Kesan Touch berasaskan teknologi Pemetaan Konsep mengenai Sikap Pembelajaran dan Persepsi Pelajar

Gwo-Jen Hwang1 *, Chih-Hsiang Wu2 dan Fan-Ray Kuo3 1Graduate Institut Pengajian Digital dan Pendidikan, National Taiwan Universiti Sains dan Teknologi,

Taiwan // 2Department Teknologi Maklumat dan Pembelajaran, Universiti Kebangsaan Tainan, Taiwan // 3Department Pengurusan Maklumat, Universiti Nasional Sun Yat-sen, Kaohsiung, Taiwan /

/ gjhwang.academic@gmail.com // paulwu.mail@gmail.com // revonkuo@gmail.com * Penulis sama

(Dihantar 15 Feb 2012; Semakan 21 Ogos 2012; Diterima 21 Ogos 2012)

ABSTRAK Peta konsep telah menjadi alat yang digunakan secara meluas pendidikan di seluruh dunia. Kemajuan dalam teknologi antara muka berkomputer telah membolehkan lebih banyak alternatif untuk menggunakan peta konsep dalam pengajaran dan pembelajaran. Kajian ini menyiasat kesan dua yang berbeza berasaskan teknologi sentuhan pemetaan konsep mod interaksi pencapaian pelajar pembelajaran dan sikap belajar dalam kursus sains semulajadi, dan juga ijazah penerimaan menggunakan peta konsep untuk belajar. Sembilan puluh dua penggred keenam secara rawak dibahagikan kepada tiga kumpulan. Eksperimen Kumpulan Satu telah diajar menggunakan Papan putih interaktif (IWB) pendekatan pemetaan konsep -based, Eksperimen Kumpulan Dua belajar dengan pendekatan pemetaan konsep skrin sentuh, manakala kumpulan kawalan belajar dengan pendekatan pemetaan konsep berasaskan kertas-dan-pensil tradisional. Keputusan eksperimen menunjukkan bahawa, dari segi sikap terhadap kursus sains semula jadi dan tahap penerimaan menggunakan peta konsep untuk belajar pembelajaran, pelajar lebih positif mengenai dua sentuhan berasaskan teknologi mod interaksi daripada mereka mengenai kertas tradisional mod -dan-pensil.

Keywords Peta konsep, papan putih interaktif, teknologi Touch, sikap Pembelajaran, Teknologi model penerimaan

Pengenalan Kajian ini menyiasat kesan-kesan yang berlainan dengan menggunakan dua mod interaksi berasaskan teknologi sentuhan konsep pemetaan berkomputer prestasi pembelajaran pelajar. Peta konsep ialah gambar rajah menunjukkan hubungan antara konsep. Ia adalah alat grafik yang dicadangkan oleh Novak dan Gowin (1984) untuk mengatur dan mewakili pengetahuan (Ruiz-Primo, Shavelson & Schultz, 1997). Ia juga telah diiktiraf sebagai alat meta-kognitif yang boleh memberi kuasa kepada pelajar untuk memantau dan mengawal perkembangan kognitif mereka (Novak, Gowin & Johansen, 1983; Novak, 1990). Dengan perkembangan pesat teknologi maklumat, pemetaan konsep tidak lagi terhad kepada pengeluaran lukisan berasaskan kertas. Sebaliknya, pelajar dapat mengubah suai peta konsep mereka sendiri dengan mudah melalui berkomputer alat pemetaan konsep. Kemajuan teknologi sentuhan telah meningkatkan lagi proses dengan menawarkan mudah untuk digunakan antara muka yang memudahkan penggunaan peta konsep dalam pengajaran dan pembelajaran. Sebagai contoh, papan putih interaktif (IWBs) membenarkan pengajar untuk menunjukkan pelbagai kandungan

kepada pelajar-pelajar yang boleh menggalakkan minat mereka dalam menyiasat soalan dicadangkan (Hwang, 2003; Hung, Lin & Hwang, 2010). Penyelidikan oleh Smith (2000) menunjukkan bahawa IWBs sesuai untuk apa-apa kurikulum dan untuk semua peringkat umur, dan boleh mengemukakan bahan digambarkan seperti anotasi teks, objek tersembunyi, objek yang bergerak pantas dan scaling imej, dan lain-lain Ia telah mendapati bahawa penggunaan ini ciri boleh meningkatkan autonomi guru dan fleksibiliti (Kennewell, 2005; Xu & Moloney, 2011). Berdasarkan motivasi yang dinyatakan di atas, kajian ini kesan berbeza pemetaan konsep berasaskan teknologi sentuhan pendekatan pada sikap pembelajaran kedua-dua pelajar terhadap kursus sains semulajadi dan ijazah penerimaan pendekatan pembelajaran. Dua kumpulan eksperimen dan satu kumpulan kawalan telah diberikan kepada tiga strategi yang berbeza, iaitu, pendekatan berasaskan IWB pemetaan konsep, pendekatan pemetaan konsep skrin sentuh, dan pendekatan pemetaan konsep berasaskan kertas-dan-pensil. Soalan kajian yang dicadangkan adalah seperti berikut: • Adakah pelajar-pelajar yang belajar dengan pendekatan pemetaan konsep berasaskan teknologi sentuhan menunjukkan sikap yang lebih baik dengan ketara ke arah sains semula jadi berbanding dengan mereka yang belajar dengan pendekatan tradisional? • Adakah pelajar-pelajar yang belajar dengan sentuhan pendekatan berasaskan teknologi menunjukkan penerimaan jauh lebih baik daripada penggunaan peta konsep untuk belajar berbanding dengan mereka yang belajar dengan pendekatan tradisional?

