bidang kajian yang mengkaji makna atau erti dalam bahasa.

Istilah lain bagi semantik ialah,semiotik,semiologi,dan semasiologi.

Cakupan semantik hanyalah makna atau erti yang berkenaan sebagai alat komunikasi verbal.

terdiri daripada dua unsur,iaitu yang diertikan(signified) dan yang mengertikan(signifier).

Yang diertikan ialah konsep atau makna sesuatu tanda atau lambang.

Yang mengertikan ialah bunyi-bunyi bahasa yang terbentuk daripada fonem-fonem bahasa yang berkenaan.

terdiri daripada unsur bunyi dan unsur makna.

unsur intrabahasa(dalam bahasa),dan merujuk kepada sesuatu referen yang bersifat ekstrabahasa(luar bahasa).

Makna denotatif ialah makna sebenarnya.

Denotatif ada kalanya disebut makna dasar,makna asli atau makna pusat.

Makna konotatif disebut makna tambahan.

Makna konotatif ialah makna yang ada kaitan dengan nilai rasa.

Bahasa terdiri daripada sistem lambang.Perkataan atau leksem merupakan lambang.

Hubungan antara perkataan dengan konsep atau makna perkataan dan rujukan disebut hubungan referensial.

b)konsep/makna(referens)

a)perkataan/leksem c)sesuatu yang dirujuk

(referens)

Makna atau konsep bersifat umum.

Sesuatu yang dirujuk,yang berada diluar bahasa bersifat khusus.

Tidak ada hubungan mutlak antara deretan fonem yang membentuk perkataan dengan maknanya.

Hubungan antara perkataan dengan maknanya bersifat arbitrari.

SINONIM

perkataan,frasa atau ayat,yang maknanya lebih kurang sama dengan makna ungkapan lain.

Contohnya,cantik atau lawa dua perkataan yang bersinonim,dan bunga,kembang dan puspa ialah tiga perkataan yang bersinonim.

Boleh berlaku pada pelbagai tahap

bahasa iaitu:

i)Itu buku dia

ii)Itu bukunya

a)Antara morfem (yang bebas) dengan morfem

(terikat):

Kerana dengan sebab b)Antara perkataan dengan perkataan:

Ibu bapa dengan orang tua c)Antara frasa dengan frasa:

Pertama,tidak semua perkataan dalam bahasa Melayu mempunyai sinonim

Kedua,ada perkataan yang bersinonim pada bentuk dasar,tetapi tidak bersinonim pada bentuk terbitan

Keempat,terdapat perkataan yang mengikut erti sebenarnya tidak mempunyai sinonim,tetapi dalam erti kiasan mempunyai sinonim

Ketiga,ada perkataan yang tidak mempunyai sinonim pada bentuk dasar,tetapi memiliki sinonim pada bentuk terbitan

Antonim

perkataan yang maknanya dianggap berlawanan atau kebalikan daripada perkataan lain.

Istilah lain bagi antonim ialah lawan kata.

contohnya:baik/buruk,tinggi/rendah,dan panjang/pendek.

Hiponim

ungkapan yang maknanya dianggap merupakan sebahagian daripada makna ungkapan lain.

contohnya:tenggiri hiponim terhadap ikan,oleh sebab itu tenggiri termasuk dalam ikan.

Hubungan antara perkataan yang bersinonim,berantonim dan berhomonim dua arah,hubungan antara dua perkataan yang berhiponim ialah searah.

Himonim

Homonim dilihat dari segi bentuk kesatuan bahasanya

Homofon dilihat dari segi bunyi.

Homograf pula dilihat dari segi tulisan/ejaan

ungkapan(perkataan,frasa atau ayat) yang bentuknya sama dengan ungkapan lain,tetapi maknanya tidak sama.

Perkataan berhomonim ditandai dengan angka Roman

contohnya:kala.satu pengertian ialah masa atau ketika.

Polisemi

Polisemi bermaksud bentuk yang

memiliki lebih daripada satu makna.

contohnya:

Kepala

Orang yang mengetuai

negara,kampung.

Bahagian yang letaknya di atas

Akal,fikiran dan otak

Bahagian tubuh manusia atau binatang

dari hujung leher ke atas.

Mironim

Mironim bermaksud konstituen ( Unsur )

kepada sesuatu bahagian atau ahli

kepada sesuatu.

Mironim ialah bahagian kepada sesuatu

keseluruhan atau yang lebih besar

contonya:

X ialah moronim kepada Y jika X ialah bahagian kepada Y Atau

X ialah mironim kepada Y jika X iala ahli kepada Y

Perluasan Makna Berlaku apabila sesuatu perkataan atau leksem

yang mempunyai satu makna memiliki makna-

makna lain.

contohnya:

saudara

Orang yang ada hubungan kekeluargaan

Bentuk panggilan sebagai kata ganti

nama diri orang kedua.

Orang yang sama ayah

atau ibu

Penyempitan Makna

Pada mulanya mempunyai makna yang luas tetapi kemudiannya makna

tersebut menjadi terbatas.

contohnya:khalwat.Dipinjam daripada bahasa Arab,maknanya perbuatan mengasingkan diri atau memecilkan diri

kerana menenangkan fikiran,bertafakur

dan sebagainya.