DAN

KEBERKESANAN PENDIDIKAN SEJARAH DALAM MEMUPUK HUBUNGAN

ETNIK YANG HARMONIS.

ABSTRAK

Masyarakat Malaysia terdiri daripada pelbagai kaum seperti Melayu, Cina dan India.

Kemajmukan kaum ini menyebabkan perpaduan merupakan asas yang amat penting dalam

mewujudkan keharmonian dan keamanan dalam kalangan rakyat. Oleh itu dalam tugasan kali

ini akan membincangkan peranan pendidikan Sejarah dalam memupuk hubungan etnik yang

harmonis di kalangan pelajar. Dalam tugasan ini juga ada dikupas mengenai turut mengupas

isu-isu perpaduan kaum, matlamat dan kepentingan pendidikan Sejarah. Malah ia turut

memberi beberapa cadangan dan langkah agar pendidikan Sejarah mampu menerapkan nilai-

nilai yang berkaitan dengan hubungan kaum dari aspek kandungan,penerapan nilai serta

aktiviti pengajaran dan pembelajaran.

PENGENALAN

Pendidikan sejarah adalah asas penting dalam pembinaan bangsa Malaysia.

Mempelajaran sejarah bukanlah semata-mata untuk mendapatkan pengetahuan, tetapi ianya

boleh menjadi pedoman dan memberi iktibar kepada sesuatu bangsa tentang apa yang telah

berlaku. Oleh sebab sejarah memberikan banyak pengajaran yang berkaitrapat dengan jatuh

bangunnya sesuatu bangsa dan negara maka sejarah patut dijadikan garis panduan untuk

pembinaan semula kedudukan dan kekuatan bangsa dan negara. Patriotisma adalah satu

elemen utama dalam pendidikan sejarah yang bertujuan membina kesedaran dan

mengukuhkan semangat perjuangan dan cintakan bangsa dan negara. Memupuk nilai-nilai

patriotisme pada umumnya menjadi matlamat penting pendidikan sejarah dan ianya dapatdicapai sekiranya kurikulum sejarah negara ini menitikberatkan nilai-nilai ini.

Melalui nilai patriotisme yang menjadi asas untuk mengembangkan semangat

kebangsaan dan semangat kenegaraan, adalah diharapkan generasi muda mempunyai

semangat ketahanan yang baik, berbangga dengan negara mereka dan mampu menghadapi






persaingan dalam dunia yang berubah. Semangat patriotisme ini akan memperkukuhkan

perkembangan individu dengan membina semangat cintakan bangsa dan negara, mencurahkan

kesetiaan dan perjuangan mereka kepada kepentingan agama, bangsa dan negara. Beberapa

contoh pendidikan yang bertujuan menanamkan semangat patriotisme boleh diteliti seperti yang

berlaku di negara Jepun dan Amerika Syarikat.

Nilai-nilai patriotisme di negara ini perlu disemai dengan meluas dalam sistem

pendidikan dan persekolahan. Justeru itu, kurikulum pendidikan di sekolah perlu dikaji semula

bagi tujuan memupuk dan menyemaikan semangat patrotisme di kalangan generasi muda.

Semangat patriotisme amat penting bagi menghadapi cabaran globalisasi yang melanda dan

cuba menghancurkan pembinaan konsep negara-bangsa.

Pendudukan Inggeris selama 171 tahun (1786-1957) ke atas Tanah Melayu telah

mengubah landskap komposisi penduduk Negara ini. Dasar Inggeris membawa masuk tenaga

kerja dari India dan China untuk membantu mereka memeras kekayaan bumi Tanah Melayu,

terutama dalam sektor perladangan dan perlombongan, telah menjadikan Negara ini sebuah

Negara yang berbilang bangsa (Chamil Wariya 2007). Dasar-dasar yang diperkenalkan oleh

pihak British telah menggalakkan lagi kemasukan imigran ke Tanah Melayu terutamanya

jaminan perlindungan terhadap keselamatan para imigran yang berada di bawah British.