KAJIAN LITERATUR Peta konsep berkomputer Pemetaan konsep untuk pembelajaran bermakna seperti yang dicadangkan oleh Novak dan Gowan (1984) adalah teori pengajaran berdasarkan prinsip-prinsip pembelajaran bermakna yang dicadangkan oleh Ausubel (1963). Novak dan Gowan (1984) yang bertujuan untuk menggunakan "peta konsep" untuk mewakili perhubungan yang bermakna di antara konsep dan cadangan. Peta konsep boleh dianggap sebagai "visual peta jalan" yang menunjukkan laluan yang menghubungkan makna konsep (Novak, 1996). Dalam dekad yang lalu, peta konsep telah digunakan untuk membantu pelajar merenung, menyusun dan menyesuaikan konsep mereka diberikan atau belajar dalam bidang-bidang tertentu (Roth & Roychoudhury, 1994). Mereka juga telah berkhidmat sebagai satu bentuk pengukuran bagi menilai pencapaian pembelajaran pelajar (Markham, Mintzes, & Jones, 1994; Schmid & Telaro, 1990). Beberapa kajian sebelum ini telah menunjukkan bahawa konsep peta-pendekatan boleh digunakan untuk mendiagnosis struktur dan salah faham pengetahuan pelajar (Hwang, 2003; Novak, 1990; Panjaburee, Hwang, Triampo & Shih, 2010). McClure, Sonak dan Suen (1999) lagi diringkaskan peta konsep sebagai mempunyai empat aplikasi yang berpotensi dalam pendidikan sains: (a) sebagai strategi pembelajaran, (b) sebagai satu strategi pengajaran, (c) sebagai satu strategi untuk perancangan kurikulum, dan (d ) sebagai satu cara untuk menilai kefahaman pelajar terhadap konsep sains. Pendekatan tradisional pen dan kertas berorientasikan untuk pemetaan konsep mempunyai beberapa kelemahan, yang terpenting di antaranya ialah peta konsep yang dihasilkan dengan cara ini adalah sukar bagi pelajar untuk mengubah suai dan untuk guru-guru untuk menilai, yang sering mengurangkan keberkesanannya. Selain itu, dengan pendekatan kertas-dan-pensil, proses pembangunan peta konsep tidak boleh direkodkan, dan oleh itu guru-guru hanya boleh menilai prestasi pembelajaran pelajar berdasarkan kepada hasil akhir. Oleh itu, penyelidik telah membangunkan berkomputer alat pemetaan konsep untuk mengatasi masalah-masalah ini; satu contoh alat yang adalah CmapTools, yang dibangunkan oleh Institut Manusia dan Mesin Kognisi (IHMC) daripada Florida Sistem Universiti (Novak & Canas, 2006). Di samping itu, penyelidik telah mencipta lebih banyak kemudahan untuk membantu pelajar dalam membangunkan peta konsep kualiti; sebagai contoh, Wu, Hwang, Milrad, Ke dan Huang (2012) membangunkan satu mekanisme untuk menilai peta konsep pelajar dan memberikan mereka maklum balas segera untuk membantu mereka membuat penambahbaikan. Disebabkan populariti rangkaian komputer, beberapa penyelidik telah membangunkan sistem berkomputer pemetaan konsep dalam persekitaran berasaskan web, yang membolehkan pelajar untuk bersama-sama membangunkan peta konsep melalui komunikasi rangkaian. Kajian Khamesan dan Hammond (2004) menunjukkan bahawa pelajar yang belajar dengan sistem pemetaan konsep berasaskan web belajar berkesan sebagai orang-orang yang belajar dengan konsep kerjasama pendekatan pemetaan muka-ke-muka. Kwon dan Cifuentes (2009) terus melaporkan bahawa kerjasama dan individu pendekatan pemetaan konsep berkomputer mempunyai kesan positif ke atas sama pencapaian pembelajaran pelajar; Walau bagaimanapun, pelajar yang dipelajari bersama-sama mencipta peta konsep kualiti yang lebih tinggi daripada orang-orang yang belajar secara

individu, menunjukkan bahawa pemahaman yang lebih mendalam konsep boleh diperolehi melalui pembelajaran kolaboratif. Dalam tahun-tahun kebelakangan ini, kemajuan teknologi mudah alih telah terlibat lagi penyelidik dalam membangunkan konsep berorientasikan peta-sistem pembelajaran mudah alih (Hung, Hwang, Su, & Lin, 2012). Sebagai contoh, Hwang, dan Wu Ke (2011) mencadangkan satu konsep interaktif berorientasikan peta-pendekatan untuk menyokong aktiviti pembelajaran mudah alih di lapangan untuk sekolah rendah kursus sains semula jadi. Keputusan ujikaji mereka menunjukkan bahawa pendekatan yang dicadangkan bukan sahaja meningkatkan sikap pembelajaran, tetapi juga meningkatkan pencapaian pembelajaran pelajar. Dari literatur, ia boleh didapati bahawa pendekatan pemetaan konsep bukan sahaja secara meluas diterima pakai oleh para pendidik dan penyelidik, tetapi juga telah dilaksanakan pada platform pembelajaran yang berbeza, membayangkan potensi pendekatan tersebut. Pada masa ini, berkomputer alat pemetaan konsep seperti MindManager, Inspirasi atau FreeMind boleh digunakan untuk membuat peta konsep dengan papan kekunci dan tetikus. Walau bagaimanapun, penyelidik telah menunjukkan bahawa pendekatan ini mengalami dua masalah: pertama, ia biasanya memerlukan pengguna untuk mengikuti struktur tugas tertentu (contohnya, dua nod konsep perlu diwujudkan sebelum cadangan yang boleh dibuat), yang boleh mengalihkan perhatian pengguna dari tugas utama mereka; kedua, ia menjadi tidak cekap dan tidak berkesan untuk menggunakan papan kekunci dan tetikus pada peranti tertentu yang menyokong interaksi lebih langsung, seperti komputer berasaskan sentuh, kerana peranti sedemikian hanya menawarkan papan kekunci maya dan interaksi berasaskan isyarat yang berbeza daripada tingkah laku tikus (Morgan & Butler, 2009; Rick & Rogers, 2008; Ruiz-Primo, Shavelson & Schultz, 1997). Oleh itu, sentuh teknologi menyediakan cara fleksibel untuk pelajar untuk berinteraksi dengan kandungan pengajaran, dan dengan itu menyokong interaksi percuma dan menyeronokkan yang berbeza dengan amalan-amalan yang mantap kertas berasaskan dan pen-

interaksi (Hollan & Hutchins, 2010). Iaitu, orang-orang teknologi baru mempunyai potensi memberi manfaat kepada pelajar dalam membolehkan mereka untuk berbincang, menganotasi, dan memanipulasi artifak digital dikongsi dengan cara yang lebih langsung dan menyeronokkan. Sentuh teknologi untuk komputer Istilah "sentuhan teknologi" merujuk kepada pembangunan antara muka berdigital yang mampu mengesan kehadiran dan lokasi sentuhan dalam kawasan paparan; contoh antara muka tersebut adalah touchpads, touchscreens, dan papan putih interaktif (IWBs). Touchscreens membolehkan orang ramai untuk berinteraksi secara langsung dengan apa yang dipaparkan bukannya tidak langsung dengan tetikus atau touchpad. Mereka telah memainkan peranan penting dalam reka bentuk alat-alat digital seperti pembantu peribadi digital (PDA), peranti navigasi satelit, telefon mudah alih, dan permainan video (Hwang, Tsai, Chu, Kinshuk, & Chen, 2012; Wu, Hwang, Su , & Huang, 2012). Para penyelidik telah menunjukkan bahawa teknologi sentuhan membolehkan pengguna untuk mengendalikan sistem komputer lebih mudah berbanding sebelum ini, menjadikan mereka sangat menarik untuk guru-guru dan pelajar (Romeo, Edwards, McNamara, Walker, & Ziguras, 2003; Yu, Zhang, Ren, Zhao, & Zhu , 2010). Sebagai contoh, kerajaan British tidak hanya melabur sejumlah besar peruntukan bagi memasang papan putih interaktif (IWBs) di sekolah-sekolah rendah dan tinggi junior 2002-2004, tetapi juga memulakan projek "Papan putih Rangkaian Nasional". Dalam usaha yang sama, Hong Kong Pendidikan dan Tenaga Manusia Biro mula menggalakkan penggunaan IWBs

di sekolah-sekolah rendah dan tinggi junior pada tahun 2004. Kajian pelaksanaan dan impak projek-projek ini telah mendapati bahawa dalam subjek-subjek tertentu, lebih banyak pengalaman guru yang menggunakan papan putih interaktif, lebih besar kemungkinan keuntungan pencapaian positif dalam matematik dan sains semula jadi untuk pelajar (Somekh et al ., 2007). Goodison (2002) menyiasat kesedaran kanak sekolah rendah mengenai hubungan antara ICT dan cara mereka belajar dalam konteks sekolah yang telah berjaya terutamanya dalam mengintegrasikan IWB ke dalam kurikulum. Beliau juga menekankan keperluan untuk memenuhi keperluan misi dengan perisian yang sesuai. Kajian Kayu dan Ashfield (2008), dan Dhindsa dan Emran (2006) mendapati bahawa kedua-dua dalam persekitaran pembelajaran IWB digabungkan dengan aktiviti-aktiviti pembelajaran kolaboratif, guru harus menawarkan pelajar peluang untuk komunikasi, interaksi dan kerjasama untuk membina dan kerja semula struktur pengetahuan mereka . Untuk meringkaskannya, sentuh teknologi mempunyai potensi dalam aplikasi pendidikan; Oleh itu, adalah bernilai mengkaji kesan pelbagai bentuk teknologi sentuhan digunakan sebagai alat pendidikan kepada prestasi pembelajaran pelajar. reka bentuk kajian Tujuan kajian semasa adalah untuk menyiasat kesan berasaskan teknologi sentuhan strategi pemetaan konsep yang berbeza pada sikap belajar dan pencapaian pembelajaran pelajar sekolah rendah dalam kursus sains semula jadi. Untuk mendapatkan hasil kajian yang tepat, tiga pembolehubah yang boleh menjejaskan eksperimen perlu dikawal, iaitu pengajar, pembelajaran masa dan pembelajaran kandungan, seperti yang ditunjukkan dalam Rajah 1. peserta Kajian ini dijalankan di sebuah sekolah rendah di selatan Taiwan. Seramai 92 orang pelajar gred enam (berusia 12-13 tahun) daripada tiga kelas menyertai dalam kajian ini. Dua daripada kelas telah ditugaskan untuk menjadi kumpulan eksperimen, dan satu lagi ialah kumpulan kawalan. Eksperimen Kumpulan Satu, yang terdiri daripada 31 orang pelajar, belajar dengan pendekatan pemetaan konsep-IWB. Eksperimen Kumpulan Dua, juga dengan 31 pelajar, telah ditugaskan untuk belajar dengan pendekatan pemetaan konsep skrin sentuh, manakala kumpulan kawalan terdiri daripada 30 orang pelajar, telah diatur untuk belajar dengan pendekatan pemetaan konsep berasaskan kertas-dan-pensil.