Justeru, berlakulah kebanjiran imigran di Tanah Melayu. Oleh yang demikian dengan dasar

british ini maka ramailah etnik ysng wujud di tanah melayu.

Sebagaimana yang pernah ditunjukkan oleh kajian Furnival (1956), negara-negara

Dunia Ketiga pascamerdeka amat teruk dikacaubilaukan oleh penjajah dengan polisi ‘pecah

dan perintah’. Polisi sedemikian juga diamalkan oleh pihak British ke atas datuk nenek kita

dahulu sebelum merdeka kerana pendekatan sedemikian menguntungkan pihak penjajah. Bagi

Furnival falsafah sedemikian telah mewujudkan dan mengukuhkan pluralisme atau suatu

bentuk masyarakat berbilang kaum yang ‘they mix but do not combine’ atau dalam bahasa

ibunda, ‘mereka bercampur tetapi tidak bersatu.’ Bagi Furnival falsafah pluralisme sedemikian

lebih banyak mendatangkan bencana kepada kestabilan sosial dan politik negara.Selain

daripada membentuk dasar pecah dan perintah dari segi petempatan dan ekonomi, British juga

telah meninggalkan sistem pelajaran yang jelas menggalakkan pemisahan antara kaum.






Peristiwa pergaduhan kaum 13 Mei 1969 merupakan satu pengajaran besar kepada kita

bahawa pentingnya semangat perpaduan dalam masyarakat majmuk seperti di

Malaysia. A.Aziz Deraman (2000) menjelas peristiwa ini banyak memberi pengajaran kepada

kita. Kita selama ini rupa-rupanya gagal menyatupadukan rakyat. Perpaduan mungkin berada

di kulit yang nipis secara luaran dalam lingkungan politik, tetapi tidak berakar umbi. Peristiwa

ini mengajak kerajaan berfikir semula dan mengatur langkah baru untuk mengukuhkan

perpaduan.

Perisiwa tersebut memberi pengajaran kepada kerajaan untuk mengatasi masalah-

masalah yang menyebabkan pertembungan antara etnik. Kerajaan memperkenalkan dua

perkara asas penting mulai tahun 1970 iaitu Rukun Negara dan Dasar Ekonomi Baru untuk

mewujudkan keseimbangan kaum dan perpaduan rakyat. Bidang pendidikan dikekalkan

sebagai teras penting untuk menjayakan hasrat Rukun Negara dan Dasar Ekonomi Baru.

Dalam Rancangan Malaysia Kedua (1971-1975), pembangunan dalam bidang pendidikan

ditumpukan kepada usaha memperkukuhkan system pendidikan bagi menggalakkan inegrasi

nasional (Mohamad Rodzi 2009).

Selepas peristiwa 13 Mei 1969, kunci keamanan, keteguhan, kestabilan, dan kemajuan

pembangunan negara banyak bergantung kepada perpaduan dan kerjasama masyarakat

Malaysia itu sendiri untuk mencapai perpaduan dan bukanlah satu perkara yang mudah. Ini

adalah kerana memandangkan penduduknya yang terdiri daripada pelbagai kaum, berbeza darisegi agama, budaya, aktiviti, ekonomi, lokasi tempat tinggal, dan sebagainya. Usaha-usaha

untuk menerapkan semangat perpaduan atau kekitaan di kalangan masyarakat sering

menghadapi cabaran serta masalahnya.

Justeru itu persoalan besar yang dihadapi para pemimpin dan pendidik selepas Perang dunia

Kedua ialah mencari formula untuk melahirkan satu masyarakat Malaysia yang bersatupadu,

yakni masyarakat majmuk yang mempunyai keazaman, kesanggupan dan kesediaan untuk

hidup bersama dengan rukun dan damai serta mempunyai kesedaran, keperibadian dan nilai-

nilai sebagai rakyat Malaysia.






ISU-ISU PERPADUAN KAUM DI MALAYSIA

Dalam isu ini, sistem persekolahan yang pelbagai aliran di Malaysia seperti sekolah

kebangsaan, sekolah jenis kebangsaan Cina dan sekolah jenis kebangsaan Tamil merupakan

isu yang sering diperdebatkan dan akhirnya tiada jalan penyelesaian. Isu-isu sistem

persekolahan merupakan isu yang sensitif bagi masyarakat Malaysia berbilang bangsa, kerana

bukan suatu yang mudah untuk mendapatkan persetujuan daripada masyarakat yang

mempunyai pandangan dan kepentingan berbeza. Sistem persekolahan Malaysia tidak banyak

berubah dari aspek perpaduan kaum. Kewujudan sekolah pelbagai aliran ini telah menghalang

pelajar-pelajar untuk membina hubungan baik seperti beramah mesra, bergaul, bersukan ,

makan bersama, saling kenal-mengenal , dan merapatkan hubungan silaturahim (Mior Khairul

Azrin b.Mior Jamaluddin, 2011).

Selain daripada pendapat Mior Khairul Azrin b.Mior Jamaluddin, 2011, Ridhuan Tee

(2010) juga turut bersetuju bahawa kewujudan sistem persekolahan berasaskan kaum seperti

SJKC memberi pengaruh kepada masalah perkauman di Malaysia. Kebanyakan orang Cina

memilih sekolah jenis kebangsaan Cina (SJKC) untuk anak-anak mereka mendapat

pendidikan. Masyarakat Cina amat mementingkan pendidikan kerana melalui pendidikan

mereka dapat mengekalkan warisan budaya dan bahasa mereka.

Hal ini turut diakui oleh Lee Yoke Fee (2004) yang berpendapat orang Cina tertama

yang terdidik di sekolah Cina melihat perjuangan mereka untuk mengekalkan Mandarin sebagai

bahasa ibunda. Hal ini berlaku kerana mereka ingin mengekalkan identiti dan kebudayaan

Cina. Oleh yang demikian integrasi nasional atau perpaduan kaum sukar dicapai kerana

perbezaan-perbezaan yang wujud ini.

Selain daripada masalah kewujudan sekolah pelbagai aliran Ridhuan Tee Abdullah

(2010) dan Lee Yoke Fee (2004) turut mengemukakan beberapa isu perpaduan yang lain

antaranya ialah, tidak wujud kesatuan budaya kerana setiap bangsa mempunyai bahasa,

tradisi, agama dan budaya hidup. Malahan kesatuan wilayah juga berbeza apabila orang

Melayu tertumpu di kawasan pantai timur dan utara yang kurang maju. Sedangkan orang Cina

hidup di kawasan pantai barat yang lebih maju. Seterusnya menurut Ridhuan lagi tiada

keserataan dalam pemusatan kekuatan ekonomi dan politik. Kuasa poitik berada di tangan

orang Melayu, sementara ekonomi didominasi oleh orang Cina.






Ishak Saat (2010) pula menyatakan aspek politik yang menyumbang kepada masalah

perpaduan kaum. Rakyat Malaysia yang terdiri daripada pelbagai kaum dan kepelbagai

latarbelakang cenderung mengamalkan fahaman politik berasaskan kaum masing-masing .

Malah ahli-ahli politik sendiri sering menggunakan isu-isu perkauman dan perpaduan untuk

mendapat sokongan politik yang semakin pudar. Keadaan seperti ini secara tidak langsung

turut menjejaskan integrasi dan perpaduan kaum dalam kalangan rakyat.