RAJAH

ALAT MENGUKUR Alat pengukuran yang digunakan dalam kajian ini termasuk skala untuk mengukur pelajar sikap terhadap kursus sains semula jadi, dan soal selidik pelajar 'penerimaan pendekatan pemetaan konsep. Pembelajaran sikap soal selidik telah disesuaikan daripada skala sikap pembelajaran yang dibangunkan oleh Crawley dan Koballa Jr (1994). Ia terdiri daripada dua puluh lima perkara (seperti yang ditunjukkan dalam lampiran) dengan skim lima mata Kedudukan Likert, di mana 5 mewakili "sangat setuju" dan 1 mewakili "sangat tidak bersetuju." Α ini Cronbach soal selidik ini adalah 0,862, menunjukkan dalaman yang tinggi konsisten dan kebolehpercayaan (Cohen, 1988). Soal selidik penerimaan pemetaan konsep berasal dari soal selidik yang dibangunkan oleh Chu,

Hwang, Tsai, dan Tseng (2010). Ia terdiri daripada 31 item dengan skim Kedudukan Likert lima-mata, termasuk 14 item untuk "Tanggapan kegunaan" dan 17 item untuk "memudahkan Persepsi penggunaan." Skor alpha ini Cronbach bagi kedua-dua dimensi adalah 0.90 dan 0.91 masing-masing, menunjukkan ketekalan dalaman yang tinggi dan kebolehpercayaan skala (Cohen, 1988). prosedur eksperimen Prosedur eksperimen kajian ini digambarkan dalam Rajah 2 Para pelajar juga diminta untuk melengkapkan soal selidik sikap pembelajaran sebelum aktiviti tersebut. Semasa aktiviti pembelajaran, pelajar-pelajar dalam kedua-dua kumpulan eksperimen diberi pengenalan kepada berkomputer alat pemetaan konsep, manakala kumpulan kawalan telah ditunjukkan kepada mempelajari prosedur pembangunan pemetaan konsep dengan kertas dan pensil. Berikutan pengenalan kepada prosedur alat / pembangunan pemetaan konsep, tiga kumpulan belajar yang berbeza dengan pendekatan pemetaan konsep. Pelajar-pelajar dalam Kumpulan Eksperimen Satu telah diarahkan oleh guru melalui pendekatan pemetaan konsep-IWB; iaitu, peta konsep telah digunakan terutamanya sebagai alat pengajaran interaktif melalui IWB. Pelajar-pelajar dalam kumpulan ini diminta untuk mengamalkan berikut demonstrasi guru semasa pengajaran dan pembelajaran. Guru pertama membentangkan alat pemetaan konsep dan beberapa peta konsep tidak lengkap kepada pelajar pada IWB dan meminta mereka untuk mempertimbangkan bagaimana untuk melengkapkan peta. Guru kemudian bertanya beberapa sukarelawan untuk tampil ke hadapan untuk mengisi bahagian yang hilang (konsep atau hubungan antara konsep-konsep) mengenai IWB. Sesi perbincangan telah dijalankan untuk membolehkan semua pelajar untuk mengangkat tangan dan memberikan pendapat yang berbeza tentang jawapan; iaitu, pelajar-pelajar lain juga boleh tampil ke hadapan untuk mengubah suai peta konsep mengenai IWB dan menjelaskan mengapa pengubahsuaian diperlukan. Akhir sekali, guru memberi maklum balas kepada pelajar dengan menunjukkan peta konsep siap, dan menjawab soalan-soalan yang dibangkitkan oleh pelajar. Seperti satu pendekatan untuk menjalankan pengajaran berasaskan IWB biasanya digunakan di sekolah-sekolah rendah di Taiwan. Pelajar-pelajar di dalam Kajian Kumpulan Dua belajar dengan pendekatan pemetaan konsep skrin sentuh; iaitu, peta konsep telah digunakan sebagai alat pembinaan pengetahuan melalui komputer yang dilengkapi dengan touchscreens. Guru-guru pertama membentangkan alat pemetaan konsep dan tugas-tugas pembelajaran, dan kemudian meminta pelajar membina peta konsep mereka sendiri menggunakan alat. Selepas proses pembangunan peta konsep, guru memberi maklum balas kepada pelajar dengan menunjukkan peta konsep selesai dan menjawab soalan-soalan yang dibangkitkan oleh pelajar. Berbeza dengan kedua-dua kumpulan eksperimen, pelajar-pelajar dalam kumpulan kawalan telah dibimbing untuk belajar dengan pendekatan pemetaan konsep tradisional; iaitu, peta konsep telah digunakan sebagai alat pembinaan pengetahuan melalui kertas dan pensil. Selepas proses pembangunan peta konsep, guru memberi maklum balas kepada pelajar dengan menunjukkan peta konsep selesai dan menjawab soalan-soalan yang dibangkitkan oleh pelajar. Selepas aktiviti pembelajaran, semua pelajar diminta untuk melengkapkan soal selidik pembelajaran sikap terhadap pembelajaran sains dan penerimaan dengan menggunakan peta konsep.