Manakala Ahmad bin Rahim, et.all (2011), membawa faktor isi kandungan kurikulum

seperti Sejarah yang menjejaskan perpaduan. Kurikulum Sejarah dikatakan bersifat

terlalu ”Melayu centrik” .Peranan semua kaum dalam menuntut kemerdekaan dan

memakmurkan negara perlu diberi penekanan. Sejarah yang diajar seolah-olah sejarah orang

Melayu dan bukan sejarah Malaysia. Sumbangan dan pengorbanan kaum lain juga perlu dilihat

dan dimasukkan dalam kurikulum Sejarah agar mata pelajaran lebih menarik, bersifat universal

dan mempunyai nilai tambah. Setiap kaum mempunyai tokoh-tokoh yang telah berjuang untuk

kemerdekaan dan kemajuan negara.

Dalam pada itu, Mohd Rozi (2009) turut bersetuju bahawa bahawa sumbangan kaum,

masyarakat dan tokoh yang terlibat dalam perkembangan sejarah negara harus dicakupi secara

menyeluruh dan bukannya dipilih (selected). Peranan ikon pascamerdeka seperti Tunku Abdul

Rahman, Tun Dr. Ismail, Tun Tan Siew Sin, Tun Tan Cheng Lock dan Tun Sambanthan

perlulah dilihat dari sudut perbincangan 1 Malaysia yang seterusnya boleh meningkatkan

perpaduan dalam kalangan rakyat.






KEPENTINGAN DAN MATLAMAT PENDIDIKAN SEJARAH

Satu cara yang penting untuk mewujudkan perpaduan di dalam sesebuah negara ialah

menerusi pendidikan. Dalam konteks Malaysia, hakikat bahawa pendidikan merupakan agen

perubahan memainkan peranan yang penting dalam memupuk semangat perpaduan dalam

kalangan generasi muda atau pelajar. Pendidikan, sering kali dianggap sebagai teras utama ke

arah perpaduan nasional dan pemupukan kesetiaan dalam kalangan rakyatnya. Setelah

peristiwa 13 Mei 1969, kurikulum yang dirangka bertujuan menanamkan kesedaran individu,

ciri-ciri dan nilai rakyat Malaysia yang berfikiran terbuka di samping menolak sentimen

perkauman, warisan dan perbezaan yang sempit antara mereka. Tumpuan kemudiannya

adalah kepada melahirkan negara bangsa yang bersatu padu dan pengukuhan kesetiaan dan

patriotisme dalam kalangan generasi muda, khususnya pelajar sekolah.

Pendidikan sejarah telah dijadikan agenda utama dalam sistem pendidikan di Malaysia untuk

mencapai matlamat di mana hubungan etnik yang harmonid dapat diwujudkan. Malah, cabaran

pertama yang digariskan dalam gagasan negara adalah ke arah pembentukan bangsa

Malaysia yang mempunyai matlamat yang sama. Ia perlu menjadi bangsa yang aman dengan

integrasi wilayah dan etnik, hidup dalam harmoni, adil, saksama ke arah bangsa Malaysia yang

taat dan setia kepada Negara. Masyarakat yang bersatu padu, berintegrasi, mengamalkan

toleransi serta beridentiti nasional menjadi tonggak utama Dasar Wawasan Negara bagi

membina bangsa Malaysia yang progresif dan makmur serta hidup dalam harmoni (Haminah

binti Suhaibo:2010).

Dasar Pendidikan Kebangsaan menggariskan matapelajaran Sejarah sebagai alat yang

boleh mewujudkan nilai perpaduan dalam diri individu tidak kira bangsa atau agama.

Penekanan pendidikan Sejarah tertumpu kepada kesedaran sejarah, toleransi dan kepekaan

masyarakat sumbanga-sumbangan tokoh-tokoh negara dalam memerdekakan tanah melayu, di

mana pelbagai kaum terlibat dan bersatu padu untuk berkongsi tanggungjawab terhadap masa

depan negara. Malamat yang terdapat dalam pendidikan Sejarah ini bertepatan dengan hasrat

Falsafah Pendidikan Negara iaitu menjadikan rakyat Malaysia yang dapat memberi sumbangan

terhadap keharmonian dan kemakmuran masyarakat dan negara. Rakyat yang dimaksudkan

dalam Falsafah Pendidikan Negara ialah menonjolkan ciri seperti sentiasa berusaha

mengekalkan kestabilan negara melalui perpaduan kaum serta amalan nilai-nilai murni seperti






bekerjasama, tolong -menolong, berbelas kasihan, bertimbang rasa, hormat menghormati dan

bertoleransi (Ee Ah Meng 1996).

Kepentingan mata pelajaran Sejarah ini turut juga diwar-warkan oleh Omar Mohd

Hashim (1991) yang berpendapat Sejarah ialah satu mata pelajaran yang memainkan peranan

penting kearah mencapai matlamat pembangunan. Bagi negara kita yang masih dalam proses

pembangunan, murid-murid di sekolah dapat ditanamkan semangat patriotik, kebangsaan serta

kesetiaan kepada negara. Melalui pelajaran Sejarah, diharap dapat membina semangat

perpaduan dan perasaan hormat-menghormati terutama dalam masyarakat berbilang kaum,

keturuan, agama dan adat resam.

PENDIDIKAN SEJARAH KE ARAH MEMUPUK HUBUNGAN ETNIK YANG HARMONIS

Antara cadangan yang dikemukakan adalah mengenai isi kandungan kurikulum sejarah.

Kurikulum yang ditampilkan perlulah bersifat futuristic dan berdaya saing di mana

keseimbangan dari aspek teori dan amali perlu diberi perhatian. Selain daripada itu dalam isi

kandungan kurikulum, perlulah ditampilkan ilustrasi dan juga gaya penyampaian yang menarik

dan mudah difahami agar dapat menarik perhatian pelajar untuk mengikutinya. Kurikulum

sejarah pada masa kini perlulah bersifat progresif, dinamik dan seimbang sertas harmonis.

Dengan kata lain, kurikulum yang dihasilkan perlulah berpusatkan pelajar, realistic serta

praktikal dan juga boleh diaplikasikan dalam konteks kehidupan seharian. Isi kandungan

kurikulum sejarah juga perlulah dilihat kembali agar sumbangan semua kaum di Negara ini

dapat dilihat dan dihargai (Ahamad bin Rahim, et . all, 2011).

Sumbangan-sumbangan yang telah dibuat oleh kaum Melayu, Cina dan India terhadap

proses mendapatkan kemerdekaan dan pengisian kemerdekaan perlu dimasukkan dalam

kurikulum. Contohnya dalam menuntut kemerdekaan Negara, peranan Tunku Abdul Rahman,

Tun Tan Cheng Lock dan Tun Sambanthan perlulah dikupas dan diperhalusi dari perspektif

perpaduan dan integrasi kaum di Negara ini. Hal ini adalah untuk mengelakkan tafsiran sejarah

yang dipelajari lebih menjuruskan kepada sejarah orang-orang melayu atau ‘melayu centric’.

Seharusnya kurikulum sejarah itu dapat merangsang pelajar-pelajar agar dapat merasakan

sejarah yang dipelajari itu adalah milik mereka bersama. Hal ini sangat penting agar setiap

kaum akan dapat memahami sejarah bagi setiap kaum yang lain. Kurikulum sedemikian akan

dapat menarik minat pelajar dari semua kaum dalam menilai sumbangan kaum mereka






terhadap sejarah pembangunan Negara. Hal ini secara tidak langsung akan meningkatkan

perpaduan di kalangan mereka (Ahamad bin Rahim, et.all, 2011).

Selain daripada isu-isu di atas guru juga sangat berperanan dalam menjadikan

hubungan etnik di negara ini menjadi harmonis, dimana guru perlu menjiwai sesuatu watak dan

juga semangat perjuangan yang ada pada pejuang-pejuang yang terdahulu agar penyampaian

guru masuk ke dalam minda pelajar dan meresap ke dalam diri pelajar. Yakinkan pelajar

betapa susahnya bagi mendapatkan kemerdekaan dan betapa pentingnya hubungan yang

harmonis di kalangan etnik diperlukan. Guru juga perlu menjadikan matapelajaran sejarah ini

sesuatu yang menarik dan pastikan jalan penceritaan yang dibuat tidak tersangkut-sangkut.