RAJAH

Keputusan Analisis sikap ke arah pembelajaran kursus sains semula jadi Untuk meninjau kesan pemetaan konsep yang berbeza pada sikap pendekatan pembelajaran pelajar

terhadap kursus sains semula jadi, berpasangan-sampel ujian-t telah digunakan untuk membandingkan sikap mereka sebelum dan selepas aktiviti pembelajaran, seperti yang ditunjukkan dalam Jadual 1.

Keputusan Analisis sikap ke arah pembelajaran kursus sains semula jadi Untuk meninjau kesan pemetaan konsep yang berbeza pada sikap pendekatan pembelajaran pelajar terhadap kursus sains semulajadi, berpasangan-sampel ujian-t telah digunakan untuk membandingkan sikap mereka sebelum dan selepas aktiviti pembelajaran, seperti ditunjukkan dalam Jadual 1.It adalah mendapati bahawa sikap pembelajaran pelajar dalam Kumpulan Eksperimen satu menunjukkan peningkatan yang ketara selepas mengambil bahagian dalam aktiviti pembelajaran (t = -2,88, p <.01), menunjukkan bahawa mod pengajaran yang berpangkalan di IWB boleh menggalakkan sikap pembelajaran pelajar; Sebaliknya, pelajar-pelajar di dalam Kajian Kumpulan Dua menunjukkan tiada perbezaan yang signifikan dalam sikap mereka selepas aktiviti pembelajaran (t = 0.70, p> .05), menunjukkan bahawa mod pembelajaran berasaskan skrin sentuh yang-tidak mempunyai kesan yang besar ke atas sikap mereka terhadap pembelajaran semula jadi kursus sains. Hasil analisis kumpulan kawalan adalah agak berbeza daripada kedua-dua kumpulan eksperimen kerana ia sebenarnya menunjukkan kemerosotan yang ketara dalam sikap selepas aktiviti pembelajaran (t = 3.34, p <.01), menunjukkan bahawa kertas-dan-pencil- mod pemetaan konsep boleh mempunyai kesan negatif ke atas dengan ketara sikap pembelajaran pelajar.

JADUAL 1

Analisis penerimaan pemetaan konsep dalam kursus sains semula jadi Untuk meneroka pelajar persepsi yang berbeza menggunakan pendekatan pemetaan konsep untuk belajar sains semula jadi, sehala ANOVA telah digunakan untuk membandingkan pelajar penilaian pada item soal selidik penerimaan dari dua sudut, iaitu, manfaat dan tahap dilihat kemudahan penggunaan , seperti yang ditunjukkan dalam Jadual 2 Keputusan ANOVA menunjukkan bahawa Eksperimen kumpulan satu dan Dua mempunyai persepsi yang lebih positif daripada kegunaan peta konsep untuk belajar daripada kumpulan kawalan (F = 6.37, p <.01), menunjukkan bahawa pelajar sangat diterima berkomputer pendekatan pemetaan konsep dari segi tanggapan kegunaan, manakala konsep strategi pemetaan berasaskan kertas-dan-pensil yang dilihat sebagai kurang berkesan.

JADUAL 2

Dari segi kemudahan dilihat penggunaan, Jadual 3 menunjukkan keputusan ANOVA satu penilaian item soal selidik yang berkaitan. Ia telah mendapati bahawa kedua-dua kumpulan eksperimen didedahkan penilaian lebih baik daripada kumpulan kawalan (F = 8.32, p <.01), menunjukkan bahawa sistem pemetaan konsep berkomputer telah dilihat oleh pelajar sebagai lebih mudah untuk digunakan berbanding dengan kertas pendekatan -dan-pensil.