Jika ini berlaku boleh menjejaskan tumpuan pelajar itu sendiri.

Dengan teknologi yang ada sekarang ilustrasi dan video-video yang menarik dapat

menarik minat pelajar dalam Matapelajaran sejarah ini. Semasa saya bersekolah dahulu guru

sejarah dapat menyampaikan ilmu sejarah dengan baik sekali dan juga isu-isu yang sensitif

tidak langsung di sebut. Ini berlaku agar sensitiviti sesuatu kaum tidak berlaku dalam kelas

beliau. Beliau menggunakan sepenuh masa yang ada dengan teknik pengajaran yang sangat

baik sekaligus hubungan diantara pelajar Merayu, Cina dan India sangat harmonis dapat

diwujudkan.

Seterusnya adalah cadangan mengenai konteks penerapan nilai dalam sejarah. Hal ini

adalah kerana subjek sejarah di sekolah dilihat sangat relevan dalam memupuk nilai-nilai

kemasyarakatan, intelektual dan social untuk mencorakkan perkembangan personaliti yang

lebih seimbang. Menurut Rahim Rashid (2000), penerapan nilai dalam pendidikan sejarah dapat

dibahagikan kepada empat iaitu, nilai individu, nilai politik, nilai sosial dan kemasyarakatan dan

juga nilai intelek. Oleh yang demikian, kurikulum sejarah yang dibentuk perlulah memberi

penekanan kepada nilai unsur ini selari dengan hasrat untuk melahirkan generasi pelajar yang

dapat memahami dan berinteraksi dengan lebih harmonis, khususnya dalam konteks

masyarakat pelbagai etnik di Negara ini.






KESIMPULAN

Secara kesimpulannya, usaha untuk memupuk perpaduan dan integrasi kaum melalui

pendidikan Sejarah tiada jalan noktahnya. Pendidikan Sejarah dilihat sebagai wadah terbaik

untuk merealisasikan hasrat ini. Walaupun pelbagai usaha dan langkah telah diambil oleh pihak

kerajaan mahupun badan-badan bukan kerajaan, dalam konteks Malaysia yang mempunyai

masyarakat pelbagai etnik ini, usaha yang berterusan perlulah dilakukan untuk memelihara dan

memperkukuh perpaduan dan integrasi masyarakat pelbagai kaum ini. Langkah kabinet untuk

membentuk sebuah panel pembelajaran Sejarah bagi memantau pelaksanaan kurikulum

Sejarah dianggap satu langkah tepat dan bersesuaian dengan konteks semasa.

Sebagai rakyat Malaysia, semuanya amat berharap pada suatu hari nanti isu ini akan

menemui titik noktahnya. Oleh yang demikan, semua kaum di Malaysia perlulah menanam

sikap toleransi, kekitaan dan saling mempercayai antara satu sama lain, selain meletakkan

kepentingan nasional dan kesejahteraan negara melebihi kepentingan etnik masing-masing.

Kita tidak mahu isu dan dilema perpaduan ini akan terus menjadi duri dalam daging untuk

tempoh 50 tahun yang akan datang. ‘Gagasan1 Malaysia’yang diperkenalkan oleh YAB

Perdana Menteri, Dato’ Sri Mohd Najib Tun Razak telah membuka lembaran baru ke arah

memperkasa perpaduan kaum dalam masyarakat pelbagai etnik di negara ini.Oleh itu,

kurikulum Sejarah dilihat sebagai tempat yang sangat signifikan dalam merealisasikan hasrat

ini.