JADUAL 3

perbincangan

Walaupun beberapa kajian sebelum ini telah melaporkan keberkesanan konsep pemetaan pproach, ia masih satu isu terbuka untuk menyiasat kesan menggunakan teknologi sentuhan pada pelajar sikap pembelajaran dan technologyIn kajian ini, eksperimen telah dijalankan untuk membandingkan pelajar sikap pembelajaran dan darjah penerimaan teknologi apabila menggunakan jenis berasaskan teknologi sentuhan pendekatan pemetaan konsep. Ia telah mendapati bahawa pelajar-pelajar yang belajar dengan kedua-dua IWB dan berasaskan skrin sentuh konsep pemetaan pendekatan mendedahkan persepsi jauh lebih baik dari segi sikap mereka terhadap pembelajaran kursus sains dan kebergunaan dan kemudahan penggunaan pendekatan pemetaan konsep. Hasil kajian ini menepati kepada mereka beberapa kajian sebelum ini yang menggunakan teknologi baru dalam aktiviti pembelajaran yang mempunyai potensi untuk memberi inspirasi kepada motivasi ekstrinsik pelajar dan meningkatkan hasil pembelajaran mereka (Mistler-Jackson & Songer, 2000; Wang & Reeves, 2007). Iaitu, pengalaman menyeronokkan yang dibawa dengan menggunakan teknologi sentuhan boleh menjadi salah satu faktor yang mendorong pelajar. Selain itu, penggunaan teknologi sentuhan membolehkan pelajar dengan mudah mengedit dan terus beroperasi pada tugas-tugas pembelajaran mereka, yang boleh menjadi faktor yang memberi kesan kepada mereka mudah dilihat penggunaan dan kegunaan disebabkan pengurangan dalam Kesan Split-Attention ditunjukkan oleh Mayer dan Moreno (1998, 2003). Lebih-lebih lagi, ia adalah menarik untuk mendapati bahawa purata Kedudukan sikap pembelajaran pelajar di dalam Kajian Kumpulan Dua menurun selepas aktiviti pembelajaran, walaupun penurunan tidak ketara. Selain itu, penarafan purata kumpulan kawalan telah menurun dengan ketara. Daripada temu bual, didapati bahawa pelajar di dalam Kajian Kumpulan Dua dan kumpulan kawalan menunjukkan minat yang kurang dalam aktiviti pembelajaran kerana mereka menghabiskan sebahagian besar masa peta konsep membangunkan mereka (iaitu, tugas pembelajaran mereka), manakala pelajar dalam Kumpulan Eksperimen Satu menikmati interaksi dengan guru dan rakan-rakan mereka melalui IWB. Penemuan ini menunjukkan keperluan untuk mereka bentuk beberapa interaksi atau aktiviti kompetitif dalam tugas pembangunan peta konsep. Ia juga harus diperhatikan bahawa penggunaan skrin sentuh oleh pelajar-pelajar yang lebih berpusatkan pelajar, manakala pendekatan papan putih interaktif yang lebih berpusatkan guru; Walau bagaimanapun, ini tidak bermakna bahawa penemuan adalah remeh kerana pendekatan berpusatkan pelajar tidak selalunya lebih berkesan daripada pendekatan berpusatkan guru, khususnya untuk pelajar-pelajar sekolah rendah yang mungkin memerlukan lebih banyak arahan atau panduan. Dalam kajian ini, walaupun guru cuba untuk berinteraksi dengan pelajar dengan menggunakan IWB dan membimbing mereka dalam perbincangan, pelajar terpaksa terutamanya mendengar maklumat guru dan pertukaran; dengan itu, mereka mempunyai masa yang kurang untuk menyusun pengetahuan mereka. Walau bagaimanapun, dari penilaian sikap pembelajaran pelajar, ia boleh dilihat bahawa pendekatan berasaskan IWB mempunyai potensi untuk menggalakkan kepentingan pembelajaran pelajar dan dengan itu meningkatkan sikap pembelajaran mereka. Oleh itu, pada masa depan, reka bentuk pembelajaran yang lebih bertimbang rasa pengajaran berasaskan IWB boleh mengambil kira masa yang diperlukan untuk organisasi pengetahuan. Untuk menyiasat faktor-faktor yang mempengaruhi prestasi pelajar dalam Kumpulan Eksperimen Satu, temu bual mendalam telah diatur. Tujuh pelajar dari kumpulan itu dipilih secara rawak untuk mengambil bahagian dalam temu bual itu. Hasil temu bual menunjukkan kebanyakan pelajar dalam kumpulan ini suka pendekatan pembelajaran berasaskan IWB. Beberapa pelajar menunjukkan bahawa, dalam apa-apa mod