REFLEKSI

Alhamdulillah syukur saya panjatkan pada Ilahi kerana dengan limpah kurnianya dapat

juga saya menyiapkan tugasan individu ini yang telah diamanahkan kepada saya di bawah tajuk

Hubungan Etnik (WAJ 3106). Tajuk ini diseliakan oleh Puan MRM Malar Muthiah Terima kasih

yang tidak terhingga kepada pensyarah pembimbing saya kerana beliaulah saya dapat

menyiapkan tugasan ini. Beliau banyak membantu saya dalam menghasilkan tugasan yang

berkualiti ini.

Terima kasih tidak terhingga juga kepada ahli keluarga yang memahami situasi saya

dalam proses menyiapkan tugasan. Sokongan moral yang diberikan menjadi penyuntik

semangat untuk saya terus menghasilkan tugasan yang berkualtiti ini dan sekaligus

meneruskan pengajian ini. Terima kasih juga diucapkan kepada rakan-rakan sepejuangan

kerana banyak membantu saya dalam mendapatkan bahan-bahan bagi menyiapkan tugasan

individu ini. Semasa soalan ini diserahkan, saya menghadapi masalah dalam memahami apa

yang dikehendaki oleh soalan, saya berasa tertekan dengan memikirkan apa yang dikehendaki

oleh soalan dan juga kekangan masa penghantaran tugasan individu ini. Semasa interaksi

kedua, Puan MRM Malar Muthiah telah menerangkan dengan lebih terperinci. Dapatlah kiranya

saya memahami apa yang dikehendaki oleh soalan. Beliau menjelaskan satu persatu apa yang

perlu dilakukan terlebih dahulu bagi memastikan apa yang disediakan oleh saya mencapai apa

yang dikehendaki oleh soalan.

Dalam menyiapkan tugasan, saya pergi ke beberapa buah perpustakaan yang ada di

daerah saya, banyak info berguna yang saya dapat di perpustakaan tersebut. Selain daripada

itu ada juga saya meminjam buku rujukan daripada rakan sekerja. Rakan-rakan sekerja juga

banyak membantu dalam menyiapkan tugasan yang telah diamanahkan kepada saya. Saya

mempunyai masalah masa dalam menyiapkan tugasan ini, masalah saya adalah kekanganan

masa, bahan yang tidak mencukupi, bahan rujukan yang kurang. Bagi mengatasi masalah ini

saya perlu membahagikan masa untuk menyiapkan tugasan dengan kerja-kerja di sekolah dan

juga tanggungjawab sebagai suami dan bapa.

Bagi mengatasi masalah ini saya membuat jadual untuk menyiapkan tugasan ini. Saya

susun jadual dalam menyiapkan tugasan projek ini, masa untuk menyiapkan tugasan sekolah

juga masa untuk keluarga. Saya perlu disiplin dalam melatih menggunakan jadual yang saya

sendiri sediakan. Saya tidak berasa tertekan dalam menyiapkan tugasan ini dengan






perancangan yang baik dan juga rapi. saya juga akan mempraktikkan amalan ini pada masa

akan datang. Selain daripada itu saya juga mnghadapi masalah dalam mendapatkan bahan.

Tidak banyak bahan tugasan yang ada dalam internet. Saya perlu memikirkan sendiri apa yang

perlu dimasukkan ke dalam tugasan ini, selain itu rakan-rakan juga membantu dalam memberi

idea dan juga bahan-bahan sampingan untuk menyiapkan tugasan individu ini.

Syukyur alhamdulilah saya panjatkan pada Ilahi kerana dengan limpah kurnianya dapat

juga saya menyiapkan tugasan ini. Berkat kesabaran saya dan perancangan yang terperinci

dapat juga kiranyan saya menyiapkan tugasan dalam masa yang ditetapkan. Saya juga

berharap pensyarah pembimbing saya berpuas hati dengan hasil kerja saya ini. Saya juga

berharap di masa akan datang Puan MRM Malar Muthiah dapat mengajar di kelas MTE D lagi.

Apa yang diajar oleh Puan MRM Malar Muthiah sangat mudah untuk saya memahami isi

pelajaran tersebut. Saya sangat berpuas hati mempunyai pensyarah yang prihatin terhadap

pelajarnya. Sekian terima kasih.






REKOD KOLABORASI

TARIKH PERKARA CATATAN TANDATANGAN

13.07.2013 Menerima soalan tugasan

Projek dan taklimat dari

pensyarah WAJ 3106 dan

memahami kehendak soalan

dan membuat catatan ringkas

tentang kehendak soalan.

Tarikh hantar

tugasan ditetapkan

pada 30.7.2013

15.07.2013

Hingga

25.07.2013

Mencari maklumat dari bahan

yang berkaitan di dalam

internet dan membuat catatan

ringkas.

Mencetak maklumat

dari internet dan

mencatat secara

ringkas.

25.7. 2013

Hingga

28.07.2013

Menaip tugasan Menaip tugasan

29.7.2013 Kemaskini tugasan dan cetak

tugasan

Cetak tugasan

30.7.2013 Hantar tugasan Hantar tugasan






RUJUKAN

Chamil Wariya. 2007. Malaysia 50 Fakta Asas Kenengaraan. Kuala Lumpur: Media Global

Matrix Sendirian Berhad

A. Aziz Deraman.2000.Tamadun Melayu dan Pembinaan Bangsa Malaysia.Kuala:

Dewan Bahasa dan Pustaka

Abdul Rahim Abd. Rashid.2000. Wawasan & Agenda Pendidikan.Kuala Lumpur:

Utusan Publications

Abdul Rashid Suratnu dan Abdul Rahmad Daud. 2008. Khidmat Negara Tak

Maka Tak Cinta. Kuala Lumpur: Permasik Holdig

Azizi Yahaya et. al. 2007. Menguasai Penyelidikan dalam Pendidikan – Teori, Analisis

Interpretasi Data. Kuala Lumpur : PTS Professional

Ee Ah Meng. 1996. Pendidikan di Malaysia Satu Falsafah Pendidikan Guru dan Sekolah. Shah

Alam: Fajar Bakti Sdn.Bhd.

Ee Ah Meng.1997. Pedagogi I Kurikulum dan Pengurusan Bilik Darjah (Semester II).Shah Alam:

Fajar Bakti Sdn.Bhd.

Kamarudin Hj.Husin. 1997.Psikologi Bilik Darjah Asas Pedagogi . Kuala Lumpur: Utusan

Publications & Distributors Sdn.Bhd.

Mohd Rodzi.2009. Pembinaan Negara Bangsa Malaysia: Peranan Pendidikan Sejarah dan

Dasar Pelajaran Kebangsaan, JEBAT .36(90): 106

Mok Soon Sang.1999. Pendidikan di Malaysia. Kuala Lumpur: Kumpulan Budiman

Muhammad Ismail Ahmad. 2004. Sejarah Malaysia. Shah Alam: Pustaka Mawar.






Omar Mohd Hashim. 1991. Pengisian Misi Pendidikan. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan

Pustaka.

Ramlah Adam et.al.2004. Sejarah Tingkatan 3.Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka.

Robert F.Mager. 2006. Teknik Mendorong Pelajar Bel ajar…tanpa membunuh semangat

mereka. Kuala Lumpur: Institut Terjemahan Negara Malaysia Berhad.

Shahabuddin Hashim et.al. 2007. Pedagogi Strategi dan Teknik Mengajar Dengan Berkesan.

Kuala Lumpur: PTS Professional.

Kementerian Pendidikan Malaysia. 2000. Sukatan Pelajaran Sejarah 2003. Kuala Lumpur:

Dewan Bahasa dan Pustaka.

Pendidikan Sejarah Dalam Memupuk Perpaduan Kaum Di Malaysia

Documents

Transcript of Pendidikan Sejarah Dalam Memupuk Perpaduan Kaum Di Malaysia