interaksi yang menarik, guru menyampaikan notasi dan contoh-contoh ilustrasi kandungan pembelajaran dalam bentuk peta konsep, dan berinteraksi dengan pelajar mengenai IWB dengan meminta mereka untuk menjawab beberapa soalan atau mengisi beberapa konsep atau hubungan antara konsep. Walau bagaimanapun, beberapa pelajar juga menunjukkan masalah-masalah seperti mod pengajaran berpusatkan guru dengan menggunakan peta konsep, termasuk "masa yang kurang untuk mengamalkan" dan "peluang yang kurang untuk berfikir." Sebagai contoh, salah seorang pelajar menyatakan bahawa "Walaupun ia menyeronokkan untuk berinteraksi dengan guru dan rakan-rakan sekelas saya pada IWB, saya tidak mempunyai banyak masa untuk mengatur apa yang saya belajar dalam unit mata pelajaran ini." Seorang lagi pelajar menyatakan bahawa "Kekurangan amalan yang mencukupi adalah masalah pembelajaran dengan cara ini. Saya suka untuk berinteraksi dengan semua orang, tetapi terdapat berpuluh-puluh rakan-rakan di dalam kelas dan setiap daripada kita hanya mempunyai beberapa peluang untuk berlatih di IWB. Kebanyakan masa kita menyaksikan persembahan guru dan interaksi antara guru dan rakan-rakan kami. "Ia boleh dilihat dari jawapan wawancara bahawa pendekatan pemetaan konsep-IWB mampu menarik perhatian pelajar; Walau bagaimanapun, dengan pendekatan ini, pelajar-pelajar kurang terlibat sejak peta konsep telah digunakan sebagai alat pengajaran. Sebaliknya, setiap pelajar di dalam Kajian Kumpulan Dua menggunakan komputer dengan skrin sentuh untuk membangunkan peta konsep berdasarkan kepada apa yang mereka telah belajar dalam kelas itu; iaitu, mereka belajar dengan pendekatan berpusatkan pelajar yang membolehkan mereka mempunyai masa yang cukup untuk berlatih dan menyusun pengetahuan mereka. Oleh itu, masa yang cukup untuk berlatih dan mengatur pengetahuan boleh menjadi salah satu sebab utama mengapa pencapaian pembelajaran pelajar yang belajar dengan pendekatan pemetaan konsep-IWB adalah lebih teruk berbanding dengan pelajar yang belajar dengan pendekatan berasaskan skrin sentuh-yang. Walaupun pendekatan pembelajaran yang digunakan oleh pelajar-pelajar kumpulan kawalan telah berpusatkan pelajar, kecekapan menggunakan kertas dan pensel untuk membangunkan peta konsep bukan sebagai baik sebagai pendekatan berasaskan skrin sentuh-, kerana ia menyusahkan untuk pelajar kumpulan kawalan untuk menarik dan mengubah suai peta konsep dengan kertas dan pensil. Seperti konteks pembelajaran boleh membawa kepada penurunan dalam kecekapan pembelajaran mereka, yang boleh menjadi faktor yang mempengaruhi pencapaian pembelajaran mereka. Kajian sebelum ini juga mendapati bahawa prestasi pelajar yang belajar dengan kertas dan pensil biasanya rendah dengan orang-orang yang mengetahui dengan teknologi, dari segi pembelajaran pencapaian dan motivasi (Komis, Ergazaki & Zogza, 2007; Kordaki, 2009; Liu, 2011). Oleh itu, sikap pembelajaran pelajar terhadap kursus sains semulajadi kelihatan negatif selepas aktiviti pembelajaran. Selain itu, maklum balas mereka mengenai "kegunaan dilihat" dan "mudah dilihat daripada kita" adalah lebih teruk berbanding dengan dua kumpulan yang lain. Penemuan tersebut adalah menurut apa yang telah dilaporkan oleh kajian sebelum ini, iaitu berkomputer pendekatan pemetaan konsep yang lebih mudah diterima oleh pelajar berbanding dengan pendekatan tradisional kertas-dan-pensil (Hwang, Shi & Chu, 2011; Trundle & Bell, 2010; Wu et al., 2012). Perlu diingatkan bahawa tiga pendekatan pemetaan konsep mencerminkan realiti pengajaran kebanyakan sekolah di Taiwan. Reka bentuk eksperimen bertujuan untuk menyiasat kesan menggunakan teknologi sentuhan dalam aplikasi praktikal pada sikap pembelajaran dan persepsi pelajar dalam perbandingan dengan pendekatan kertas-dan-pensil tradisional. Kedua-dua kaedah pengajaran yang digunakan untuk teknologi sentuhan mengikuti reka bentuk sebenar pengajaran di sekolah yang dipilih (dan banyak sekolah-sekolah lain) dan juga sifat teknologi, walaupun beberapa faktor boleh terlibat dan mungkin tidak mudah untuk mengawal. Oleh itu, pada masa depan, ia

adalah bernilai menyiasat kesan faktor individu secara mendalam dengan menjalankan ujikaji dilanjutkan. Selain itu, ia juga bernilai menilai keberkesanan yang berasaskan teknologi sentuhan pendekatan pemetaan konsep dari aspek faktor manusia, seperti jantina, gaya pembelajaran dan gaya kognitif (Hwang, Sung, Hung, & Huang, 2012). kesimpulan Banyak kajian lepas telah menunjukkan bahawa strategi pemetaan konsep dapat meningkatkan pencapaian pelajar akademik (Erdogan, 2009; Hwang, Shi & Chu, 2011; Lim, Lee & Grabowski, 2009). Apa yang lebih, penyelidik juga telah menyatakan bahawa cara yang berpotensi untuk para pendidik untuk menjalankan pengajaran berasaskan peta konsep adalah dengan menggunakan alat-alat berkomputer di tempat pendekatan berasaskan kertas-dan-pensil tradisional (Kim & Olaciregui, 2008). Kajian ini menyiasat kesan dua yang berbeza berasaskan teknologi sentuhan pemetaan konsep mod interaksi pelajar sikap pembelajaran dan pembelajaran pencapaian. Dapatan kajian kajian ini adalah seperti berikut: • Konsep pendekatan pemetaan berasaskan IWB boleh meningkatkan sikap ke arah pembelajaran kursus sains semula jadi, semasa menggunakan peta konsep dengan kertas dan pensil mungkin mempunyai kesan buruk kepada pelajar pelajar sikap pembelajaran. Keputusan eksperimen menunjukkan bahawa sikap pembelajaran pelajar dalam Kumpulan Eksperimen Satu (iaitu, pendekatan berasaskan IWB-berpusatkan guru itu) dengan ketara bertambah baik selepas aktiviti pembelajaran, yang menunjukkan bahawa cara interaksi berasaskan IWB dinaikkan pangkat sikap pembelajaran pelajar terhadap kursus sains semula jadi. Sebaliknya, pelajar-pelajar dalam kumpulan kawalan (iaitu, pendekatan tradisional berasaskan kertas-dan-pensil) mendedahkan sikap lebih teruk selepas aktiviti pembelajaran. Penemuan seperti akur kepada beberapa kajian sebelum ini yang melaporkan perbezaan antara motivasi pembelajaran dan sikap pelajar yang menggunakan pendekatan pemetaan konsep berkomputer dan kertas-dan-pensil (Hwang, Shi, & Chu, 2011;. Wu et al, 2012) . • Kedua-dua pendekatan berkomputer, termasuk berpusatkan guru (iaitu, berdasarkan IWB) dan berpusatkan pelajar (iaitu, berdasarkan skrin sentuh), telah sangat diterima oleh pelajar dari segi kebergunaan dilihat dan kemudahan penggunaan peta konsep untuk dilihat pembelajaran. Keputusan eksperimen mengenai ijazah pelajar penerimaan menggunakan peta konsep dalam aktiviti pembelajaran adalah menggalakkan. Ia boleh dilihat bahawa kedua-dua bentuk berasaskan teknologi sentuhan konsep pendekatan pemetaan berkomputer telah sangat dikenali oleh para pelajar sebagai berguna dan mudah untuk digunakan. Iaitu, dengan bantuan teknologi sentuhan (iaitu, IWB dan komputer dengan touchscreens), pelajar menyatakan pembelajaran dengan peta konsep adalah tidak sukar dan adalah berguna kepada mereka dalam memahami kandungan pembelajaran. Penemuan seperti akur kepada kebanyakan kajian sebelum ini yang telah diiktiraf keberkesanan konsep strategi pemetaan berkomputer (Liu, Chen & Chang, 2010; Reader & Hammond, 1994).

Dari hasil kajian dan perbincangan di atas, ia membuat kesimpulan bahawa pendekatan pemetaan konsep berasaskan teknologi sentuhan adalah sangat diterima oleh pelajar dari segi kegunaan mereka dilihat dan kemudahan penggunaan; lebih-lebih lagi, pendekatan berpusatkan guru yang berpangkalan di IWB seolah-olah menjadi berkesan dalam meningkatkan sikap pembelajaran pelajar, manakala pendekatan berasaskan skrin sentuh-berpusatkan pelajar yang seolah-olah menjadi berkesan dalam meningkatkan pencapaian pembelajaran mereka. Oleh yang demikian, adalah disimpulkan bahawa pendekatan berasaskan IWB merupakan satu strategi pengajaran yang

baik untuk guru-guru untuk menerima pakai semasa berinteraksi dengan pelajar-pelajar dan untuk mendapatkan perhatian mereka, manakala pendekatan berasaskan skrin sentuh-yang menyediakan pelajar dengan antara muka yang baik untuk membangunkan peta konsep mereka. Sebagai kesimpulan, adalah dicadangkan bahawa guru-guru dan pendidik ambil perhatian kepentingan dan strategi yang menggunakan teknologi sentuhan dalam menjalankan konsep pemetaan yang berkaitan dengan aktiviti-aktiviti pembelajaran (Smith, Higgins, Wall, & Miller, 2005). Pada masa akan datang, perlu membangunkan sistem pemetaan konsep berasaskan teknologi sentuhan yang bukan sahaja membolehkan pelajar membina peta konsep mereka sendiri, tetapi juga membolehkan guru berinteraksi dengan pelajar semasa aktiviti pembelajaran, iaitu, pendekatan pemetaan konsep berkomputer yang mengintegrasikan IWB berpusatkan guru dan teknologi skrin sentuh berpusatkan pelajar memberi faedah kepada pelajar dari segi meningkatkan kedua-dua sikap pembelajaran dan pencapaian pembelajaran mereka. Ia juga bernilai menyiasat kesan-kesan lain teknologi sentuhan inovatif, seperti antara muka pelbagai sentuhan, prestasi pembelajaran pelajar dalam aktiviti pembelajaran pemetaan yang berkaitan dengan konsep. Selain itu, seperti banyak kajian sebelum ini menggunakan pelbagai pendekatan berkomputer pemetaan konsep, ia akan menjadi menarik untuk membandingkan kesan berasaskan teknologi sentuhan pemetaan konsep dengan jenis lain pemetaan konsep berkomputer dalam kajian akan datang. Penghargaan Penulis ingin mengucapkan terima kasih kepada En Ze-Anda Wang, seorang guru sekolah rendah, untuk mendapatkan bantuan dalam menjalankan eksperimen. Kajian ini disokong sebahagian oleh Majlis Sains Negara Republik China di bawah nombor kontrak MSN 99-2511-S-011-011-MY3 dan MSN 101-2511-S-011 -005 -MY3.